حضرت محمد صلی الله علیه و آله: تفاوت میان نسخه‌ها
←کارشکنی‌های منافقان و یهودیان مدینه
| خط ۱۶۱: | خط ۱۶۱: | ||
با آن که بیشتر مردم [[یثرب]]، مسلمان و یا موافق پیغمبر بودند، اما افرادی همچون [[عبدالله بن ابی]] با آن که به ظاهر خود را مسلمان می‌خواندند، در نهان علیه محمد(ص) و مسلمانان توطئه می‌کردند.<ref>شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۹۰ش، ص۶۸-۶۷.</ref> این گروه، که منافقان خوانده می‌شدند، چاره این دسته مشکل‌تر از [[شرک|مشرکان]] و [[یهودیت|یهودیان]] بود؛ زیرا اینان نزد مسلمانان خود را مسلمان می‌خواندند و پیامبر(ص) به حکم ظاهر [[اسلام]] نمی‌توانست با آنان بجنگد.<ref>شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۹۰ش، ص۶۸.</ref> | با آن که بیشتر مردم [[یثرب]]، مسلمان و یا موافق پیغمبر بودند، اما افرادی همچون [[عبدالله بن ابی]] با آن که به ظاهر خود را مسلمان می‌خواندند، در نهان علیه محمد(ص) و مسلمانان توطئه می‌کردند.<ref>شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۹۰ش، ص۶۸-۶۷.</ref> این گروه، که منافقان خوانده می‌شدند، چاره این دسته مشکل‌تر از [[شرک|مشرکان]] و [[یهودیت|یهودیان]] بود؛ زیرا اینان نزد مسلمانان خود را مسلمان می‌خواندند و پیامبر(ص) به حکم ظاهر [[اسلام]] نمی‌توانست با آنان بجنگد.<ref>شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۹۰ش، ص۶۸.</ref> | ||
کارشکنی عبدالله بن ابی در راه اسلام تا مرگ او ([[سال ۹ هجری قمری|۹ق]].) ادامه داشت. یهودیان با آن که در [[نخستین پیمان نامه عمومی در اسلام|پیمان‌نامه مدینه]] دارای حقوقی شده بودند تا آنجا که از [[غنیمت|غنیمت جنگی]] هم نصیب می‌بردند، و با آن که نخست روی موافق به مسلمانان نشان دادند و چند تن از آنان به دین اسلام درآمدند، سرانجام ناخشنودی نمودند. علت این ناخشنودی آن بود که آنان گذشته از تسلط بر اقتصاد یثرب، با عرب‌های بیابانی و نیز با مشرکان [[مکه]] دادوستد داشتند و انتظار می‌بردند که با ریاست عبدالله بن ابی بر [[مدینه]] نفوذ اقتصادی آنان توسعه یابد؛ اما رسیدن محمد(ص) بدین شهر و شیوع اسلام مانع این نفوذ شد. گذشته از این، یهودیان نمی‌پذیرفتند که کسی را که از نسل [[یهود]] نیست به پیغمبری بشناسند. این بود که آنها هم پس از چندی مخالفت خود را با محمد(ص) آشکار کردند. ظاهراً عبدالله بن ابی نیز در تحریک آنان بی‌اثر نبود. یهودیان گفتند آن پیغمبر که ما انتظار او را داشتیم محمد نیست و در مقابل آیات [[قرآن]]، [[تورات]] و [[انجیل]] را به رخ مسلمانان می‌کشیدند و می‌گفتند آنچه قرآن می‌گوید با آنچه در کتاب‌های ماست، یکی نیست. آیات متعددی از قرآن در این باره نازل شد که به موجب آن آیات، تورات و انجیل درطول زمان دستخوش تحریف شده است و دانشمندان یهود برای آن که مقام خود را حفظ کنند آن آیات را دگرگون کرده‌اند. سرانجام قرآن به یکباره رابطه اسلام را با یهود و [[نصاری]] برید | کارشکنی عبدالله بن ابی در راه اسلام تا مرگ او ([[سال ۹ هجری قمری|۹ق]].) ادامه داشت. یهودیان با آن که در [[نخستین پیمان نامه عمومی در اسلام|پیمان‌نامه مدینه]] دارای حقوقی شده بودند تا آنجا که از [[غنیمت|غنیمت جنگی]] هم نصیب می‌بردند، و با آن که نخست روی موافق به مسلمانان نشان دادند و چند تن از آنان به دین اسلام درآمدند، سرانجام ناخشنودی نمودند. علت این ناخشنودی آن بود که آنان گذشته از تسلط بر اقتصاد یثرب، با عرب‌های بیابانی و نیز با مشرکان [[مکه]] دادوستد داشتند و انتظار می‌بردند که با ریاست عبدالله بن ابی بر [[مدینه]] نفوذ اقتصادی آنان توسعه یابد؛ اما رسیدن محمد(ص) بدین شهر و شیوع اسلام مانع این نفوذ شد. گذشته از این، یهودیان نمی‌پذیرفتند که کسی را که از نسل [[یهود]] نیست به پیغمبری بشناسند. این بود که آنها هم پس از چندی مخالفت خود را با محمد(ص) آشکار کردند. ظاهراً عبدالله بن ابی نیز در تحریک آنان بی‌اثر نبود. یهودیان گفتند آن پیغمبر که ما انتظار او را داشتیم محمد نیست و در مقابل آیات [[قرآن]]، [[تورات]] و [[انجیل]] را به رخ مسلمانان می‌کشیدند و می‌گفتند آنچه قرآن می‌گوید با آنچه در کتاب‌های ماست، یکی نیست. آیات متعددی از قرآن در این باره نازل شد که به موجب آن آیات، تورات و انجیل درطول زمان دستخوش تحریف شده است و دانشمندان یهود برای آن که مقام خود را حفظ کنند آن آیات را دگرگون کرده‌اند. سرانجام قرآن به یکباره رابطه اسلام را با یهود و [[نصاری]] برید.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: سوره آل عمران، آیه ۶۵-۶۷ و نیز سوره حج، آیه ۷۸؛ شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۹۰ش، ص۶۹-۶۸.</ref> | ||
==تغییر قبله== | ==تغییر قبله== | ||