سخن‌گفتن خدا با موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

==کلیم‌الله بودن حضرت موسی(ع)==

براساس [[آیه ۱۶۴ سوره نساء]]، خداوند با [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] سخن گفت: «کَلَّمَ الله مُوسی تَکْلیماً؛ خداوند با موسی سخن گفت».<ref>سوره نساء، آیه ۱۶۴.</ref> در [[آیه ۱۴۴ سوره اعراف]] نیز سخن‌گفتن خداوند با موسی ذکر شده و این سخن‌گفتن دلیل برتری وی بر همه مردم شمرده شده است.<ref>طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۵، ص۴۵۳.</ref> این نوع گفت‌وگو را برخی عالمان مسلمان<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۳، ص۳۹۴؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۶۷.</ref> و یهودیان،<ref>«[http://www.iranjewish.com/FAQ/FAQ29_Laghab.htm لقب حضرت موسی به فارسی چه می‌باشد و نبوت ایشان چگونه بود؟]»، انجمن کلیمیان تهران.</ref> مختص حضرت موسی(ع) و فضیلتی برای او برشمرده‌اند.<ref>قرشی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۴۷۰؛ رشید رضا، المنار، ۱۹۹۰م، ج۳، ص۴.</ref>

{{همچنین ببینید|کلیم الله (لقب)}}

==سخن گفتنِ حقیقی و بدون واسطه==

[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، عالم و مفسر شیعه، بر این باور است که سخن‌گفتن خدا با موسی(ع)، به‌وسیلهٔ آفریدن امواج صوتی در فضا یا اجسام بوده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۳۶۳.</ref> شیخ طوسی هم نوشته است خداوند کلام را در جسمی از اجسام ایجاد می‌کند تا هدفش را به مخلوقات برساند.<ref>شیخ طوسی، الرسائل العشر، ۱۴۱۴ق، ص۹۵.</ref> برخی دیگر از مفسران نیز نقل کرده‌اند که خداوند صوت و کلام را آفرید و موسی(ع) آن را شنید.<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۱۱۵.</ref>

==پانویس==