پرش به محتوا

مالک بن نویره: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{درباره ۲|مالک بن نُوَیْره|آشنایی با واقعه کشته شدن او مدخل|قتل مالک بن نویره}}
{{جعبه اطلاعات صحابه
{{جعبه اطلاعات صحابه
|اطلاعات صحابه  =
|اطلاعات صحابه  =
خط ۲۸: خط ۳۰:


برخی نویسندگان اهل‌سنت برای توجیه رفتار خالد بن ولید، مالک را [[ارتداد|مُرتَدّ]] دانسته‌اند. اما شیعیان و برخی سنی‌مذهبان با استدلال‌هایی نظیر شهادت‌دادن تعدادی از صحابه بر اسلام او و پرداختن دیه وی از سوی ابوبکر، ارتداد مالک را انکار کرده‌اند.  
برخی نویسندگان اهل‌سنت برای توجیه رفتار خالد بن ولید، مالک را [[ارتداد|مُرتَدّ]] دانسته‌اند. اما شیعیان و برخی سنی‌مذهبان با استدلال‌هایی نظیر شهادت‌دادن تعدادی از صحابه بر اسلام او و پرداختن دیه وی از سوی ابوبکر، ارتداد مالک را انکار کرده‌اند.  
در موضوع مالک بن نویره کتاب‌هایی نوشته شده است که از جمله آنها «پژوهشی در حیات سیاسی و مبارزاتی مالک بن نویره» به قلم حسن علی‌پوروحید است.


==معرفی و جایگاه==
==معرفی و جایگاه==
مالک بن نُوَیرة بن جَمْرَة تَمیمی از [[صحابه|صحابه رسول خدا(ص)]] و از اشراف و بزرگان در دوران [[جاهلیت]] و اسلام بود.<ref>ابن‌أثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۲۷۶.</ref> مالک شاعر بود و دیوان شعری داشت.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۲۶۴.</ref> وی نزد [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] رفت و مسلمان شد.<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۳.</ref> پیامبر او را نماینده خود در قبیله‌اش کرد تا [[زکات]] را از آنان بگیرد.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۲۲.</ref>
مالک بن نُوَیرة بن جَمْرَة تَمیمی از [[صحابه|صحابه رسول خدا(ص)]] و از اشراف و بزرگان در دوران [[جاهلیت]] و اسلام بود.<ref>ابن‌أثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۲۷۶.</ref> مالک شاعر بود و دیوان شعری داشت.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۲۶۴.</ref> وی نزد [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] رفت و مسلمان شد.<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۳.</ref> پیامبر او را نماینده خود در قبیله‌اش کرد تا [[زکات]] را از آنان بگیرد.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۲۲.</ref>
به گفته [[شیخ عباس قمی]]، از محدثان شیعه در قرن چهاردهم قمری، مالک بن نویره به سبب محبتی که به [[اهل‌بیت(ع)]] داشت، کشته شد.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۳۱۱.</ref> مطابق روایتی که [[فضل بن شاذان نیشابوری|فضل بن شاذان]] نقل کرده، پیامبر(ص) مالک بن نویره را از اهل بهشت معرفی کرده است.<ref>ابن‌شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۷۵.</ref> این رویداد هنگامی رخ داد که مالک از پیامبر(ص) خواست حقیقت [[ایمان]] را به او بیاموزد و پیامبر(ص) برخی از احکام شرعی را به او آموخت و وی را به [[ولایت امام علی(ع)|خلافت امام علی(ع)]] رهنمون ساخت.<ref>ابن‌شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۷۵.</ref> مطابق نقل ابن‌شاذان، پس از وفات پیامبر(ص) مالک بن نویره به مدینه آمد و با متوجه شدن [[خلافت ابوبکر]]، به وی اعتراض کرد که چرا طبق گفته پیامبر(ص)، [[خلافت]] را به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] واگذار نکرده است.<ref>ابن‌شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۷۶.</ref> در پی این اعتراض، به دستور ابوبکر، [[قنفذ|قُنْفُذ]] و [[خالد بن ولید]]، مالک را از مسجد بیرون انداختند.<ref>ابن‌شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۷۶.</ref>


ماجرای قتل مالک بن نویره، از مسائل چالشی کلامی نزد [[فریقین|فَریقین]] است.<ref>صیامیان گرجی، «رده، جنگ‌ها»، ص۶۹۵.</ref> کشته شدن مالک به دست [[خالد بن ولید]] و همبسترشدن او با همسر مالک، از جنجالی‌ترین اتفاقات مربوط به [[جنگ‌های رده|جنگ‌های رِدّه]] خوانده شده است.<ref>غلامی، «جنگ‌های ارتداد و بحران جانشینی پس از پیامبر(ص)»، ص۳۹.</ref> محققان شیعه با استناد به این واقعه تاریخی، نظریه [[اهل سنت و جماعت|اهل‌تسنن]] مبنی بر [[عدالت صحابه]] را نقد کرده، معتقدند این نظریه در توجیه برخی رفتار ناشایست صحابه مطرح شده است.<ref>نیکزاد، «عدالت صحابه در ترازوی نقد»، ص۴۲-۴۴.</ref> به گفته مَقْدِسی، تاریخ‌نگار قرن چهارم قمری، پس از مسئله [[امامت]]، اختلاف مسلمان‌ها در [[جنگ‌های رده|جنگ‌های رِدّه]] ظاهر شد؛ اگرچه [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] معتقد بود باید با اهل رده جنگید، اما مسلمانان با او مخالفت کردند.<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیه، ج۵، ص۱۲۳.</ref>  
ماجرای قتل مالک بن نویره، از مسائل چالشی کلامی نزد [[فریقین|فَریقین]] است.<ref>صیامیان گرجی، «رده، جنگ‌ها»، ص۶۹۵.</ref> کشته شدن مالک به دست [[خالد بن ولید]] و همبسترشدن او با همسر مالک، از جنجالی‌ترین اتفاقات مربوط به [[جنگ‌های رده|جنگ‌های رِدّه]] خوانده شده است.<ref>غلامی، «جنگ‌های ارتداد و بحران جانشینی پس از پیامبر(ص)»، ص۳۹.</ref> محققان شیعه با استناد به این واقعه تاریخی، نظریه [[اهل سنت و جماعت|اهل‌تسنن]] مبنی بر [[عدالت صحابه]] را نقد کرده، معتقدند این نظریه در توجیه برخی رفتار ناشایست صحابه مطرح شده است.<ref>نیکزاد، «عدالت صحابه در ترازوی نقد»، ص۴۲-۴۴.</ref> به گفته مَقْدِسی، تاریخ‌نگار قرن چهارم قمری، پس از مسئله [[امامت]]، اختلاف مسلمان‌ها در [[جنگ‌های رده|جنگ‌های رِدّه]] ظاهر شد؛ اگرچه [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] معتقد بود باید با اهل رده جنگید، اما مسلمانان با او مخالفت کردند.<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیه، ج۵، ص۱۲۳.</ref>  


به گفته [[شیخ عباس قمی]]، از محدثان شیعه در قرن چهاردهم قمری، مالک بن نویره به سبب محبتی که به [[اهل‌بیت(ع)]] داشت، کشته شد.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۳۱۱.</ref> مطابق روایتی که [[فضل بن شاذان نیشابوری|فضل بن شاذان]] نقل کرده، پیامبر(ص) مالک بن نویره را از اهل بهشت معرفی کرده است.<ref>ابن‌شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۷۵.</ref> این رویداد هنگامی رخ داد که مالک از پیامبر(ص) خواست حقیقت [[ایمان]] را به او بیاموزد و پیامبر(ص) برخی از احکام شرعی را به او آموخت و وی را به [[ولایت امام علی(ع)|خلافت امام علی(ع)]] رهنمون ساخت.<ref>ابن‌شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۷۵.</ref> مطابق نقل ابن‌شاذان، پس از وفات پیامبر(ص) مالک بن نویره به مدینه آمد و با متوجه شدن [[خلافت ابوبکر]]، به وی اعتراض کرد که چرا طبق گفته پیامبر(ص)، [[خلافت]] را به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] واگذار نکرده است.<ref>ابن‌شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۷۶.</ref> در پی این اعتراض، به دستور ابوبکر، [[قنفذ|قُنْفُذ]] و [[خالد بن ولید]]، مالک را از مسجد بیرون انداختند.<ref>ابن‌شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۷۶.</ref>
== قتل مالک در جنگ‌های رِدّه ==
 
{{اصلی|قتل مالک بن نویره}}
==قتل مالک در جنگ‌های رِدّه==
به گفته [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]]<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۷، ص۲۱۹-۲۲۰.</ref> و [[رسول جعفریان]]،<ref>جعفریان، تاریخ خلفا، ۱۳۹۴ش، ص۳۸.</ref> از تاریخ‌پژوهان شیعه، بدون هیچ تردیدی مالک بن نویره به دلیل انحراف اخلاقی [[خالد بن ولید]] کشته شد. مالک از پرداخت [[زکات]] به حکومت ابوبکر خودداری و آن را در بین قوم خود تقسیم می‌کرد.<ref>ابن‌حجر، الإصابه، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۵۶۰.</ref> به گفته [[سید عبدالحسین شرف‌الدین]] نویسنده [[النص و الاجتهاد (کتاب)|کتاب النص و الاجتهاد]]، مالک به این دلیل که در مشروعیت خلافت ابوبکر و صحیح بودن پرداخت زکات به او تردید داشت، از دادن زکات به او خودداری می‌کرد.<ref>شرف‌الدین، النص و الاجتهاد، ۱۴۰۴ق، ص۱۱۸.</ref>  
به گفته [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]]<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۷، ص۲۱۹-۲۲۰.</ref> و [[رسول جعفریان]]،<ref>جعفریان، تاریخ خلفا، ۱۳۹۴ش، ص۳۸.</ref> از تاریخ‌پژوهان شیعه، بدون هیچ تردیدی مالک بن نویره به دلیل انحراف اخلاقی [[خالد بن ولید]] کشته شد. مالک از پرداخت [[زکات]] به حکومت ابوبکر خودداری و آن را در بین قوم خود تقسیم می‌کرد.<ref>ابن‌حجر، الإصابه، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۵۶۰.</ref> به گفته [[سید عبدالحسین شرف‌الدین]] نویسنده [[النص و الاجتهاد (کتاب)|کتاب النص و الاجتهاد]]، مالک به این دلیل که در مشروعیت خلافت ابوبکر و صحیح بودن پرداخت زکات به او تردید داشت، از دادن زکات به او خودداری می‌کرد.<ref>شرف‌الدین، النص و الاجتهاد، ۱۴۰۴ق، ص۱۱۸.</ref>  


[[خالد بن ولید]] به دستور ابوبکر برای مقابله با ارتداد مالک و قبیله‌اش سوی آنان در منطقه بُطاح رفت.<ref>ابن‌خلدون، تاریخ ابن‌خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۹۵.</ref> ابوبکر دستور داده بود، پیش از آغاز جنگ پایبندی آنان به نماز بررسی شود، تا از این راه از [[ارتداد]] آنان مطمئن شوند.<ref>سید مرتضی، الشافی فی الإمامه، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۱۶۳.</ref> مالک که از عزیمت خالد به سوی خود باخبر شده بود، برای نشان دادن حُسن نیت خود و برای جلوگیری از این توهم که آنان سپاهی را آماده ساخته‌اند، اجتماع افراد قبیله خود متفرق ساخت، تا گمان نکنند آنها آرایش جنگی گرفته‌اند.<ref>شرف‌الدین، النص و الاجتهاد، ۱۴۰۴ق، ص۱۱۸-۱۱۹.</ref> برخی از [[انصار]] که پایبندی مالک و قبیله او به نماز را دیدند، به مخالفت با خالد بن ولید پرداختند، ولی خالد توجهی به آنها نکرد.<ref>واقدی، الرده، ۱۴۱۰ق، ص۱۰۶-۱۰۷.</ref>
[[خالد بن ولید]] به دستور ابوبکر برای مقابله با ارتداد مالک و قبیله‌اش سوی آنان در منطقه بُطاح رفت.<ref>ابن‌خلدون، تاریخ ابن‌خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۹۵.</ref> مالک برای اثبات عدم ارتدادشان همراه با همسرش، اُم‌ّتَمیم، نزد خالد حاضر شد، ولی خالد با دیدن همسر او که زن زیبایی بود، مالک را کشت و همان شب با همسر مالک که در [[عده#عده وفات|عِدّه وفات شوهرش]] بود، همبستر شد.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۳۱-۱۳۲.</ref> مطابق گزارش واقدی، مورّخ سده دوم هجری، خالد از مدت‌ها قبل در اندیشه امّ‌تمیم بود و مالک علت کشته‌شدنش را زیبایی همسرش عنوان کرده بود.<ref>واقدی، الرده، ۱۴۱۰ق، ص۱۰۷.</ref> درگذشت او را از حوادث [[سال ۱۱ هجری قمری|سال ۱۱ قمری]] گزارش کرده‌اند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۷۸.</ref>
 
مالک برای اثبات عدم ارتدادشان همراه با همسرش، اُم‌ّتَمیم، نزد خالد حاضر شد، ولی خالد با دیدن همسر او که زن زیبایی بود، مالک را کشت و همان شب با همسر مالک که در [[عده#عده وفات|عِدّه وفات شوهرش]] بود، همبستر شد.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۳۱-۱۳۲.</ref> به گزارش [[احمد بن ابی‌یعقوب|یعقوبی]] تاریخ‌نگار قرن سوم، خالد با دیدن امّ‌تمیم با بیان این جمله که «به خدا قسم آنچه در اختیار داری، جز با کشتن تو به دست نمی‌آورم» مالک را کشت.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۳۱.</ref> مطابق گزارش واقدی، مورّخ سده دوم هجری، خالد از مدت‌ها قبل در اندیشه امّ‌تمیم بود و مالک علت کشته‌شدنش را زیبایی همسرش عنوان کرده بود.<ref>واقدی، الرده، ۱۴۱۰ق، ص۱۰۷.</ref> درگذشت او را از حوادث [[سال ۱۱ هجری قمری|سال ۱۱ قمری]] گزارش کرده‌اند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۷۸.</ref>


===اعتراض صحابه به قتل مالک===
===اعتراض صحابه به قتل مالک===
کارهای خلاف شرع خالد، اعتراض برخی صحابه، همچون [[ابوقتاده انصاری|ابوقَتادَه انصاری]] و [[عبدالله بن عمر]] را بر انگیخت.<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیة، ج۵، ص۱۵۹.</ref> پس از آنکه گزارش سپاه خالد به مدینه رسید [[عمر بن خطاب|عُمَر بن خَطّاب]] درباره کارهای خلاف شرع خالد با [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] به گفتگو پرداخت و از او خواست خالد را از فرماندهی برکنار کند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۷۸-۲۷۹.</ref> عمر بن خطاب، خالد بن ولید را به جرم قتل مالک، مستحق [[قصاص]] و به جرم همبسترشدن با همسر او، مستحق [[سنگسار]] می‌دانست.<ref>ابی‌الفداء، تاریخ ابی‌الفداء، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۲۲.</ref> اما ابوبکر با رد درخواست عمر، خالد را در اجتهاد اشتباه خود معذور دانست.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۲۳.</ref>
کارهای خلاف شرع خالد، اعتراض برخی صحابه، همچون [[ابوقتاده انصاری|ابوقَتادَه انصاری]] و [[عبدالله بن عمر]] را بر انگیخت<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیة، ج۵، ص۱۵۹.</ref> و [[عمر بن خطاب|عُمَر بن خَطّاب]] از [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] خواست خالد را از فرماندهی برکنار کند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۷۸-۲۷۹.</ref> عمر بن خطاب، خالد بن ولید را به جرم قتل مالک، مستحق [[قصاص]] و به جرم همبسترشدن با همسر او، مستحق [[سنگسار]] می‌دانست.<ref>ابی‌الفداء، تاریخ ابی‌الفداء، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۲۲.</ref> اما ابوبکر با رد درخواست عمر، خالد را در اجتهاد اشتباه خود معذور دانست.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۲۳.</ref> به گفته [[محمد حسین هیکل|محمد حسین هِیْکَل]] تاریخ‌پژوه مصری، از آنجا که ابوبکر در حکومت خود به خالد نیاز داشت، پیوسته او را به کار می‌گرفت.<ref>هِیْکَل، الصدیق ابوبکر، دار المعارف، ص۱۵۷.</ref>، اما عمر خطای او را از یاد نبرد و به همین علت بود که بعد از فوت ابوبکر و خلیفه شدن او، خالد را از فرماندهی سپاه عزل کرد.<ref>هِیْکَل، الصدیق ابوبکر، دار المعارف، ص۱۳۸.</ref>
 
پس از آنکه مُتَمِّم بن نویره، برادر مالک، به خون‌خواهی برادرش نزد ابوبکر رفت، ابوبکر دستور داد، [[دیه]] مالک از [[بیت‌المال]] پرداخته شود.<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۲۷۷.</ref> همچنین او به خالد دستور داد از همسر مالک جدا شود، ولی خالد هیچگاه این دستور ابوبکر را انجام نداد.<ref>ابن‌حجر، الإصابه، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۱۸.</ref> به گفته [[محمد حسین هیکل|محمد حسین هِیْکَل]] تاریخ‌پژوه مصری، از آنجا که ابوبکر در حکومت خود به خالد نیاز داشت، پیوسته او را به کار می‌گرفت.<ref>هِیْکَل، الصدیق ابوبکر، دار المعارف، ص۱۵۷.</ref>، اما عمر خطای او را از یاد نبرد و به همین علت بود که بعد از فوت ابوبکر و خلیفه شدن او، خالد را از فرماندهی سپاه عزل کرد.<ref>هِیْکَل، الصدیق ابوبکر، دار المعارف، ص۱۳۸.</ref>


==ارتداد یا اسلام مالک==
==ارتداد یا اسلام مالک==
خط ۵۹: خط ۵۶:


[[عبدالحسین امینی|علامه امینی]]<ref>نگاه کنید به: امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۷، ص۲۱۸-۲۲۹.</ref> و [[سید عبدالحسین شرف‌الدین|شرف‌الدین]]،<ref>نگاه کنید به: شرف‌الدین، النص و الاجتهاد، ۱۴۰۴ق، ص۱۱۶-۱۳۸.</ref> پس از نقل واقعه مربوط به مالک و خالد، توجیهات اهل‌تسنن برای دفاع از خالد را نقد کرده‌اند. [[عباس محمود عقاد|عباس محمود عَقّاد]] نویسنده مصری معتقد است، اگر چه روایت‌های نقل شده در مورد قتل مالک مختلف است، اما قطعا قتل مالک امری واجب و روشن نبود و ای کاش این واقعه در صفحات زندگانی خالد وجود نداشت.<ref>عقاد، عبقریة خالد، ۲۰۰۵م، ص۸۰.</ref>
[[عبدالحسین امینی|علامه امینی]]<ref>نگاه کنید به: امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۷، ص۲۱۸-۲۲۹.</ref> و [[سید عبدالحسین شرف‌الدین|شرف‌الدین]]،<ref>نگاه کنید به: شرف‌الدین، النص و الاجتهاد، ۱۴۰۴ق، ص۱۱۶-۱۳۸.</ref> پس از نقل واقعه مربوط به مالک و خالد، توجیهات اهل‌تسنن برای دفاع از خالد را نقد کرده‌اند. [[عباس محمود عقاد|عباس محمود عَقّاد]] نویسنده مصری معتقد است، اگر چه روایت‌های نقل شده در مورد قتل مالک مختلف است، اما قطعا قتل مالک امری واجب و روشن نبود و ای کاش این واقعه در صفحات زندگانی خالد وجود نداشت.<ref>عقاد، عبقریة خالد، ۲۰۰۵م، ص۸۰.</ref>
==تک‌نگاری‌ها==
[[پرونده:مالک بن نویره.jpg|بندانگشتی|کتابی در موضوع مالک بن نویره به قلم حسن علی‌پوروحید]]
برخی کتاب‌ها که درباره مالک بن نویره نوشته شده، عبارتند از:
*«پژوهشی در حیات سیاسی و مبارزاتی مالک بن نویره» به قلم حسن علی‌پوروحید؛ این کتاب را دفتر انتشارات اسلامی در سال ۱۳۹۵ش در ۶۸۵ صفحه چاپ کرده است.<ref>علی‌پوروحید، پژوهشی در حیات سیاسی و مبارزاتی مالک بن نویره، ۱۳۹۵ش.</ref>
*«مالک بن نویره» اثر دیگر حسن علی‌پوروحید؛ نویسنده در این کتاب ماجرای مربوط به مالک را با رویکرد تحلیلی از منابع اهل‌تسنن بررسی کرده است.<ref>علی‌پوروحید، مالک بن نویره، ۱۴۰۲ش.</ref> این کتاب را انتشارات دلیل ما،‌ در سال ۱۴۰۲ش در ۶۱۶ صفحه منتشر کرده است.<ref>علی‌پوروحید، مالک بن نویره، ۱۴۰۲ش.</ref>
*«ماجرای قتل مالک بن نویره» به کوشش علی لَبّاف؛ این اثر که مطالب آن برگفته از آثار [[سید مرتضی عسگری]] است، در سال ۱۳۹۱ش به کوشش انتشارات مُنیر، در تهران منتشر شده است.<ref>لباف، ماجرای قتل مالک بن نویره، ۱۳۹۱ش.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۶۹۱

ویرایش