Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←منع نوشتن حدیث) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
==== ۴. عصر پیدایش جوامع حدیثی ==== | ==== ۴. عصر پیدایش جوامع حدیثی ==== | ||
در این دوره بهجهت فعالیودن تدریس حدیث در مراکز علمی، این نیاز به وجود آمد که کتابهای جامعتری در زمینه حدیث نوشته شود. این مسئله سبب به وجود آمدن جوامع حدیثی شد که برخی همه موضوعات دینی از جمله فقه و عقاید را در بر میگرفت، مانند کافی نوشته کلینی و برخی به صورت تخصصی شامل فقه یا [[کلام اسلامی|عقاید]] میشد؛ مانند کتابهای [[التوحید (کتاب)|توحید]] و [[عیون اخبار الرضا (کتاب)|عیون اخبار الرضا]] و [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمالالدین]] از شیخ صدوق و [[کتاب الغیبة (ابهامزدایی)|الغیبه]] و [[الامالی (شیخ طوسی)|امالی]] از شیخ طوسی. <ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۳۵۵.</ref> کتب اربعه حدیثی شیعه در این دوره تألیف شد.<ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۳۵۵.</ref> این کتابها که مهمترین جوامع روایی شیعه امامیاند عبارتاند از: [[الکافی (کتاب)|کافی]]، [[تهذیب الاحکام (کتاب)|تهذیبالاحکام]] | در این دوره بهجهت فعالیودن تدریس حدیث در مراکز علمی، این نیاز به وجود آمد که کتابهای جامعتری در زمینه حدیث نوشته شود. این مسئله سبب به وجود آمدن [[جامع حدیثی|جوامع]] حدیثی شد که برخی همه موضوعات دینی از جمله فقه و عقاید را در بر میگرفت، مانند کافی نوشته کلینی و برخی به صورت تخصصی شامل فقه یا [[کلام اسلامی|عقاید]] میشد؛ مانند کتابهای [[التوحید (کتاب)|توحید]] و [[عیون اخبار الرضا (کتاب)|عیون اخبار الرضا]] و [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمالالدین]] از شیخ صدوق و [[کتاب الغیبة (ابهامزدایی)|الغیبه]] و [[الامالی (شیخ طوسی)|امالی]] از شیخ طوسی. <ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۳۵۵.</ref> کتب اربعه حدیثی شیعه در این دوره تألیف شد.<ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۳۵۵.</ref> این کتابها که مهمترین جوامع روایی شیعه امامیاند عبارتاند از: [[الکافی (کتاب)|کافی]] نوشته [[محمد بن یعقوب کلینی|کُلِینی]] (درگذشت: [[سال ۳۲۹ هجری قمری|۳۲۹ق]])، [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|مَن لایَحضُرُه الفقیه]] نوشته [[شیخ صدوق]] (۳۰۵ـ۳۸۱ق)، و [[تهذیب الاحکام (کتاب)|تهذیبالاحکام]] و [[الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار (کتاب)|اِستِبصار]] نوشته [[شیخ طوسی]] (۳۸۵ـ۴۶۰ق).<ref>مؤدب، تاریخ حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۸۶.</ref> | ||
=== دوره متأخران === | === دوره متأخران === | ||
ابتدای این دوره، یعنی از قرن ششم تا قرن یازدهم قمری، تألیف کتابهای حدیثی دچار رکود شد؛ اما از | ابتدای این دوره، یعنی از قرن ششم تا قرن یازدهم قمری، تألیف کتابهای حدیثی دچار رکود شد؛ اما از قرن یازدهم، با ظهور [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] (۱۰۰۷ـ۱۰۹۱ق)، [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] (۱۰۳۷ـ۱۱۱۰ق) و [[شیخ حر عاملی|حرِّ عامِلی]] (۱۰۳۳ـ۱۱۰۴ق) تدوین کتابهای حدیثی رونق گرفت. مهمترین [[جامع حدیثی|مجامع حدیثی]] این دوره عبارتاند از: [[الوافی (کتاب)|وافی]] نوشته فیض کاشانی، [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] نوشته علامه مجلسی و [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایلالشیعه]] نوشته حرِّ عامِلی.<ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۴۰۰-۴۰۲.</ref> در دوره معاصر، یعنی صد سال اخیر هم عالمانی به جمعآوری، دستهبندی و گزینش روایات صحیح پرداختند. مهمترین کتابهای این دوره به این شرح است: [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مُستَدرَکُالوَسايل]]، [[سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار (کتاب)|سَفینةُالبحار]]، [[جامع احادیث الشیعه (کتاب)|جامعُ اَحادیثِ الشَّیعه]]، آثارُالصّادقین، [[میزان الحکمه (کتاب)|میزانُالحکمه]] و [[الحیاة (کتاب)|اَلْحیاة]] است.<ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۴۳۴-۴۳۹.</ref> | ||
===تاریخ تدوین حدیث در اهلسنت=== | ===تاریخ تدوین حدیث در اهلسنت=== | ||
عبدالهادی فضلی تاریخ حدیث اهلسنت را به سه مرحله تقسیم کرده است: | عبدالهادی فضلی تاریخ حدیث اهلسنت را به سه مرحله تقسیم کرده است: | ||
* مرحله جمعآوری احادیث: از نیمه قرن دوم آغاز شد. در این دوره، بزرگان اهلسنت به جمعآوری روایات پرداختند و آنها را همراه با فتاوای صحابه و تابعین در کتابهایی گرد آوردند. کتاب اَلمُوَطَّأ نوشته [[مالک بن انس]] در این دوره نوشته شد.<ref> فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۳.</ref> | * مرحله جمعآوری احادیث: از نیمه قرن دوم آغاز شد. در این دوره، بزرگان [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] به جمعآوری روایات پرداختند و آنها را همراه با فتاوای [[صحابه]] و [[تابعین]] در کتابهایی گرد آوردند. کتاب اَلمُوَطَّأ نوشته [[مالک بن انس|مالک بن اَنَس]] در این دوره نوشته شد.<ref> فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۳.</ref> | ||
*مرحله مُسندها: مسندها کتابهاییاند که در آنها تنها احادیث پیامبر(ص) آمده است.<ref>فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۳.</ref> از آخر قرن دوم، برخی از پیشوایان اهلسنت به تألیف مسند | *مرحله مُسندها: مسندها کتابهاییاند که در آنها تنها احادیث پیامبر(ص) آمده است.<ref>فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۳.</ref> از آخر قرن دوم، برخی از پیشوایان اهلسنت به تألیف مسند مشغول شدند. مُسند [[احمد بن حنبل]] از کتابهای این دوره است.<ref> فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۳-۴۴.</ref> | ||
* مرحله «صحیحها»: صحیح به کتابی میگویند که | * مرحله «صحیحها»: صحیح به کتابی میگویند که نویسنده، در آن، تنها احادیثی را آورده که انتسابشان به پیامبر را صحیح تشخیص داده است.<ref>فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۴.</ref> نخستین کسی در این زمینه کتاب نوشت، محمد بن اسماعیل بخاری (۱۹۴-۲۵۶ق) بود. [[صحیح البخاری (کتاب)|صحیح بخاری]] و [[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مسلم]] از کتابهای حدیثی این دورهاند.<ref> فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۴.</ref> | ||
==تقسیمات حدیث== | ==تقسیمات حدیث== | ||
خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
جوامع حدیثی، در تعریفی، به کتابهای حدیثیای میگویند که دربردارنده همه موضوعات دینی چون عقاید، احکام، سیره، تفسیر و مناقب باشند.<ref>الغوری، معجم المصطلحات الحدیثیه، ۱۴۲۸ق، ص۲۷۴.</ref> در تعریف دیگر، به کتابهایی گفته میشود که شامل همه یا بیشتر مسائل در یک موضوع خاص باشد.<ref>طباطبایی، مسندنویسی در تاریخ حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۴۵.</ref> | جوامع حدیثی، در تعریفی، به کتابهای حدیثیای میگویند که دربردارنده همه موضوعات دینی چون عقاید، احکام، سیره، تفسیر و مناقب باشند.<ref>الغوری، معجم المصطلحات الحدیثیه، ۱۴۲۸ق، ص۲۷۴.</ref> در تعریف دیگر، به کتابهایی گفته میشود که شامل همه یا بیشتر مسائل در یک موضوع خاص باشد.<ref>طباطبایی، مسندنویسی در تاریخ حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۴۵.</ref> | ||
مهمترین جوامع روایی شیعه امامی، [[الکافی (کتاب)|کافی]]، [[تهذیب الاحکام (کتاب)|تهذیبالاحکام]]، [[الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار (کتاب)|اِستِبصار]] و [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|مَن لایَحضُر]] هستند که آنها را [[کتب اربعه]] یا اصول اربعه مینامند.<ref name=":1">مؤدب، تاریخ حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۸۶.</ref> دیگر جوامع حدیثی مشهور شیعه عبارت است از: [[الوافی (کتاب)|الوافی]]، [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]]، [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایلالشیعه]]،<ref>مؤدب، تاریخ حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۱۲۹.</ref> [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مُستَدرَکُالوسایل]]، [[میزان الحکمه (کتاب)|میزانالحکمه]]، [[جامع احادیث الشیعه (کتاب)|جامعُ احادیثِ الشیعه]]، [[الحیاة (کتاب)|الحیاة]] و | مهمترین جوامع روایی شیعه امامی، [[الکافی (کتاب)|کافی]]، [[تهذیب الاحکام (کتاب)|تهذیبالاحکام]]، [[الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار (کتاب)|اِستِبصار]] و [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|مَن لایَحضُر]] هستند که آنها را [[کتب اربعه]] یا اصول اربعه مینامند.<ref name=":1">مؤدب، تاریخ حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۸۶.</ref> دیگر جوامع حدیثی مشهور شیعه عبارت است از: [[الوافی (کتاب)|الوافی]]، [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]]، [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایلالشیعه]]،<ref>مؤدب، تاریخ حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۱۲۹.</ref> [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مُستَدرَکُالوسایل]]، [[میزان الحکمه (کتاب)|میزانالحکمه]]، [[جامع احادیث الشیعه (کتاب)|جامعُ احادیثِ الشیعه]]، [[الحیاة (کتاب)|الحیاة]] و آثارالصّادقین.<ref>مؤدب، تاریخ حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۱۴۸-۱۵۲.</ref> | ||
معتبرترین و مشهورترین جوامع روایی اهلسنت هشت کتاباند: مُوَطَّأ مالک، مُسنَد احمد بن حنبل، [[صحیح البخاری (کتاب)|صحیح بخاری]]، [[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مسلم]]، جامع تِرمِذی. سُنَن ابوداوود، سنن نسائی و سنن اِبنماجه.<ref>فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۴.</ref> شش کتاب اخیر به [[صحاح سته|صِحاح سته]] (صحیحهای ششگانه) معروفاند.<ref>الغوری، معجم المصطلحات الحدیثیه، ۱۴۲۸ق، ص۴۳۵-۴۳۶</ref> | معتبرترین و مشهورترین جوامع روایی اهلسنت هشت کتاباند: مُوَطَّأ مالک، مُسنَد احمد بن حنبل، [[صحیح البخاری (کتاب)|صحیح بخاری]]، [[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مسلم]]، جامع تِرمِذی. سُنَن ابوداوود، سنن نسائی و سنن اِبنماجه.<ref>فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۴.</ref> شش کتاب اخیر به [[صحاح سته|صِحاح سته]] (صحیحهای ششگانه) معروفاند.<ref>الغوری، معجم المصطلحات الحدیثیه، ۱۴۲۸ق، ص۴۳۵-۴۳۶</ref> |