آیه سیف: تفاوت میان نسخه‌ها
←جنگ با مشرکان عهدشکن
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) |
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==جنگ با مشرکان عهدشکن== | ==جنگ با مشرکان عهدشکن== | ||
آیه ۵ سوره توبه مشهور به آیه سیف مورد استناد گروه‌های سلفی جهادی برای جهاد ابتدایی است.<ref>لطفی، علی‌اکبر، «نقد دیدگاه سلفیه جهادی دربارهٔ جهاد ابتدایی با تکیه بر آیه 5 سوره توبه»، سراج منیر پاییز 1396 - شماره 27 رتبه علمی-ترویجی، ص۳۵.</ref> آنان این آیه را ناسخ تمام آیات صلح و عفو دانسته و مراد از مشرکین در این آیه را عموم کافران، چه محارب و چه غیر محارب، تلقی کرده‌اند.<ref>لطفی، علی‌اکبر، «نقد دیدگاه سلفیه جهادی دربارهٔ جهاد ابتدایی با تکیه بر آیه 5 سوره توبه»، سراج منیر پاییز 1396 - شماره 27 رتبه علمی-ترویجی، ص۳۵.</ref> مفسران گفته‌اند منظور از مشرکان در این آیه، مشرکان عهدشکن در زمان پیامبر(ص) هستند که با پیامبر و مسلمانان پیمان بستند اما عهدشکنی کردند.<ref>کاشفی، حسین بن علی، تفسیر حسینی (مواهب علیه)، کتابفروشی نور، سراوان، ص: 398؛ فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، تهران، مکتبة الصدر، ۱۴۱۵ق، ج2، ص: 322. اشکوری، محمد بن علی، تفسیر شریف لاهیجی، تهران، دفتر نشر داد، ۱۳۷۳ش، ج2، ص: 227. بیضاوی، عبدالله بن عمر، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ق، ج3، ص: 71</ref> برخی گفته‌اند منظور از «مشرکین» در آیه مشرکانِ در حال توطئه و [[کافر حربی]] بوده است.<ref>قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص ۱۸۸.</ref> | آیه ۵ سوره توبه مشهور به آیه سیف مورد استناد [[سلفیه|گروه‌های سلفی جهادی]] برای جهاد ابتدایی است.<ref>لطفی، علی‌اکبر، «نقد دیدگاه سلفیه جهادی دربارهٔ جهاد ابتدایی با تکیه بر آیه 5 سوره توبه»، سراج منیر پاییز 1396 - شماره 27 رتبه علمی-ترویجی، ص۳۵.</ref> آنان این آیه را ناسخ تمام آیات صلح و عفو دانسته و مراد از مشرکین در این آیه را عموم کافران، چه محارب و چه غیر محارب، تلقی کرده‌اند.<ref>لطفی، علی‌اکبر، «نقد دیدگاه سلفیه جهادی دربارهٔ جهاد ابتدایی با تکیه بر آیه 5 سوره توبه»، سراج منیر پاییز 1396 - شماره 27 رتبه علمی-ترویجی، ص۳۵.</ref> مفسران گفته‌اند منظور از مشرکان در این آیه، مشرکان عهدشکن در زمان پیامبر(ص) هستند که با پیامبر و مسلمانان پیمان بستند اما عهدشکنی کردند.<ref>کاشفی، حسین بن علی، تفسیر حسینی (مواهب علیه)، کتابفروشی نور، سراوان، ص: 398؛ فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، تهران، مکتبة الصدر، ۱۴۱۵ق، ج2، ص: 322. اشکوری، محمد بن علی، تفسیر شریف لاهیجی، تهران، دفتر نشر داد، ۱۳۷۳ش، ج2، ص: 227. بیضاوی، عبدالله بن عمر، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ق، ج3، ص: 71</ref> برخی گفته‌اند منظور از «مشرکین» در آیه مشرکانِ در حال توطئه و [[کافر حربی]] بوده است.<ref>قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص ۱۸۸.</ref> | ||
رشیدرضا (درگذشته ۱۹۳۵م) مفسر اهل سنت، در تفسیر آیات مربوط به قتال و این آیه، مشرکان را منحصر به مشرکان مکه می‌داند که خداوند در آیات قتال بر پیمان‌شکنی‌های مکرر ایشان تأکید کرده است. ص۱۴۰.<ref>آرمین، محسن، جریان‌های تفسیری معاصر، تهران، نی، ۱۳۹۶ش،</ref> محمد عزه دروزه (درگذشته ۱۹۸۴) مفسر قرآن معتقد است موضوع احکام آیات ابتدایی سوره توبه صرفاً آن دسته از مشرکانی هستند که نقض عهد کرده و در شرایطی که پیامبر درگیر غزوه تبوک بوده است درصدد توطئه علیه مسلمانان برآمده اند. به اعتقاد او، قول به اطلاق و عمومیت این آیات دربارهٔ تمامی مشرکان، تحمیل معنایی است که سیاق و فحوای آیات آن را برنمی‌تابد. ص۳۹۵.<ref>آرمین، محسن، جریان‌های تفسیری معاصر، تهران، نی، ۱۳۹۶ش،</ref> | رشیدرضا (درگذشته ۱۹۳۵م) مفسر اهل سنت، در تفسیر آیات مربوط به قتال و این آیه، مشرکان را منحصر به مشرکان مکه می‌داند که خداوند در آیات قتال بر پیمان‌شکنی‌های مکرر ایشان تأکید کرده است. ص۱۴۰.<ref>آرمین، محسن، جریان‌های تفسیری معاصر، تهران، نی، ۱۳۹۶ش،</ref> محمد عزه دروزه (درگذشته ۱۹۸۴) مفسر قرآن معتقد است موضوع احکام آیات ابتدایی سوره توبه صرفاً آن دسته از مشرکانی هستند که نقض عهد کرده و در شرایطی که پیامبر درگیر غزوه تبوک بوده است درصدد توطئه علیه مسلمانان برآمده اند. به اعتقاد او، قول به اطلاق و عمومیت این آیات دربارهٔ تمامی مشرکان، تحمیل معنایی است که سیاق و فحوای آیات آن را برنمی‌تابد. ص۳۹۵.<ref>آرمین، محسن، جریان‌های تفسیری معاصر، تهران، نی، ۱۳۹۶ش،</ref> | ||