Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۵۱
ویرایش
معاد: تفاوت میان نسخه‌ها
←شبهه آکل و مأکول
| خط ۱۸۴: | خط ۱۸۴: | ||
[[ملاصدرا]] معتقد است که هویت و حقیقت انسان به [[نفس]] اوست نه بدنش. به همین جهت، بدنی که در آخرت محشور می‌شود، لازم نیست به عینه همان بدن دنیوی که غذای انسان یا حیوان دیگری شده، باشد؛ بلکه هر بدنی که نفس بدان تعلق گیرد، آن بدن به عنیه بدن همان شخص خواهد بود. از نظر وی، آنچه در حشر ابدان لازم است، این است که هر کسی، فرد محشور را دید، بگوید این همان شخص دنیوی است و بدنش نیز همان بدن دنیوی است.<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة، ۱۹۸۱م، ج۹، ص۲۰۰.</ref> | [[ملاصدرا]] معتقد است که هویت و حقیقت انسان به [[نفس]] اوست نه بدنش. به همین جهت، بدنی که در آخرت محشور می‌شود، لازم نیست به عینه همان بدن دنیوی که غذای انسان یا حیوان دیگری شده، باشد؛ بلکه هر بدنی که نفس بدان تعلق گیرد، آن بدن به عنیه بدن همان شخص خواهد بود. از نظر وی، آنچه در حشر ابدان لازم است، این است که هر کسی، فرد محشور را دید، بگوید این همان شخص دنیوی است و بدنش نیز همان بدن دنیوی است.<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة، ۱۹۸۱م، ج۹، ص۲۰۰.</ref> | ||
[[فلسفه مشاء|فلاسفه مشاء]] بر اساس همین شبهه، معتقد بودند که معاد جسمانی از نظر عقلی قابل اثبات نیست.{{مدرک}} | [[فلسفه مشاء|فلاسفه مشاء]] بر اساس همین شبهه، معتقد بودند که معاد جسمانی از نظر عقلی قابل اثبات نیست.{{مدرک}} | ||
این شبهه در | |||
این شبهه در [[مسیحیت]] نیز با عنوان مسئله آدم‌خواری مطرح بوده و هست.<ref>See: Baker, «Death and the Afterlife», p377.</ref> | |||
===شبهه اعاده معدوم=== | ===شبهه اعاده معدوم=== | ||