پرش به محتوا

پنج‌تن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''پَنجْ تَن''' عنوانی برای [[محمد|حضرت محمّد]]، [[حضرت علی]]، [[حضرت فاطمه]]، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] علیهم‌السّلام که فضایل و مقامات مشترک و مشابه ایشان سبب امتیاز آنان در میان [[معصومین(ع)|معصومین چهارده‌گانه]] نزد [[شیعه امامیه]] شده است. اینان به [[آل عبا]]، [[اصحاب کساء]] یا آل کسا، خمسه آل عبا و خمسه طیبه نیز مشهورند.
'''پَنجْ تَن''' عنوانی برای [[محمد|حضرت محمّد]]، [[حضرت علی]]، [[حضرت فاطمه]]، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] علیهم‌السّلام که فضایل و مقامات مشترک و مشابه ایشان سبب امتیاز آنان در میان [[معصومین(ع)|معصومین چهارده‌گانه]] نزد [[شیعه امامیه]] شده است. اینان به [[آل عبا]]، [[اصحاب کساء]] یا آل کسا، خمسه آل عبا و خمسه طیبه نیز مشهورند.


== فضائل پنج تن در قرآن ==
==فضائل پنج تن در قرآن==
شهرت پنج تن، در آیات و روایات برگرفته از شأن نزول '''[[آیه تطهیر]]'''<ref>سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> است.{{مدرک}} این [[آیه]] هنگام گردآمدن [[پیامبر(ص)]] و [[اهل بیت]] وی در زیر عبایی نازل شد.  <ref>العروسی الحویزی، تفسير نور الثقلين، ج۴، ص۲۷۲.</ref>  مفسّران شیعه و بسیاری از [[اهل سنت|عامّه]]، اهل بیت پیامبر (ص) را در آن زمان منحصر به [[حضرت فاطمه(س)]] و شوهر و فرزندانش دانسته‌اند که در این آیه بدان اشاره شده و آنان را به دور از هرگونه پلیدی معرفی کرده است.{{مدرک}} عناوین آل عبا و آل کسا نیز ناظر به این امر است.{{مدرک}}
شهرت پنج تن، در آیات و روایات برگرفته از شأن نزول [[آیه تطهیر]]<ref>سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> است.{{مدرک}} این [[آیه]] هنگام گردآمدن [[پیامبر(ص)]] و [[اهل بیت]] وی در زیر عبایی نازل شد.  <ref>العروسی الحویزی، تفسير نور الثقلين، ج۴، ص۲۷۲.</ref>  مفسّران شیعه و بسیاری از [[اهل سنت|عامّه]]، اهل بیت پیامبر (ص) را در آن زمان منحصر به [[حضرت فاطمه(س)]] و شوهر و فرزندانش دانسته‌اند که در این آیه بدان اشاره شده و آنان را به دور از هرگونه پلیدی معرفی کرده است.{{مدرک}} عناوین آل عبا و آل کسا نیز ناظر به این امر است.{{مدرک}}


از آیات دیگری نیز فضیلت پنج تن استنباط شده است از جمله:
از آیات دیگری نیز فضیلت پنج تن استنباط شده است از جمله:
خط ۱۱: خط ۱۱:
*[[آیه مودت]]<ref>سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> که در آن مطابق تفاسیر شیعه{{مدرک}} و اهل سنت<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۹۵.</ref> مصداق ذوی القربای (خویشاوندان) پیامبر (ص)، علی (ع) و فاطمه (س) و حسنین علیهماالسّلام بوده و مودّت ایشان اجر [[نبوت|رسالت]] پیامبر (ع) قرار داده شده است.
*[[آیه مودت]]<ref>سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> که در آن مطابق تفاسیر شیعه{{مدرک}} و اهل سنت<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۹۵.</ref> مصداق ذوی القربای (خویشاوندان) پیامبر (ص)، علی (ع) و فاطمه (س) و حسنین علیهماالسّلام بوده و مودّت ایشان اجر [[نبوت|رسالت]] پیامبر (ع) قرار داده شده است.


*'''آیات ۱۹ تا ۲۲ [[سوره الرحمن]]'''، که در آنها از علی و فاطمه علیهماالسّلام به دو دریا تعبیر شده است که پیامبر به مثابه برزخی میان ایشان بوده و حسنین علیهماالسّلام چون لؤلؤ و مرجانی هستند که از ملاقات این دو دریا پدید می‌آیند.<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۷۴-۲۷۹، ج۹، ص۱۰۷-۱۰۹؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۴، ص۹۷-۹۹، ج۳۷، ص۶۴، ۷۳، ۹۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ذیل آیه.</ref>
*آیات ۱۹ تا ۲۲ [[سوره الرحمن]]، که در آنها از علی و فاطمه علیهماالسّلام به دو دریا تعبیر شده است که پیامبر به مثابه برزخی میان ایشان بوده و حسنین علیهماالسّلام چون لؤلؤ و مرجانی هستند که از ملاقات این دو دریا پدید می‌آیند.<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۷۴-۲۷۹، ج۹، ص۱۰۷-۱۰۹؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۴، ص۹۷-۹۹، ج۳۷، ص۶۴، ۷۳، ۹۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ذیل آیه.</ref>


*'''[[آیه توبه|آیه ۳۷ سوره بقره]]'''، '''فتلقّی آدم من ربّه کلمات'''، که مطابق بعضی روایات [[اهل سنت|عامّه]] و [[شیعه|خاصه]] در تفسیر این [[آیه]]، [[توسل]] [[حضرت آدم(ع)]] به انوار خمسه طیبه و خواندن خداوند به اسماء ایشان (''کلمات'') سبب [[آمرزش]] و قبولی [[توبه]] وی گردید.<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۷۶-۸۰، ج۵، ص۱۱، ج۹، ص۱۰۲-۱۰۵؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۶، ص۳۲۳-۳۲۸، ۳۳۳؛ حسینی فیروزآبادی، فضائل الخمسة، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۲۰۵؛ امینی، الغدیر، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۳۰۰-۳۰۱؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ذیل آیه؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۶۵-۱۳۷۵ش، ذیل آیه.</ref> در بعضی از این روایات<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۵، ص۹، ۱۴-۱۵، ج۲۵، ص۶، ج۲۶، ص۳۲۷-۳۲۸، ج۳۷، ص۴۷، ۶۲-۶۳؛ امینی، الغدیر، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۰۰-۳۰۱</ref> به اشتقاق نامهای پنج تن (محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین) از اسامی خداوند (محمود و حمید، علی و عالی و اعلی، فاطر و فاطم، محسن و ذوالاحسان و ذو[[اسما و صفات|الاسماء الحسنی]]) با اختلاف تصریح شده است.
*[[آیه توبه|آیه ۳۷ سوره بقره]]، فتلقّی آدم من ربّه کلمات، که مطابق بعضی روایات [[اهل سنت|عامّه]] و [[شیعه|خاصه]] در تفسیر این [[آیه]]، [[توسل]] [[حضرت آدم(ع)]] به انوار خمسه طیبه و خواندن خداوند به اسماء ایشان (''کلمات'') سبب [[آمرزش]] و قبولی [[توبه]] وی گردید.<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۷۶-۸۰، ج۵، ص۱۱، ج۹، ص۱۰۲-۱۰۵؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۶، ص۳۲۳-۳۲۸، ۳۳۳؛ حسینی فیروزآبادی، فضائل الخمسة، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۲۰۵؛ امینی، الغدیر، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۳۰۰-۳۰۱؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ذیل آیه؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۶۵-۱۳۷۵ش، ذیل آیه.</ref> در بعضی از این روایات<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۵، ص۹، ۱۴-۱۵، ج۲۵، ص۶، ج۲۶، ص۳۲۷-۳۲۸، ج۳۷، ص۴۷، ۶۲-۶۳؛ امینی، الغدیر، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۰۰-۳۰۱</ref> به اشتقاق نامهای پنج تن (محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین) از اسامی خداوند (محمود و حمید، علی و عالی و اعلی، فاطر و فاطم، محسن و ذوالاحسان و ذو[[اسما و صفات|الاسماء الحسنی]]) با اختلاف تصریح شده است.


در تفسیر و تأویل این [[آیه]] و آیه '''و اذ ابتلی ابراهیم ربّه بکلماتٍ فاتمهّن'''<ref>سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref> علاوه بر تأویل '''کلمات''' به پنج تن و تأویل '''فَأتَمَّهُنَّ''' به '''۹امام از نسل امام حسین علیهم السّلام'''، مناقب و فضایل عدیده‌ای در شأن آل عبا نقل شده است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ذیل آیه مذکور؛ شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۷۹، ج۵، ص۲۶۲-۲۶۵، ج۷، ص۱۸۰-۱۸۳، ج۱۸، ص۳۴۴-۳۴۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۲۳، ۶، ۱۶-۱۷، ج۲۶، ص۲۷۳، ۳۱۱-۳۱۲، ۳۲۳-۳۲۷، ۳۴۳؛ حسینی فیروزآبادی، فضائل الخمسة، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۲۰۷؛ امینی، الغدیر، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۰۰-۳۰۱؛ قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۹۰.</ref>
در تفسیر و تأویل این [[آیه]] و آیه و اذ ابتلی ابراهیم ربّه بکلماتٍ فاتمهّن<ref>سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref> علاوه بر تأویل کلمات به پنج تن و تأویل فَأتَمَّهُنَّ به ۹امام از نسل امام حسین علیهم السّلام، مناقب و فضایل عدیده‌ای در شأن آل عبا نقل شده است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ذیل آیه مذکور؛ شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۷۹، ج۵، ص۲۶۲-۲۶۵، ج۷، ص۱۸۰-۱۸۳، ج۱۸، ص۳۴۴-۳۴۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۲۳، ۶، ۱۶-۱۷، ج۲۶، ص۲۷۳، ۳۱۱-۳۱۲، ۳۲۳-۳۲۷، ۳۴۳؛ حسینی فیروزآبادی، فضائل الخمسة، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۲۰۷؛ امینی، الغدیر، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۰۰-۳۰۱؛ قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۹۰.</ref>


همچنین در آیه '''اَسْتَکْبَرْتَ اَم کَنتَ مِن العالین'''<ref>سوره ص، آیه ۷۵.</ref> '''عالین''' به خمسه طیبه تأویل شده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۲، ج۲۶، ص۳۴۶-۳۴۷.</ref>
همچنین در آیه اَسْتَکْبَرْتَ اَم کَنتَ مِن العالین<ref>سوره ص، آیه ۷۵.</ref> عالین به خمسه طیبه تأویل شده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۲، ج۲۶، ص۳۴۶-۳۴۷.</ref>


آیات دیگری نیز مطابق بعضی روایات عامّه و خاصه به مقام پنج تن اشاره دارد که از آن جمله است: آیه ۶۹ [[سوره نساء]]، آیه ۲۴ [[سوره ابراهیم]]، آیه ۴۳ [[سوره نحل]]، آیه ۱۳۲ [[سوره طه]]، آیه ۷۴ [[سوره فرقان]]، آیه ۲۷ [[سوره ذاریات]]، آیه ۲۱ [[سوره طور]] و آیه ۹ [[سوره حشر]].<ref> نگاه کنید به: شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۴۸۲-۴۸۳، ۵۴۲، ۵۶۰، ج ۱۴، ص۳۷۵، ۳۸۹-۳۹۱، ۵۴۲، ۵۵۰، ۵۹۱-۵۹۳، ۶۳۷، ۶۸۲؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۱۶، ۳۰، ۲۲۰، ۲۴۱، ج۳۷، ص۸۳.</ref>
آیات دیگری نیز مطابق بعضی روایات عامّه و خاصه به مقام پنج تن اشاره دارد که از آن جمله است: آیه ۶۹ [[سوره نساء]]، آیه ۲۴ [[سوره ابراهیم]]، آیه ۴۳ [[سوره نحل]]، آیه ۱۳۲ [[سوره طه]]، آیه ۷۴ [[سوره فرقان]]، آیه ۲۷ [[سوره ذاریات]]، آیه ۲۱ [[سوره طور]] و آیه ۹ [[سوره حشر]].<ref> نگاه کنید به: شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۴۸۲-۴۸۳، ۵۴۲، ۵۶۰، ج ۱۴، ص۳۷۵، ۳۸۹-۳۹۱، ۵۴۲، ۵۵۰، ۵۹۱-۵۹۳، ۶۳۷، ۶۸۲؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۱۶، ۳۰، ۲۲۰، ۲۴۱، ج۳۷، ص۸۳.</ref>


== فضائل پنج تن در احادیث ==
==فضائل پنج تن در احادیث==
[[پرونده:مهر نماز با نام پنج تن.jpg|200px|بندانگشتی|[[مهر نماز]] با نام [[خدا]] و [[پنج تن]]]]
[[پرونده:مهر نماز با نام پنج تن.jpg|200px|بندانگشتی|[[مهر نماز]] با نام [[خدا]] و [[پنج تن]]]]
گذشته از [[آیات قرآن]]، در [[جوامع روایی|جوامع روایی عامّه و خاصّه]]، ابوابی در اختصاصات و مناقب پنج تن آمده است.<ref>نگاه کنید به: حسینی فیروزآبادی، فضائل الخمسة، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۲۶۴-۳۱۱؛ شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۳۴، ۱۱-۲۲، ۴۵-۴۶، ج۱۸، ص۳۸۴ به بعد؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۷، ص۳۵-۱۰۷. نیز برای فضیلت پنج تن، محبت به ایشان و تعابیری که درباره مقام دنیوی و اخروی ایشان به کار رفته است نگاه کنید به: مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۷، ص۳۶-۳۷، ۴۷، ۶۴-۶۵، ۷۵، ۷۸، ۸۴-۸۵؛ حسینی فیروزآبادی، فضائل الخمسة، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۳۰۰، ج۲، ص۷۸، ج۳، ص۱۳۳، ۱۳۹-۱۴۱؛ امینی، الغدیر، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۰۰-۳۰۱؛ شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۲۰، ۵۳، ۹۰، ج۱۸، ص۳۴۸-۳۵۵؛ زمخشری، الکشاف،‌ ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۱۹و۲۲۰؛ قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۶۸، ۲۹۷.</ref>
گذشته از [[آیات قرآن]]، در [[جوامع روایی|جوامع روایی عامّه و خاصّه]]، ابوابی در اختصاصات و مناقب پنج تن آمده است.<ref>نگاه کنید به: حسینی فیروزآبادی، فضائل الخمسة، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۲۶۴-۳۱۱؛ شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۳۴، ۱۱-۲۲، ۴۵-۴۶، ج۱۸، ص۳۸۴ به بعد؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۷، ص۳۵-۱۰۷. نیز برای فضیلت پنج تن، محبت به ایشان و تعابیری که درباره مقام دنیوی و اخروی ایشان به کار رفته است نگاه کنید به: مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۷، ص۳۶-۳۷، ۴۷، ۶۴-۶۵، ۷۵، ۷۸، ۸۴-۸۵؛ حسینی فیروزآبادی، فضائل الخمسة، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۳۰۰، ج۲، ص۷۸، ج۳، ص۱۳۳، ۱۳۹-۱۴۱؛ امینی، الغدیر، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۰۰-۳۰۱؛ شوشتری، احقاق الحق، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۲۰، ۵۳، ۹۰، ج۱۸، ص۳۴۸-۳۵۵؛ زمخشری، الکشاف،‌ ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۱۹و۲۲۰؛ قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۶۸، ۲۹۷.</ref>
خط ۳۴: خط ۳۴:
[[فخرالدین رازی]] با استناد به [[آیه مودت]]، صلوات تشهد و [[سیره پیامبر(ص)]]، محبت و دوستی علی(ع) و فاطمه(س) و فرزندان آنها را [[واجب]] دانسته است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۹۵.</ref> از نظر او شکی نیست که پیامبر(ص) علی، فاطمه، حسن و حسین(علیهم السلام) را دوست می‌داشت. پیروی از پیامبر(ص) براساس آیاتی همچون [[آیه ۱۵۸ سوره اعراف]]، [[آیه ۳۱ سوره آل عمران]] و [[آیه تأسی|آیه ۲۱ سوره احزاب]] [[واجب]] است. بر این اساس، دوستی آنها بر همه [[امت]] [[واجب]] است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۹۵.</ref>
[[فخرالدین رازی]] با استناد به [[آیه مودت]]، صلوات تشهد و [[سیره پیامبر(ص)]]، محبت و دوستی علی(ع) و فاطمه(س) و فرزندان آنها را [[واجب]] دانسته است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۹۵.</ref> از نظر او شکی نیست که پیامبر(ص) علی، فاطمه، حسن و حسین(علیهم السلام) را دوست می‌داشت. پیروی از پیامبر(ص) براساس آیاتی همچون [[آیه ۱۵۸ سوره اعراف]]، [[آیه ۳۱ سوره آل عمران]] و [[آیه تأسی|آیه ۲۱ سوره احزاب]] [[واجب]] است. بر این اساس، دوستی آنها بر همه [[امت]] [[واجب]] است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۹۵.</ref>


== برتری پنج تن بر سایر امامان==
==برتری پنج تن بر سایر امامان==
برتری و فضیلت پنج تن در میان ائمه چهارده گانه به مدد قراین ثابت می‌شود. این قراین همان مناقب مشترک و اختصاصی خمسه طیبه است.{{مدرک}} نیز شهادت امام حسین علیه‌السلام (۶۱ق) که خاتم پنج تن بوده و در ادعیه و زیارات<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۲۵۰، ج۹۸، ص۱۷۹، ۱۹۶، ۲۳۵، ۳۱۳، ۳۱۸، ۳۶۰.</ref> به «خامس اهل العباء» و «خامس اصحاب الکساء» موسوم است به منزله وفات همه پنج تن و ازین رو اعظم مصایب تلقّی شده است<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۶۹-۲۷۰، ج۴۵، ص۲، ۸۸.</ref> این القاب برای علی علیه‌السلام نیز احتراماً به کار رفته است.<ref>نگاه کنید به: مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۵، ص۱۳۰، ج۹۷، ص۲۰۵، ۳۰۲، ۳۷۳.</ref>
برتری و فضیلت پنج تن در میان ائمه چهارده گانه به مدد قراین ثابت می‌شود. این قراین همان مناقب مشترک و اختصاصی خمسه طیبه است.{{مدرک}} نیز شهادت امام حسین علیه‌السلام (۶۱ق) که خاتم پنج تن بوده و در ادعیه و زیارات<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۲۵۰، ج۹۸، ص۱۷۹، ۱۹۶، ۲۳۵، ۳۱۳، ۳۱۸، ۳۶۰.</ref> به «خامس اهل العباء» و «خامس اصحاب الکساء» موسوم است به منزله وفات همه پنج تن و ازین رو اعظم مصایب تلقّی شده است<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۶۹-۲۷۰، ج۴۵، ص۲، ۸۸.</ref> این القاب برای علی علیه‌السلام نیز احتراماً به کار رفته است.<ref>نگاه کنید به: مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۵، ص۱۳۰، ج۹۷، ص۲۰۵، ۳۰۲، ۳۷۳.</ref>


در میان پنج تن نیز ترتیب فضیلت و برتری به دلالت بعضی اخبار تا حدودی روشن است. آنچه مسلّم است [[محمد|پیامبر]](ص) بر سایر پنج تن و [[علی|امیرالمؤمنین]] بر فاطمه(س) و حسنین(ع) برتری دارند<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۶، ص۲۷۲، ج۳۷، ص۷۵، ۸۷، ج۳۹، ص۹۰-۹۲.</ref> و در افضلیت فاطمه بر حسنین یا بالعکس اختلاف است.<ref>نگاه کنید به: آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۳۵۹؛ میرزای قمی، جامع الشتات، ۱۲۷۷ش، ج۲، ص۷۸۵؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۲۶۴، ج۴۵، ص۳.</ref>
در میان پنج تن نیز ترتیب فضیلت و برتری به دلالت بعضی اخبار تا حدودی روشن است. آنچه مسلّم است [[محمد|پیامبر]](ص) بر سایر پنج تن و [[علی|امیرالمؤمنین]] بر فاطمه(س) و حسنین(ع) برتری دارند<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۶، ص۲۷۲، ج۳۷، ص۷۵، ۸۷، ج۳۹، ص۹۰-۹۲.</ref> و در افضلیت فاطمه بر حسنین یا بالعکس اختلاف است.<ref>نگاه کنید به: آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۳۵۹؛ میرزای قمی، جامع الشتات، ۱۲۷۷ش، ج۲، ص۷۸۵؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۲۶۴، ج۴۵، ص۳.</ref>


== پانویس ==
==پانویس==
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}


== یادداشت ==
==یادداشت==
{{یادداشت‌ها}}
{{یادداشت‌ها}}


== منابع ==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
#آقابزرگ طهرانی، محمدمحسن، الذریعة الی تصانیف الشیعة، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت، ۱۴۰۳ق-۱۹۸۳م.
#آقابزرگ طهرانی، محمدمحسن، الذریعة الی تصانیف الشیعة، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت، ۱۴۰۳ق-۱۹۸۳م.
خط ۶۲: خط ۶۲:


==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==
* منبع مقاله: [http://rch.ac.ir/article/Details/13193 دانشنامه جهان اسلام ]
*منبع مقاله: [http://rch.ac.ir/article/Details/13193 دانشنامه جهان اسلام]
* [https://www.cgie.org.ir/fa/article/239511 دایره المعارف بزرگ اسلامی]
*[https://www.cgie.org.ir/fa/article/239511 دایره المعارف بزرگ اسلامی]
{{امام علی (ع)}}
{{امام علی (ع)}}
{{حضرت فاطمه(س)}}
{{حضرت فاطمه(س)}}
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱

ویرایش