آیه سیف: تفاوت میان نسخهها
←شناخت آیه
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) |
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
آیه سیف یا قتال پنجمین آیه [[سوره توبه]] است. دلیل نامگذاری این آیه را از این جهت دانستهاند که در [[سال ۹ هجری قمری|سال نهم هجری]] به مسلمانان فرمان داد پس از مهلتی چهارماهه برخوردی سخت با [[شرک|مشرکان]] از کشتن، اسارت و محاصره کردن تا نابودی کامل آنان داشته باشند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۵۲.</ref> در این آیه آمده که اگر مشرکان پیش از سپری شدن مدّت تعیین شده، اسلام بیاورند و شعایر اسلامی را، که مهمترین آنها نماز و زکاتند، برپا کنند، در این صورت در امن و امان خواهند بود و بدون تفاوت، از تمام آنچه مسلمانان برخوردارند، برخوردار خواهند شد.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۲.</ref> بیان اقامه نماز و دادن زکات را برای این دانستهاند که تصدیقی باشد برای توبه و ایمان آنها.<ref>بیضاوی، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۷۱.</ref> | آیه سیف یا قتال پنجمین آیه [[سوره توبه]] است. دلیل نامگذاری این آیه را از این جهت دانستهاند که در [[سال ۹ هجری قمری|سال نهم هجری]] به مسلمانان فرمان داد پس از مهلتی چهارماهه برخوردی سخت با [[شرک|مشرکان]] از کشتن، اسارت و محاصره کردن تا نابودی کامل آنان داشته باشند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۵۲.</ref> در این آیه آمده که اگر مشرکان پیش از سپری شدن مدّت تعیین شده، اسلام بیاورند و شعایر اسلامی را، که مهمترین آنها نماز و زکاتند، برپا کنند، در این صورت در امن و امان خواهند بود و بدون تفاوت، از تمام آنچه مسلمانان برخوردارند، برخوردار خواهند شد.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۲.</ref> بیان اقامه نماز و دادن زکات را برای این دانستهاند که تصدیقی باشد برای توبه و ایمان آنها.<ref>بیضاوی، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۷۱.</ref> | ||
مکارم شیرازی مفسر قرآن دربارهٔ این آیه گفته که ظاهر این است که چهار موضوع «بستن راهها، محاصره کردن، اسیر ساختن، و بالآخره کشتن» به صورت یک امر تخییری نیست، بلکه با در نظر گرفتن شرایط محیط و زمان و مکان و اشخاص مورد نظر، باید هر یک از این امور که مناسب تشخیص داده شود، عملی گردد.<ref>مکارم شیرازی، | مکارم شیرازی مفسر قرآن دربارهٔ این آیه گفته که ظاهر این است که چهار موضوع «بستن راهها، محاصره کردن، اسیر ساختن، و بالآخره کشتن» به صورت یک امر تخییری نیست، بلکه با در نظر گرفتن شرایط محیط و زمان و مکان و اشخاص مورد نظر، باید هر یک از این امور که مناسب تشخیص داده شود، عملی گردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۲۹۲.</ref> | ||
بین مفسران دربارهٔ اینکه چهار ماه مهلت داده شده، شامل چه ماههایی میشود، اختلافنظر وجود دارد. برخی این چهار ماه را همان [[ماههای حرام]] دانستند.<ref>هاشمی رفسنجانی، راهنما، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۱۶؛ نجفی جواهری، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۳۳.</ref> در مقابل بیشتر مفسران، چهار ماه مهلت را ماههای دیگری دانستهاند که از ابتدای نهم ذی الحجه [[سال ۹ هجری قمری|سال نهم هجری]] تا دهم [[ربیع الثانی]] [[سال ۱۰ هجری قمری|سال دهم هجری]] بوده است.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۲؛ المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۵۱.</ref> | بین مفسران دربارهٔ اینکه چهار ماه مهلت داده شده، شامل چه ماههایی میشود، اختلافنظر وجود دارد. برخی این چهار ماه را همان [[ماههای حرام]] دانستند.<ref>هاشمی رفسنجانی، راهنما، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۱۶؛ نجفی جواهری، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۳۳.</ref> در مقابل بیشتر مفسران، چهار ماه مهلت را ماههای دیگری دانستهاند که از ابتدای نهم ذی الحجه [[سال ۹ هجری قمری|سال نهم هجری]] تا دهم [[ربیع الثانی]] [[سال ۱۰ هجری قمری|سال دهم هجری]] بوده است.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۲؛ المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۵۱.</ref> |