Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۷۳
ویرایش
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
#آیات مربوط به امکان و ضرورت رستاخیر که به سؤالات و شبهات منکران، پاسخ داده است.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۴۱.</ref> | #آیات مربوط به امکان و ضرورت رستاخیر که به سؤالات و شبهات منکران، پاسخ داده است.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۴۱.</ref> | ||
[[مسیحیت|مسیحیان]] نیز با ذکر رستاخیز عیسی(ع) و نمونههای تاریخی از زنده شدن افراد پس از [[مرگ]]،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: انجیل یوحنا، باب ۵، ایه ۲۸ و ۲۹؛ انجیل لوقا، باب ۲۰، آیه ۳۴-۳۸؛ انجیل متی، باب ۲۲، آیه ۲۳-۳۳.</ref> به وقوع معاد اعتقاد دارند.<ref>ماری و ری، درآمدی به فلسفه دین، ۱۳۹۸ش، ص۳۹۹ و ۴۰۰.</ref> براساس عهد عتیق<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ایوب، باب ۲۴، | [[مسیحیت|مسیحیان]] نیز با ذکر رستاخیز عیسی(ع) و نمونههای تاریخی از زنده شدن افراد پس از [[مرگ]]،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: انجیل یوحنا، باب ۵، ایه ۲۸ و ۲۹؛ انجیل لوقا، باب ۲۰، آیه ۳۴-۳۸؛ انجیل متی، باب ۲۲، آیه ۲۳-۳۳.</ref> به وقوع معاد اعتقاد دارند.<ref>ماری و ری، درآمدی به فلسفه دین، ۱۳۹۸ش، ص۳۹۹ و ۴۰۰.</ref> براساس عهد عتیق<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ایوب، باب ۲۴، فقره ۱۹؛ مزامیر، باب ۹، فقره ۱۷ و باب ۴۹، فقره ۱۴ و ۱۵.</ref> و جدید<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مکاشفه، باب ۹، فقره ۱و ۲ و باب ۲۰، فقره ۱-۳.</ref> همه مردم پس از مرگ به هاویه یا عالم اموات میروند که دو بخش دارد: یک قسمت برای افراد شرور که محل عذاب است و قسمتی دیگر برای عادلان که فردوس (بهشت) نام دارد.<ref>تیسن، الهیات مسیحی، انتشارات حیات ابدی، ص۳۶۲ و ۳۶۳.</ref> در اعتقادنامه رسولان و اعتقادنامه نیقیّه نیز که دو اعتقادنامه جهانی و مورد قبول همه مسیحیان است، اعتقاد و ایمان به معاد و رستاخیز ذکر شده است.<ref>مکگراث، درسنامه الهیات مسیحی، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۵-۵۷؛ پترسون و دیگران، عقل و اعتقاد دینی، ۱۳۷۶ش، ص۳۱۹.</ref> | ||
گفته شده در عهد | گفته شده در عهد عتیق (تَنَخ)، کتاب مقدس یهودیان، اعتقاد به معاد ذکر نشده است؛ ولی در کتاب تَلْمُود، کتابی مشتمل بر احادیث و احکام یهود، بسیار از معاد سخن گفته شده است.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۱۱۰.</ref> احتمال دادهاند که در اثر تحریف عهد عتیق، عبارتهای مربوط به معاد حذف شده است.<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۶۰.</ref> با این وجود، در یک فقره از عهد عتیق آمده است: «یَهُوَه میمیراند و زنده میكند، به قبر فرود میآورد و برمیخیزاند».<ref>اول سموئیل، باب ۲، فقره ۶.</ref> | ||
براساس [[دین زرتشت]] نیز [[روح انسان|روح]] پس از مرگ، از تن جدا شده و باقی میماند تا در روز رستاخیز برای حساب و کتاب برخیزد.<ref>ابراهیمزاده، ادیان الهی و فرق اسلامی، ۱۳۸۳ش، | براساس [[دین زرتشت]] نیز [[روح انسان|روح]] پس از مرگ، از تن جدا شده و باقی میماند تا در روز رستاخیز برای حساب و کتاب برخیزد.<ref>ابراهیمزاده، ادیان الهی و فرق اسلامی، ۱۳۸۳ش، ص۱۱۹؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۶۲.</ref> گفته شده بهشت زرتشتیان مانند [[بهشت]] توصیف شده در اسلام است؛ اما در دین زرتشت، [[جهنم]]، آتشین و سوزان نیست؛ بلکه جایی بسیار سرد، تاریک و وحشتناک است.<ref>ابراهیمزاده، ادیان الهی و فرق اسلامی، ۱۳۸۳ش، ص۱۱۹ و ۱۲۰؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۶۲.</ref> آنان به پل چینوَت (پل صراط و جداکننده) نیز اعتقاد دارند.<ref>ابراهیمزاده، ادیان الهی و فرق اسلامی، ۱۳۸۳ش، ص۱۱۹ و ۱۲۰.</ref> | ||
==آثار اعتقاد به معاد در زندگی دنیوی== | ==آثار اعتقاد به معاد در زندگی دنیوی== |