|
|
| خط ۸: |
خط ۸: |
|
| |
|
| ==شرایط تمکین و آثار آن== | | ==شرایط تمکین و آثار آن== |
| زن جهت استمتاع، باید خود را در اختیار شوهر قرار دهد و جز با وجود مانع عقلى یا شرعی استمتاع را محدود نكند.<ref>جواهر الكلام، ج ۳۱، ص ۳۰۳.</ref> | | زن جهت لذت‌جویی، باید خود را در اختیار شوهر قرار دهد و جز با وجود مانع عقلى یا شرعی استمتاع را محدود نكند.<ref>جواهر الكلام، ج ۳۱، ص ۳۰۳.</ref> |
|
| |
|
| برخی از موانع: | | برخی از موانع: |
|
| |
|
| * وجود موانعی از قبیل ایام حیض، احرام، اعتکاف واجب، روزه واجب و بیماری.<ref>خمینی، تحریر الوسیله، موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص ۳۱۴.</ref> | | *وجود موانعی از قبیل ایام حیض، احرام، اعتکاف واجب، روزه واجب و بیماری زوجه<ref>کشف اللثام، ج۷، ص ۵۸۰</ref>.<ref>خمینی، تحریر الوسیله، موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص ۳۱۴.</ref> |
| * سفری که با اذن شوهر یا سفر واجب.
| | *سفری که با اذن شوهر یا سفر واجب.<ref>.خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۱۴.</ref> |
| *
| | *بیماری مقاربتی شوهر<ref>صراط النجاة (المحشى للخوئی)، ج۱، ص: ۵۴۷.</ref> |
| | | *بیماری زوجه که مانع نزدیکی باشد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص ۳۱۲.</ref> |
| از نظر شرعی در صورتی که مرد [[احرام]] ببندد ازدواج با زن و هر گونه [[استمتاع]] از او حرام است و تا [[طواف نساء]] به جا آورده نشود هیچ یک از استمتاعات بر او حلال نیست. بنابراین امتناع زوجه از روابط جنسی در حال احرام، از آنجایی که به علت وجود مانعی مشروع صورت می‌گیرد، نشوز زوجه را سبب نمی‌شود<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص ۳۱۲.</ref> و ادله وجوب تمکین این صورت را در بر نمی‌گیرد.
| |
| | |
| ۲- سفری که به اذن و اجازه شوهر باشد و یا سفر برای حج واجب (که زمانش محدود است) حتی اگر بدون اذن شوهر بلکه با منع او باشد<ref>.خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۱۴.</ref> {{یاد|وكذا لو سافرت في واجب مضيق كالحج بغير إذنه، بل ولو مع منعه ونهيه}}
| |
| | |
| ۳- اگر زوج بیماری مقاربتی داشته باشد از آنجا که این بیماری از طریق نزدیکی جنسی به زن می‌تواند منتقل گردد، زوجه صرفا حق امتناع از نزدیکی را خواهد داشت و [[ناشزه]] به شمار نمی‌آید. بنابراین در صورتی که زوجه در چنین حالتی از سایر وظایف زناشویی امتناع نماید، ناشزه محسوب می گردد.<ref>صراط النجاة (المحشى للخوئی)، ج۱، ص: ۵۴۷.</ref>
| |
| | |
| ۴- اگر زوجه بیمار باشد و رابطه جنسی سبب تشدید بیماری وی شود و یا چنین رابطه‌ای مستلزم ایراد ضرر و مشقتی شود که عادتاً قابل تحمل نیست می‌تواند از نزدیکی با شوهر خودداری نماید.<ref>کشف اللثام، ج۷، ص ۵۸۰</ref> هم چنین اگر زن از نظر جسمانی ضعیف و نحیف باشد و توان مقاربت با شوهر را نداشته باشد می‌تواند از نزدیکی با شوهر خودداری نماید.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص ۳۱۲.</ref> به طور کلی اگر زوجه مبتلا به مریضی رَتْقا، قرنا{{یاد| زنی که دارای عارضه‌ای است که آمیزش با او برای مرد امکان پذیر نباشد. فرهنگ فقه فارسی نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، ج۴، ص۵۹. }} یا هر مرضی كه شرعاً مانع از استمتاع باشد، تمکین بر وی واجب نیست.
| |
|
| |
|
| ==آثار مترتب بر تمکین== | | ==آثار مترتب بر تمکین== |
