امام علی در اشعار فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''چرا گویم که بهتر بود در عالم کسی زان کس'''

{{شعر}}{{ب|چرا گویم که بهتر بود در عالم کسی زان کس|که بر اعدا سراسر تیغ محنت بود پایانش}}{{ب|از آن سید که از فرمان رب‌العرش [[پیامبر(ص)|پیغمبر]]|وصی کردش در آن منزل که منبر بود پالانش}}{{ب|از آن مشهور شیر نر که‌اندر [[جنگ بدر|بدر]] و در [[جنگ خیبر|خیبر]]|هوا از چشم<ref>نسخه بدل: هوا از ابر.</ref> خون بارید در صمصام خندانش}}{{ب|همی حیران و بی‌سامان و پژمانحال گردیدی<ref>نسخه بدل: بی‌سامان کردی نردم گردن را.</ref>|اگر دیدی بصفّ دشمنان سام نریمانش}}{{ب|کسی کو دیگران را برگزیند بر چنین میری<ref>نسخه بدل: بر چنین حری.</ref>|بپرسد روز حشر ایزد از آن تن بروی ببهتانش<ref>نسخه بدل: بی‌روی بهتانش.</ref><ref>دیوان اشعار ناصر خسرو، ص۲۱۸.</ref>}}{{پایان شعر}}

 

'''این همه رمز و مثلها را کلید'''

{{ب|...این همه رمز و مثل‌ها را کلید|جمله‌اندر خانهٔ [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیغمبر]] است}}

{{ب|[[حدیث مدینه علم|گر به خانه در ز راه در شوند]]|این مبارک خانه را در [[حیدر]] است}}

{{ب|هر که بر تنزیل بی‌تأویل رفت|او بچشم راست در دین اعور است}}

{{ب|مشک باشد لفظ و معنی بوی او|مشک بی‌بو‌ای پسر خاکستر است}}

{{ب|مر نهفته دختر تنزیل را|معنی و تأویل حیدر زیور است}}

{{ب|مشکل تنزیل بی‌تأویل او|بر گلوی دشمن دین خنجر است}}

{{ب|ای گشایندهٔ در [[جنگ خیبر|خیبر]] قران|بی گشایش‌های خوبت خیبر است}}

{{ب|دوستی تو و فرزندان تو|مر مرا نور دل و سایهٔ سر است}}

{{ب|از دل آنرا ما رهی و چاکریم|کو ترا از دل رهی و چاکر است}}

{{ب|خاطر ما زر مدحتهات را|در [[خراسان]] بی‌خیانت زرگر است<ref>دیوان اشعار ناصر خسرو، ص۴۹-۵۰.</ref>}}

{{پایان شعر}}

 

'''بنگر که خلق را به که داد و چگونه گفت'''

{{ب|بنگر که خلق را به که داد و چگونه گفت|روزی که خطبه کرد نبی بر سر [[واقعه غدیر|غدیر]]}}

{{ب|دست علی گرفت و بدو داد جای خویش|گر دست او گرفت تو جز دست او مگیر}}

{{ب|ای [[ناصبی]] اگر تو مقری بدین خویش|حیدر امام تست [[امام حسن مجتبی|شبر]] آنگهی [[شبیر]]}}

{{ب|ور منکری وصیت او را به جهل خویش|پس خود پس از رسول بباید همی سفیر}}

{{ب|علم علی نه قال و مقال است عن فلان|بل علم او چو در [[یتیم]] است بی‌نظیر}}

{{ب|اقرار کن بدو و بیاموز علم او|تا پشت دین قوی کنی و چشم دل قریر}}

{{ب|آب حیات زیر سخن‌های خوب اوست|آب حیات را بخور و جاودان ممیر}}

{{ب|پندیت داد حجت و کردت اشارتی|ای پور، بس مبارک پند پدر پذیر<ref>دیوان اشعار ناصر خسرو، ص۱۵۸.</ref>}}

{{پایان شعر}}