Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←دوره متأخران) |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
=== دوره متأخران === | === دوره متأخران === | ||
ابتدای این دوره، یعنی از قرن ششم تا قرن یازدهم قمری، تألیف کتابهای حدیثی دچار رکود شد؛ اما از ابتدای قرن یازدهم، با ظهور فیض کاشانی، حر عاملی و علامه مجلسی، تدوین کتابهای حدیثی رونق گرفت. مهمترین مجامع حدیثی در این دوره عبارتاند از: [[الوافی (کتاب)|الوافی]] تألیف فیض کاشانی، [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] تألیف علامه مجلسی و [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایلالشیعه]] تألیف حر عاملی.<ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۴۰۰-۴۰۲.</ref> در دوره معاصر، یعنی صد سال اخیر هم عالمانی به جمعآوری، دستهبندی و گزینش روایات صحیح پرداختند. مهمترین کتابهای این دوره به این شرح است: [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مُستَدرَکُالوَسايل]]، [[سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار (کتاب)|سَفینةُالبحار]]، [[جامع احادیث الشیعه (کتاب)|جامعُ اَحادیثِ الشَّیعه]]، آثارُالصّادقَین، [[میزان الحکمه (کتاب)|میزانُالحکمه]] و [[الحیاة (کتاب)|اَلْحیاة]] است.<ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۴۳۴-۴۳۹.</ref> | ابتدای این دوره، یعنی از قرن ششم تا قرن یازدهم قمری، تألیف کتابهای حدیثی دچار رکود شد؛ اما از ابتدای قرن یازدهم، با ظهور فیض کاشانی، حر عاملی و علامه مجلسی، تدوین کتابهای حدیثی رونق گرفت. مهمترین مجامع حدیثی در این دوره عبارتاند از: [[الوافی (کتاب)|الوافی]] تألیف فیض کاشانی، [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] تألیف علامه مجلسی و [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایلالشیعه]] تألیف حر عاملی.<ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۴۰۰-۴۰۲.</ref> در دوره معاصر، یعنی صد سال اخیر هم عالمانی به جمعآوری، دستهبندی و گزینش روایات صحیح پرداختند. مهمترین کتابهای این دوره به این شرح است: [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مُستَدرَکُالوَسايل]]، [[سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار (کتاب)|سَفینةُالبحار]]، [[جامع احادیث الشیعه (کتاب)|جامعُ اَحادیثِ الشَّیعه]]، آثارُالصّادقَین، [[میزان الحکمه (کتاب)|میزانُالحکمه]] و [[الحیاة (کتاب)|اَلْحیاة]] است.<ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۴۳۴-۴۳۹.</ref> | ||
===تاریخ تدوین حدیث در اهلسنت=== | |||
عبدالهادی فضلی تاریخ حدیث اهلسنت را به سه مرحله تقسیم کرده است: | |||
* مرحله جمعآوری احادیث: از نیمه قرن دوم آغاز شد. در این دوره، بزرگان اهلسنت به جمعآوری روایات پرداختند و آنها را همراه با فتاوای صحابه و تابعین در کتابهایی گرد آوردند. کتاب موطأ مالک بن انس در این دوره نوشته شد.<ref> فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۳.</ref> | |||
*مرحله مُسندها: مسندها کتابهاییاند که در آنها تنها احادیث پیامبر(ص) آمده است. از آخر قرن دوم، برخی از پیشوایان اهلسنت به تألیف مسند پرداختند. مسند احمد بن حنبل از کتابهای این دوره است.<ref> فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۳-۴۴.</ref> | |||
* مرحله کتابهای معروف به «صحیح»: صحیح به کتابی میگویند که نویسنده قصد داشته در آن تنها احادیث صحیح پیامبر را بنویسد. نخستین کسی در این زمینه کتاب نوشت، محمد بن اسماعیل بخاری (۱۹۴-۲۵۶ق) بود. صحیح بخاری و صحیحی مسلم از کتابهای حدیثی این دورهاند.<ref> فضلی، اصولالحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۴.</ref> | |||
==تقسیمات حدیث== | ==تقسیمات حدیث== |