طریقت: تفاوت میان نسخه‌ها
←تعریف و جایگاه
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==تعریف و جایگاه== | ==تعریف و جایگاه== | ||
طریقت در تصوف اسلامی، راهی برای رسیدن بندگان به [[خدا]] و معرفت او دانسته شده است.<ref>نصر، «اصول و مبانی تصوف»، ص۳؛ سلیم، شریعت طریقت و حقیقت، ۱۳۸۰ش، ص۴۷.</ref> محققان معتقدند که در [[تصوف|تصوف اسلامی]] مفهوم طریقت در کنار دو مفهوم شریعت و حقیقت تبیین شده است:<ref>زرین‌کوب، ارزش میراث صوفیه، ۱۳۴۴ش، ص۱۲۴؛ ژوفروا، «ماهیت و شکل‌گیری اصطلاح طریقت در حوزه تصوف»، ۱۴۱.</ref> شریعت به‌عنوان ظاهر دین، حقیقت به‌عنوان باطن دین و طریقت به‌عنوان راهی معنوی که باید از ظاهر دین برای رسیدن به باطن آن از سوی سالک طی شود که تجسم خارجی آن طریقه‌ها (سلسله‌ها، فرقه‌های) صوفیانه هستند.<ref>گولپینارلی، تصوف در يکصد پرسش و پاسخ، ۱۳۸۰ش، ص۲۵؛ نصر، «اصول و مبانی تصوف»، ص۳.</ref>گفته شده که اصطلاح طریقت در متون عرفانی با تعاریف مختلف و در قالب تصویرهای متفاوت<ref>محمد بن منور، اسرار التوحید، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۱۳؛ نجم‌الدین کبری، فوائح الجمال، دار سعاد الصباح، ص۱۷۶.</ref> ارائه شده که با برخی دیگر از اصطلاحات عرفانی خطوط مشترک معنایی دارد:<ref>استعلامی، فرهنگنامه تصوف و عرفان، ۱۳۹۸ش، ج۲، ص۱۲۵۹.</ref>عبدالکریم قشیری (۳۷۵-۴۶۵ق)، از محققان صوفیه، طریقت را عمل‌کردن بر اساس عمل [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر (ص)]] دانسته است؛<ref>قشیری، ترجمه رساله قشیریه، ۱۳۷۴ش، ص۱۲۷.</ref> [[مولوی]] طریقت را رفتن بر جاده‌ای بر می‌شمرد که مقصد آن حقیقت است؛ رفتنی با نور چراغ شریعت.<ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، ص۶۳۹.</ref> | طریقت در تصوف اسلامی، راهی برای رسیدن بندگان به [[خدا]] و معرفت او دانسته شده است.<ref>نصر، «اصول و مبانی تصوف»، ص۳؛ سلیم، شریعت طریقت و حقیقت، ۱۳۸۰ش، ص۴۷.</ref> محققان معتقدند که در [[تصوف|تصوف اسلامی]] مفهوم طریقت در کنار دو مفهوم شریعت و حقیقت تبیین شده است:<ref>زرین‌کوب، ارزش میراث صوفیه، ۱۳۴۴ش، ص۱۲۴؛ ژوفروا، «ماهیت و شکل‌گیری اصطلاح طریقت در حوزه تصوف»، ۱۴۱.</ref> شریعت به‌عنوان ظاهر دین، حقیقت به‌عنوان باطن دین و طریقت به‌عنوان راهی معنوی که باید از ظاهر دین برای رسیدن به باطن آن از سوی سالک طی شود که تجسم خارجی آن طریقه‌ها (سلسله‌ها، فرقه‌های) صوفیانه هستند.<ref>گولپینارلی، تصوف در يکصد پرسش و پاسخ، ۱۳۸۰ش، ص۲۵؛ نصر، «اصول و مبانی تصوف»، ص۳.</ref> گفته شده که اصطلاح طریقت در متون عرفانی با تعاریف مختلف و در قالب تصویرهای متفاوت<ref>محمد بن منور، اسرار التوحید، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۱۳؛ نجم‌الدین کبری، فوائح الجمال، دار سعاد الصباح، ص۱۷۶.</ref> ارائه شده که با برخی دیگر از اصطلاحات عرفانی خطوط مشترک معنایی دارد:<ref>استعلامی، فرهنگنامه تصوف و عرفان، ۱۳۹۸ش، ج۲، ص۱۲۵۹.</ref> عبدالکریم قشیری (۳۷۵-۴۶۵ق)، از محققان صوفیه، طریقت را عمل‌کردن بر اساس عمل [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر (ص)]] دانسته است؛<ref>قشیری، ترجمه رساله قشیریه، ۱۳۷۴ش، ص۱۲۷.</ref> [[مولوی]] طریقت را رفتن بر جاده‌ای بر می‌شمرد که مقصد آن حقیقت است؛ رفتنی با نور چراغ شریعت.<ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، ص۶۳۹.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول =<small>'''نقد سعدی بر عزلت‌گرایی اهل طریقت''':</small><ref>یوسف‌پور، نقد صوفی، ۱۳۸۰ش، ص۷۸.</ref> {{سخ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول =<small>'''نقد سعدی بر عزلت‌گرایی اهل طریقت''':</small><ref>یوسف‌پور، نقد صوفی، ۱۳۸۰ش، ص۷۸.</ref> {{سخ}} | ||
صاحبدلی به مدرسه آمد ز خانقاه{{سخ}}بشکست عهد صحبت اهل طریق را{{سخ}}گفتم میان عالم و عابد چه فرق بود{{سخ}}تا اختیار کردی از آن این فَریق را{{سخ}}گفت آن گلیم خویش بِدَر می‌بَرَد ز موج{{سخ}}وین جَهْد می‌کند که بگیرد غریق را.<ref>سعدی، گلستان سعدی، ۱۳۸۶ش، ص۲۶۶-۲۶۷.</ref>| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= |رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | صاحبدلی به مدرسه آمد ز خانقاه{{سخ}}بشکست عهد صحبت اهل طریق را{{سخ}}گفتم میان عالم و عابد چه فرق بود{{سخ}}تا اختیار کردی از آن این فَریق را{{سخ}}گفت آن گلیم خویش بِدَر می‌بَرَد ز موج{{سخ}}وین جَهْد می‌کند که بگیرد غریق را.<ref>سعدی، گلستان سعدی، ۱۳۸۶ش، ص۲۶۶-۲۶۷.</ref>| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= |رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||