Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۹
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
بسمالله در ادبیات فارسی، در اصطلاحاتی نظیر «مرغ بِسْمِل» بهمعنای مرغ سربریده و «مرغ نیمبسمل» بهمعنای مرغ نیمهجان و همچنین «بسملگاه» بهمعنای قربانگاه هم راه یافته است.<ref>معینی، فرهنگ امثال و تعابیر قرآنی، ۱۳۹۴ش، ص۱۵۹؛ مطیع، «تسمیه»، ص۳۲۶.</ref> | بسمالله در ادبیات فارسی، در اصطلاحاتی نظیر «مرغ بِسْمِل» بهمعنای مرغ سربریده و «مرغ نیمبسمل» بهمعنای مرغ نیمهجان و همچنین «بسملگاه» بهمعنای قربانگاه هم راه یافته است.<ref>معینی، فرهنگ امثال و تعابیر قرآنی، ۱۳۹۴ش، ص۱۵۹؛ مطیع، «تسمیه»، ص۳۲۶.</ref> | ||
==ترجمه فارسی | ==ترجمه فارسی بسم الله الرحمن الرحیم== | ||
گفته میشود بسمله نخستین بار | گفته میشود بسمله نخستین بار بههمراه سایر آیات [[سوره فاتحه|سوره حمد]] توسط، [[سلمان فارسی]] به درخواست فارسیزبانان، به فارسی ترجمه شد.<ref>سرخسی، المبسوط، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۷.</ref> او این آیه را بدین صورت ترجمه کرد: «بهنام یزدان بخشاونده.»<ref>شعیبی، معجم مصنفات القرآن، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۱۲.</ref> برخی دیگر از ترجمههای این آیه به زبان فارسی، به صورت زیر است: | ||
*اسفراینی، مُفَسِر | *اسفراینی، مُفَسِر اهلسنت در قرن پنجم قمری: «ابتدا کردم بهنام خدای قادر بر آفرینش خلقان، خواهان روزیدادن خلقان، خواهان آمرزیدن مطیعان.»<ref>اسفراینی، تاج التراجم، ۱۳۷۵ش، ص۳۹.</ref> | ||
*رشیدالدین ابوالفضل میبدی، مفسر قرآن قرن ششم | *رشیدالدین ابوالفضل میبدی، مفسر قرآن در قرن ششم هجری: «بهنام خداوندِ جهاندارِ دشمنپرور بهبخشایندگی و دوستبخشای به مهربانی.»<ref>میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۲.</ref> | ||
*[[ابوالفتوح رازی]]، مفسر شیعه قرن پنجم | *[[ابوالفتوح رازی]]، مفسر شیعه در قرن پنجم هجری: «بهنام خدای مهربانِ بسیار بخشنده.»<ref>رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۱۵، ص۱۸۲.</ref> | ||
*[[ملا حسین واعظ کاشفی]]، مفسر شیعه قرن نهم | *[[ملا حسین واعظ کاشفی|ملاحسین واعظ کاشفی]]، مفسر شیعه در قرن نهم هجری: «بهنام خدای سزای پرستشُ بخشنده بر خلق به وجود و حیات بخشیدن و بخشاینده بر ایشان به بقا و زندهداشتن به قدرت و حکمت، از آفات محافظت نمودن.»<ref>کاشفی، جواهر التفسیر، ۱۳۷۹ش، ص۳۳۰.</ref> | ||
* | *ترجمهٔ تفسیر طبری که از کهنترین ترجمههای تفسیر قرآن به زبان فارسی است: «بهنام خدای مهربان بخشاینده.»<ref>طبری، ترجمه تفسیر طبری، ۱۳۵۶ش، ج۱، ص۱۰.</ref> | ||
*در ترجمههای امروزین قرآن (یعنی قرنهای چهاردهم و پانزدهم قمری)، ترجمههای گوناگونی از این آیه شده است که «بهنام خداوند | *در ترجمههای امروزین قرآن (یعنی قرنهای چهاردهم و پانزدهم قمری)، ترجمههای گوناگونی از این آیه شده است که «بهنام خداوند بخشندهٔ مهربان» از ترجمههای شایع این آیه است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ساجدی، «معادل فارسی «بِسْم اللَّه الرَّحْمَن الرَّحیم» در ترجمههای قدیم و جدید قرآن»، ص۲۶-۳۰.</ref> | ||
==تفاوت رحمان با رحیم در بسمله== | ==تفاوت رحمان با رحیم در بسمله== |