Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
بازگشت بدن عنصری به روح مجرد (نظریه [[آقاعلی مدرس طهرانی|آقاعلی مدرس]])، بازگشت روح به بدن عنصری تکامل یافته (دیدگاه [[سید ابوالحسن رفیعی قزوینی]]) و بازگشت روح با بدن هورقلیایی (نظریه [[احمد احسائی|شیخ احمد احسایی]]) از دیگر دیدگاهها در این مورد است.<ref>نگاه کنید به: فیاضی و شکری، [http://kalami.nashriyat.ir/node/665 «معاد جسم عنصری (دلایل نقلی و نقد دیدگاههای رقیب)»]، ص۷۵-۸۵.</ref> | بازگشت بدن عنصری به روح مجرد (نظریه [[آقاعلی مدرس طهرانی|آقاعلی مدرس]])، بازگشت روح به بدن عنصری تکامل یافته (دیدگاه [[سید ابوالحسن رفیعی قزوینی]]) و بازگشت روح با بدن هورقلیایی (نظریه [[احمد احسائی|شیخ احمد احسایی]]) از دیگر دیدگاهها در این مورد است.<ref>نگاه کنید به: فیاضی و شکری، [http://kalami.nashriyat.ir/node/665 «معاد جسم عنصری (دلایل نقلی و نقد دیدگاههای رقیب)»]، ص۷۵-۸۵.</ref> | ||
== | == امکان معاد == | ||
برای اثبات امکان معاد و عدم استبعاد (بعید نشمردن) آن به سه<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۷۱.</ref> یا پنج دسته<ref>جوادی آملی، معاد در قرآن (۱)، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۹-۱۲۶.</ref> از آیات قرآن استناد کردهاند. آیتالله جوادی این آیات را چنین بیان کرده است: | برای اثبات امکان معاد و عدم استبعاد (بعید نشمردن) آن به سه<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۷۱.</ref> یا پنج دسته<ref>جوادی آملی، معاد در قرآن (۱)، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۹-۱۲۶.</ref> از آیات قرآن استناد کردهاند. آیتالله جوادی این آیات را چنین بیان کرده است: | ||
# آیاتی که دلالت بر آفرینش آغازین انسان دارند مانند آیات [[آیه ۷۹ سوره یس|۷۹ سوره یس]]، [[آیه ۲۷ سوره روم|۲۷ سوره روم]] و [[آیه ۱۹ سوره عنکبوت|۱۹ سوره عنکبوت]]. در آیه ۲۷ روم آمده است که خداوند آفرینش را آغاز میکند و آن را تجدید مینماید و این کار بر او آسانتر است. | # آیاتی که دلالت بر آفرینش آغازین انسان دارند مانند آیات [[آیه ۷۹ سوره یس|۷۹ سوره یس]]، [[آیه ۲۷ سوره روم|۲۷ سوره روم]] و [[آیه ۱۹ سوره عنکبوت|۱۹ سوره عنکبوت]]. در آیه ۲۷ روم آمده است که خداوند آفرینش را آغاز میکند و آن را تجدید مینماید و این کار بر او آسانتر است. | ||
# آیاتی که در آنها خداوند جریان آفرینش جهان هستی به ویژه آسمانها را بیان و قدرت خود را بازگو میکند همچون آیات ۹۹ سوره اسراء، ۵۷ سوره غافر و ۳۳ سوره احقاف. براساس آیه ۸۱ سوره یس، آیا کسی که آسمانها و زمین را آفریده است، نمیتواند انسانها را در روز قیامت زنده کند؟ | # آیاتی که در آنها خداوند جریان آفرینش جهان هستی به ویژه آسمانها را بیان و قدرت خود را بازگو میکند همچون آیات ۹۹ سوره اسراء، ۵۷ سوره غافر و ۳۳ سوره احقاف. براساس آیه ۸۱ سوره یس، آیا کسی که آسمانها و زمین را آفریده است، نمیتواند انسانها را در روز قیامت زنده کند؟ | ||
# آیاتی که درباره زنده شدن زمین است که نمونهای حسی بر امکان زنده شدن مردگان به شمار میرود. | # آیاتی که درباره زنده شدن زمین است که نمونهای حسی بر امکان زنده شدن مردگان به شمار میرود از جمله: [[آیه ۱۹ سوره روم|آیه ۱۹]] و [[آیه ۵۰ سوره روم|۵۰ سوره روم]]، [[آیه ۹ سوره فاطر]] و [[آیه ۵۷ سوره اعراف]]. | ||
# آیاتی که آغاز آفرینش انسان و مراحل شکلگیری و تکامل جنین به صورت انسان را نمونهای بر امکان معاد بیان کردهاند. | # آیاتی که آغاز آفرینش انسان و مراحل شکلگیری و تکامل جنین به صورت انسان را نمونهای بر امکان معاد بیان کردهاند مثل آیه ۶ و ۶ سوره حج، آیات ۱۲ تا ۱۶ سوره مؤمنون و آیات ۳۷ تا ۴۰ سوره قیامت. در آیات ۳۷-۴۰ قیامت گفته شده خداوندی که انسان را از نطفه و علقه خلق کرد، آیا قادر نیست که مردگان را زنده کند؟ | ||
# آیاتی که سرگذشتهایی از نمونههای عینی زنده شدن مردگان را به تصویر کشیدهاند.<ref>جوادی آملی، معاد در قرآن (۱)، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۹- | # آیاتی که سرگذشتهایی از نمونههای عینی زنده شدن مردگان را به تصویر کشیدهاند.<ref>جوادی آملی، معاد در قرآن (۱)، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۹-۱۲۰.</ref> | ||
بعضی از نمونههای عینی زنده شدن مردگان در قرآن ذکر شده از این قرارند: | |||
* هفتاد نفر از یاران حضرت موسی(ع) که درخواست دیدن خدا با چشم سر داشتند، بر اثر صاعقهای مردند و سپس خداوند آنان را زنده کرد. در [[آیه ۵۵ سوره بقره|آیه ۵۵]] و [[آیه ۵۶ سوره بقره|۵۶ سوره بقره]] به این نمونه اشاره شده است. | |||
* داستان فردی از بنیاسرائیل که به قتل رسیده بود و با زدن قسمتی از [[گاو بنیاسرائیل|گاو ذبحشده]] به بدن او، زنده شد. این مطلب در آیه ۷۲ و ۷۳ بقره آمده است. | |||
* داستان [[عزیر (پیامبر)|عُزَیْر]] یا [[ارمیا (پیامبر)|اِرْمِیا]] که طبق [[آیه ۲۵۹ سوره بقره]]، خداوند او را صد سال میراند و سپس زنده کرد. | |||
*ماجرای [[اصحاب کهف]] که برای درامان ماندن از آزار مشرکان و حفظ ایمان خود به غاری پناه بردند و ۳۰۹ سال به خواب رفتند (مردند) و پس از آن زنده شدند. | |||
* | * زنده شدن چهار پرندهای که توسط حضرت ابراهیم(ع) قطعه قطعه شدند و قطعات هر کدام در کوهی قرار داده شد و سپس به اذن خدا زنده شدند. [[آیه ۲۶۰ سوره بقره]] به این مطلب اشاره کرده است. | ||
*'''زنده شدن مردگان توسط [[حضرت عیسی(ع)]]''': آیات قرآن کریم، بهروشنی نشان میدهد که حضرت عیسی(ع)، کسانی که روح از بدنشان جدا شده بود و مرده بودند را به اذن خداوند زنده میکرد.<ref>نگاه کنید به: جوادی آملی، معاد در قرآن (۱)، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۰-۱۲۶.</ref> | |||
*'''زنده شدن مردگان توسط [[حضرت عیسی(ع)]]''': آیات قرآن کریم، بهروشنی نشان میدهد که حضرت عیسی(ع)، کسانی که روح از بدنشان جدا شده بود و مرده بودند را به اذن خداوند زنده میکرد. | |||
< | |||
== دلایل ضرورت و وقوع معاد == | == دلایل ضرورت و وقوع معاد == |