یعقوب بن اسحاق اهوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

==ولادت و کنیه==

گفته شده ابن سکیت در سال [[سال ۱۸۶ هجری قمری|۱۸۶ق]]<ref>دائرة المعارف تشیع، ج ۱، ص ۳۲۶.</ref> در دورق، از شهرهای [[خوزستان]] به دنیا آمد و سپس همراه خانواده‌اش به [[بغداد]] رفت.<ref>صدر، تأسیس الشیعة، ۱۳۷۵ش، ص ۱۵۵.</ref>

[[کنیه]] ابن سکیت، ابویوسف است.<ref>نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۱۶ق، ص ۴۴۹.</ref> سکیت لقب اسحاق، پدر او بوده که اشاره به سکوت‌های طولانی او دارد.<ref>صدر، تأسیس الشیعة، ۱۳۷۵ش، ص۱۵۵.</ref>

== شخصیت و جایگاه علمی ==

عالمان شیعی، وی را از [[اصحاب امام جواد(ع)]] و [[امام هادی(ع)]] معرفی کرده‌اند که نزد آنان محترم بوده است.<ref>نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۱۶ق، ص ۴۴۹. تفرشی، نقد الرجال، ۱۴۱۸ق، ج ۵، ص ۹۴.</ref> رجالیان شیعه او را [[ثقه]] و از بزرگان علم لغت و نحو دانسته و گفته‌اند هیچ طعنی درباره او نیست.<ref>حلی، خلاصة الاقوال، ۱۴۱۷ق، ص ۲۹۹.</ref> [[افندی اصفهانی]]  از ثعلب نقل کرده است که پس از ابن اعرابی کسی عالم‌تر از ابن سکیت به لغت نبود.<ref>افندی، ریاض العلماء، ج۵، ص ۳۸۵.</ref>

# ماجاء فی الشعر و ما حُرّف عن جهته

{{پایان}}

== چگونگی شهادت ==

بنا بر نقل منابع، وی در [[۵ رجب]] سال ۲۴۴ق و در ۵۸ سالگی درگذشت.<ref>دانشنامه ایران و اسلام، ج ۲، ص ۶۳۱.</ref> روایات در باب چگونگی وفات او متفاوت است. برخی می‌گویند: او به دلیل شیعه بودن کشته شده<ref>نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۱۶ق، ص ۴۴۹.</ref> و در این باره به داستان سوال و جواب او با متوکل اشاره کرده‌اند؛ ابن سکیت معلم فرزندان متوکل بود، روزی [[متوکل]] به او گفت: دو فرزند من «معتز» و «مؤید» نزد تو محبوب‎ترند یا [[حسنین]] فرزندان [[امام علی(ع)|حضرت علی]]؟ ابن سکیت در پاسخ خلیفه عباسی گفت: به خدا سوگند [[قنبر]] خادم [[علی بن ابیطالب|علی بن ابی طالب]](ع) از دو فرزندت و پدر این دو نزد من بهتر است. متوکل سخت برآشفت و به کارگزارانش دستور داد تا زبانش را از پشت سرش بیرون بکشند.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ق، ج ۲۱، ص ۱۳۹.</ref> همچنین نقل شده غلامان متوکل به امر او ابن سکیت را زیر پا انداختند و شکمش را لگدمال کردند و به خانه‌اش بردند تا درگذشت.<ref> امین، اعیان الشیعة، ج ۱۰، ص ۳۰۶.</ref>

== منابع ==

{{منابع}}

* افندی، عبدالله، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، قم، مطبعة الخیام، بی‌تا.

* تفرشی، مصطفی بن حسین، نقد الرجال، قم، آل البیت، ۱۴۱۸ق.

{{پایان}}

== پیوند به بیرون ==