Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
خط ۱۳۲: | خط ۱۳۲: | ||
گفته شده [[اشاعره]] وقوع معاد را از طریق [[قرآن]] و [[سنت]] اثبات میکنند نه [[عقل]] و دلایل عقلی.<ref> فیاض لاهیجی، گوهر مراد، ۱۳۸۳ش، ص۶۲۰و۶۲۱.</ref> | گفته شده [[اشاعره]] وقوع معاد را از طریق [[قرآن]] و [[سنت]] اثبات میکنند نه [[عقل]] و دلایل عقلی.<ref> فیاض لاهیجی، گوهر مراد، ۱۳۸۳ش، ص۶۲۰و۶۲۱.</ref> | ||
===دلیل فطرت=== | ===دلیل فطرت=== | ||
این دلیل از | براساس این دلیل: | ||
* در فطرت انسان محبت و میل به جهان و حیات همیشگی و تنفر از نیستی و نابودی قرار داده شده است. | |||
*هر چه در نهاد و فطرت انسان قرار داده شده، حق و صحیح است و بیهوده نیست. | |||
*میل و محبت انسان به جاودانگی و بقا، دلیل بر وجود جهانی جاودانه و محفوظ از نابودی است. | |||
*این جهان طبیعی شایستگی و قابلیت بقا و جاودانگی ندارد. | |||
*پس اگر جهان دیگری قابلیت بقا دارد، وجود نداشته باشد، جاودان طلبی و محبت انسان به حیات جاودانه که در نهاد و فطرت انسان قرار داده شده، باطل و بیهوده خواهد بود. حال آنکه در جهان طبیعت باطل وجود ندارد؛ زیرا مخلوق خدای حکیم است.<ref>نگاه کنید به: ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۱۹۸۱م، ج۹، ص۲۴۱؛ جوادی آملی، معاد در قرآن(۱)، ۱۳۹۵ش، ص۱۴۳.</ref> | |||
فطرت به معنای آفرینش، سرشت و خمیره و گوهری که هر موجودی در آغاز خلقتش دارد، است.<ref>جوادی آملی، معاد در قرآن(۱)، ۱۳۹۵ش، ص۱۴۳و۱۴۴.</ref> | |||
===دلیل حکمت=== | ===دلیل حکمت=== |