پرش به محتوا

بارداری حضرت مریم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
به گزارش آیات [[سوره مریم]]، پس از طی دوران بارداری، درد زایمان مریم(س) را به‌سوی تنه درخت خرمایی کشاند؛ مریم(س) در این حال [[آرزوی مرگ]] کرد. برخی مفسران این گفتار مریم(س) را ناشی از ترس از ملامت مردم دانسته‌اند. به‌گزارش قرآن، به مریم(س) از سوی خداند گفته شد که غمگین نباشد و برای رفع رنج‌های او نهر آبی زیر پایش جاری شد و رطب تازه در دسترسش قرار گرفت. همچنین، از مریم(س) خواسته شد از دیدار نوزاد خود شادمان باشد.  
به گزارش آیات [[سوره مریم]]، پس از طی دوران بارداری، درد زایمان مریم(س) را به‌سوی تنه درخت خرمایی کشاند؛ مریم(س) در این حال [[آرزوی مرگ]] کرد. برخی مفسران این گفتار مریم(س) را ناشی از ترس از ملامت مردم دانسته‌اند. به‌گزارش قرآن، به مریم(س) از سوی خداند گفته شد که غمگین نباشد و برای رفع رنج‌های او نهر آبی زیر پایش جاری شد و رطب تازه در دسترسش قرار گرفت. همچنین، از مریم(س) خواسته شد از دیدار نوزاد خود شادمان باشد.  


بنا بر آیات قرآن، مریم(س)، که از مواجه با مردم هراسان بود، مأمور به روزه سکوت شد و به همراه نوزادش به‌سوی قوم خود بازگشت. به‌گزارش آیه ۱۵۶ سوره نساء، به مریم(س) به‌خاطر بارداری و تولد نوزاد تهمت بزرگی زدند. به گزارش قرآن، مریم(س) برای پاسخ‌گویی به کودک خود اشاره کرد و نوزاد به [[معجزه|اعجاز الهی]]، زبان به سخن گشود و گفت: «من بنده خدا هستم. او کتاب (آسمانی) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است.» با این معجزه، نوزاد، پاک بودن مادر خود را ثابت کرد.
بنا بر آیات قرآن، مریم(س)، که از مواجه با مردم هراسان بود، مأمور به روزه سکوت شد و به همراه نوزادش به‌سوی قوم خود بازگشت. به‌گزارش آیه ۱۵۶ سوره نساء، به مریم(س) به‌خاطر بارداری و تولد نوزاد تهمت بزرگی زدند. به گزارش قرآن، مریم(س) برای پاسخ‌گویی به کودک خود اشاره کرد و نوزاد به [[معجزه|اعجاز الهی]]، زبان به سخن گشود و گفت: «من بنده خدا هستم. او کتاب (آسمانی) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است.» به نظر برخی مفسران، با این معجزه، عیسی(ع) پاک‌بودن مادر خود را ثابت کرد.


==معجزه بارداری مریم==
==معجزه بارداری مریم(س)==
{{جعبه نقل قول|چگونه مرا پسرى تواند بود كه بشرى به من دست نزده است و بدكاره هم نبوده‏‌ام
{{جعبه نقل قول|چگونه مرا پسرى تواند بود كه بشرى به من دست نزده است و بدكاره هم نبوده‏‌ام
|رنگ پس‌زمینه=#d3f2f2|منبع=|عنوان=سوره مریم، آیه ۲۰|تراز=|عرض=30%}}
|رنگ پس‌زمینه=#d3f2f2|منبع=|عنوان=سوره مریم، آیه ۲۰|تراز=|عرض=30%}}
{{جعبه نقل قول|اما چگونه چنین چیزی امکان دارد؟ دست هیچ مردی هرگز به من نرسیده است.
{{جعبه نقل قول|اما چگونه چنین چیزی امکان دارد؟ دست هیچ مردی هرگز به من نرسیده است.
|رنگ پس‌زمینه=#d3f2f2|منبع=|عنوان= انجیل لوقا، باب۱، آیه ۳۴|عرض=30%}}
|رنگ پس‌زمینه=#d3f2f2|منبع=|عنوان= انجیل لوقا، باب۱، آیه ۳۴|عرض=30%}}
بارداری حضرت مریم را که بدون دخالت هیچ مردی بوده، معجزه‌ای بزرگ،‌ عملی خارق‌العاده<ref>‏جعفری، کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۲۵.</ref> و داستانی عجیب<ref>زحیلی، تفسیر الوسیط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۴۶۸.</ref> توصیف کرده‌اند. در این داستان برخلاف قانون طبیعی میان انسان‌ها، فرزندی از [[مادر]] متولد شد در حالی که هیچ جنس مذکری در آن نقش نداشت.<ref>فضل الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۵، ص۳۰.</ref> [[خدا|خداوند]] در [[قرآن]]، حضرت مریم و فرزندش عیسی را «آیَةً لِلْعالَمِینَ؛ نشانه‌‏ای برای جهانیان» توصیف می‌کند.<ref>سوره انبیاء، آیه۹۱.</ref> علت این توصیف را چنین تبیین کرده‌اند که زن باکره‌ای بدون اینکه [[ازدواج]] کرده یا بشری او را لمس کرده باشد، فرزندی به‌دنیا آورد و این معجزه‌ای بزرگ و نشانه‌ای برای مردم در همه دوران‌ها است.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۷۰.</ref>
مفسران بارداری حضرت مریم(س) را، که بدون دخالت هیچ مردی بوده، معجزه‌ای بزرگ،‌ عملی خارق‌العاده<ref>‏جعفری، تفسیر کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۲۵.</ref> و داستانی عجیب<ref>زحیلی، تفسیر الوسیط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۴۶۸.</ref> توصیف کرده‌اند. [[سید محمدحسین فضل‌الله]]، مفسر شیعه، وجه اعجاز در این رویداد را این دانسته که، برخلاف قانون طبیعی در تولد انسان‌ها، فرزندی از مادری متولد که با جنس مذکر ارتباطی نداشته است.<ref>فضل‌الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۵، ص۳۰.</ref> [[خدا|خداوند]] در [[قرآن]]، حضرت مریم(س) و فرزندش عیسی(ع) را نشانه‌‏ای (آیه) برای جهانیان توصیف کرده است.<ref>سوره انبیاء، آیه ۹۱.</ref> علت این توصیف این دانسته شده که زن باکره‌ای بدون اینکه [[ازدواج]] کند یا بشری او را لمس کند فرزندی به‌دنیا آورده و این رخداد معجزه‌ای بزرگ و نشانه‌ای برای مردم در همه دوران‌ها خوانده شده است.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۷۰.</ref>


قرآن از [[مریم دختر عمران|حضرت مریم]] در [[سوره انبیاء]]<ref>سوره انبیاء، آیه۹۱.</ref> و [[سوره تحریم]]<ref>سوره تحریم، آیه ۱۲.</ref> با تعبیر «أَحْصَنَتْ فَرْجَها؛ خود را پاکدامن نگاه داشت» یاد کرده که آن را به [[عفت]]<ref name=":0">طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۱۶.</ref> و پاکدامنی<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۹۴.</ref> معنا کرده‌اند. این تعبیر آیه، پاسخ به [[تهمت|تهمتی]] بود که [[یهود|یهودیان]] به وی زده بودند.<ref>طاهری‌نیا، «ساختار نشانه‌ای شخصیت حضرت مریم در قرآن کریم»، ص۵۱.</ref> [[حدیث|روایات]] به این نکته تصریح کرده‌اند که بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده است.<ref name=":2">طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> قرآن خلقت عیسی(ع) را به مانند [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]] دانسته است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه ۵۹.</ref> وجه شباهت این دو را چنین گفته‌اند که عیسی(ع) نیز به مانند آدم بدون اینکه پدر داشته باشد، خلق شده است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۲۱۲.</ref>
در قرآن، از پاکدامنی حضرت مریم(س) در [[سوره انبیاء]]<ref>سوره انبیاء، آیه۹۱.</ref> و [[سوره تحریم]]<ref>سوره تحریم، آیه ۱۲.</ref> یاد شده است. تأکید به پاکدامنی مریم(س) در قرآن را پاسخی به [[تهمت|تهمت]] یهودیان به او دانسته شده است.<ref>طاهری‌نیا، «ساختار نشانه‌ای شخصیت حضرت مریم در قرآن کریم»، ص۵۱.</ref> در برخی روایات تفسیری شیعه، تصریح شده که بارداری مریم(س) تنها با دمیدن فرشته بوده است.<ref name=":2">طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> در قرآن، خلقت عیسی(ع) مانند خلقت [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]] دانسته شده است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه ۵۹.</ref> سید محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، وجه شباهت را این دانسته که عیسی(ع) نیز مانند آدم(ع) بدون اینکه پدر داشته باشد خلق شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۲۱۲.</ref>


===بِکرزایی؛ یک توجیه علمی===
===بِکرزایی؛ یک توجیه علمی===
confirmed، protected، templateeditor
۶٬۰۴۲

ویرایش