غیبت امام مهدی(عج): تفاوت میان نسخه‌ها

#پنهان بودن جسم (ناپیدایی): در این نظریه، جسم حضرت مهدی(عج) از دید ظاهری مردم پنهان است و این پنهانی از طریق [[معجزه|اعجاز]] صورت می‌گیرد.<ref>صافی گلپایگانی، ده رساله، ص۷۱؛ صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۲-۳۱.</ref> زیرا بر اساس این دیدگاه حضرت مردم را می‌بیند ولی مردم او را نمی‌بینند. به گفتۀ [[شهید صدر دوم|سید محمد صدر]] این نظریه ساده‌ترین نظریه علمی قابل قبول درباره پنهان شدن و رهایی ایشان از ظالمان است.<ref>صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۲-۳۱.</ref> این برداشت با معنای لغوی غیبت و روایاتی که آن حضرت را به خورشید پشت ابر تشبیه کرده است<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۳۹.</ref> همخوانی بیشتری دارد.<ref>صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۲-۳۱.</ref>

## روایاتی که می‌گویند حضور او در مراسم [[حج]] به گونه‌ای است که مردم را می‌بیند و می‌شناسد و مردم نیز او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند.<ref> طوسی، الغیبه، ص۳۶۴؛ صدوق، ج۲، کمال الدین و تمام النعمه، ص۴۴۰؛ سلیمیان، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۳۹.</ref>

## روایاتی که اطلاع از مکان آن حضرت را خطر دانسته‌اند. مانند [[توقیع|توقیعی]] که از سوی حضرت به [[محمد بن عثمان]] صادر شد و در آن فرمود: «ان وقفوا علی المکان دلّوا علیه» یا گفتۀ [[ابوسهل نوبختی]] اگر من مانند [[حسین بن روح نوبختی]] بر مکانش آگاه بودم شاید در مناظرات آن را افشا می‌کردم. با این استدلال که خطر و احتیاط، در فرض شناختن آن حضرت درست است و در صورت غیبت جسم و شخص، خطری متوجه ایشان نیست.<ref>صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۶-۳۵.</ref>

##آوردن معجزه زمانی است که اقامه حق منحصر در آن باشد. بنابراین اگر حفظ امام زمان با  پنهان شدن جسم آن حضرت باشد، می‌بایست از طریق اعجاز صورت گیرد در حالی که وقتی حفظ آن از طریق عادی مانند پنهان بودن عنوان امکان دارد، وقوع معجزه بی‌معنا است.<ref>صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۶.</ref>

===غیبت صغری===