الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنة: تفاوت میان نسخه‌ها

|مؤید روایی=}}

'''اَلْحَسَنُ و اَلْحُسَینُ سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة''' [[حدیث|روایتی]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] دربارهٔ برتری [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] بر سایر بهشتیان است. عده‌ای از عالمان شیعه، از مضمون این حدیث چنین برداشت کرده‌اند که این دو امام در دنیا نیز از دیگران برترند و باید مورد اطاعت قرار گیرند. از نظر برخی عالمان اهل‌سنت، با توجه به روایاتی که بهشتیان را جوان توصیف می‌کنند، مفهوم روایت آن است که حسن و حسین(ع) سرور همهٔ اهل بهشت‌اند؛ البته پیامبر(ص) و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] از عمومیت آن استثنا شده‌اند.<br>

==معرفی و جایگاه==