Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۰۰
ویرایش
(←لید) |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
معاد در [[اسلام|دین اسلام]]، پس از [[توحید]]، مهمترین اعتقاد و ایمان به آن شرط مسلمانی شمرده شده است. در ۱۴۰۰ تا ۲۰۰۰ آیه از قرآن پیرامون معاد و زندگی اخروی سخن گفته شده است. اعتقاد به معاد را مؤثر در زندگی فردی و اجتماعی مسلمانان دانسته و آن را عامل اجرای عدالت، سلامت جامعه، ناامید نشدن در سختیهای زندگی، رعایت حقوق دیگران و ... برشمردهاند. | معاد در [[اسلام|دین اسلام]]، پس از [[توحید]]، مهمترین اعتقاد و ایمان به آن شرط مسلمانی شمرده شده است. در ۱۴۰۰ تا ۲۰۰۰ آیه از قرآن پیرامون معاد و زندگی اخروی سخن گفته شده است. اعتقاد به معاد را مؤثر در زندگی فردی و اجتماعی مسلمانان دانسته و آن را عامل اجرای عدالت، سلامت جامعه، ناامید نشدن در سختیهای زندگی، رعایت حقوق دیگران و ... برشمردهاند. | ||
مسلمانان با اینکه در پذیرش اصل معاد اختلافی ندارند؛ اما در چگونگی آن اختلافنظر دارند که منشأ آن | مسلمانان با اینکه در پذیرش اصل معاد اختلافی ندارند؛ اما در چگونگی آن اختلافنظر دارند که منشأ آن را به اختلاف در حقیقت انسان بازگرداندهاند. عالمان مسلمان در این باره سه دیدگاه ارائه دادهاند: بسیاری از عالمان مسلمان از جمله فیلسوفان، به معاد جسمانی و روحانی اعتقاد دارند؛ بیشتر متکلمان معاد را فقط جسمانی دانستهاند و منکر روحانی بودن آن بودند؛ معاد روحانی صرف را نیز به فیلسوفان مشاء نسبتدادهاند؛ با اینکه [[ابنسینا]]، بزرگترین [[فلسفه مشاء|فیلسوف مشائی]]، معاد جسمانی را از طریق شرع پذیرفته بود. طرفداران روحانی-جسمانی بودن معاد نیز در تبیین [[بدن اخروی]]، دیدگاههای گوناگونی ارائه دادهاند: بازگشت روح به بدن مادی دنیوی، بازگشت روح به [[بدن برزخی|بدن مثالی]]، بازگشت روح به بدن آسمانی از جمله این دیدگاهها به شمار میروند. | ||
طرفداران روحانی-جسمانی بودن معاد نیز در تبیین بدن | |||
فیلسوفان مسلمان برای اثبات وحدت و یکی بودن انسان دنیوی و اخروی، به مسئله [[نفس]] و [[تجرد نفس|تجرد آن]] متوسل شده و نفس را عامل وحدت و عینیت انسان دنیوی و اخروی شمردهاند. | فیلسوفان مسلمان برای اثبات وحدت و یکی بودن انسان دنیوی و اخروی، به مسئله [[نفس]] و [[تجرد نفس|تجرد آن]] متوسل شده و نفس را عامل وحدت و عینیت انسان دنیوی و اخروی شمردهاند. | ||
برای اثبات امکان و وقوع معاد به دلایل متعددی استناد شده است. امکان معاد را از طریق آیات قرآن همچون آیاتی که اشاره به دوباره زنده شدن زمین و نمونههایی از زنده شدن انسانها مانند [[اصحاب کهف]] و [[عزیر (پیامبر)|عُزَیْر]] دارند، اثبات کردهاند. | برای اثبات امکان و وقوع معاد به دلایل متعددی استناد شده است. امکان معاد را از طریق آیات قرآن همچون آیاتی که اشاره به دوباره زنده شدن زمین و نمونههایی از زنده شدن انسانها مانند [[اصحاب کهف]] و [[عزیر (پیامبر)|عُزَیْر]] دارند، اثبات کردهاند. برای اثبات ضرورت و وقوع معاد نیز به دلایلی همچون راستگو بودن خدا در خبر دادن از وقوع معاد، وجود میل به حیات جاودانگی در [[فطرت|فطرت انسان]]، صفت [[عدل الهی|عدالت]] و [[حکمت الهی|حکمت خداوند]] استناد شده است. | ||
برای اثبات ضرورت و وقوع معاد نیز به دلایلی همچون راستگو بودن خدا در خبر دادن از وقوع معاد، وجود میل به حیات جاودانگی در فطرت | |||
شبهات گوناگونی همچون شبهه آکل و | با وجود دلایل متعدد برای امکان و وقوع معاد، برخی به انکار معاد پرداختهاند. جهالت، غفلت از قدرت الهی، میل بیبندوباری و عدم مسئولیت را از جمله عوامل انکار معاد شمردهاند. شبهات گوناگونی همچون [[شبهه آکل و مأکول]]، [[شبهه اعاده معدوم]] و شبهه در علم و قدرت خدا در وقوع معاد از سوی منکران ارائه شده و عالمان مسلمان پاسخهای مختلفی به آنها دادهاند. | ||
==معاد از باورهای اعتقادی ادیان آسمانی== | ==معاد از باورهای اعتقادی ادیان آسمانی== |