آیه سیف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) |
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ الناكثين. | برخی گفته‌اند منظور از «مشركين» در آیه، عهدشكنان و مشركانِ در حال توطئه و [[كافر حربى]] بوده است.<ref>قرشى بنابى، تفسير احسن الحديث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص ۱۸۸.</ref> | ||
فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ الناكثين. . وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ تصديقا لتوبتهم و إيمانهم.<ref>بيضاوى، عبدالله بن عمر، أنوار التنزيل و أسرار التأويل، بیروت، دار إحياء التراث العربي، ۱۴۱۸ق، ج3، ص: 71</ref> | |||
. وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ تصديقا لتوبتهم و إيمانهم.<ref>بيضاوى، عبدالله بن عمر، أنوار التنزيل و أسرار التأويل، بیروت، دار إحياء التراث العربي، ۱۴۱۸ق، ج3، ص: 71</ref> | |||
برخى گفته‌اند: مقصود همان چهار ماه حرام معروف است يعنى: ذى قعده و ذى حجة، و محرم و رجب.و برخى گفته‌اند مقصود: گذشتن چهار ماهى است كه آغازش از روز ابلاغ آيات در مكه بوده در اينصورت چهار ماه عبارت از بيست روز از ذى حجة و ماه محرم و صفر و ربيع الاول و ده روز از ربيع الثانى است كه در اين مدت خداوند بمشركان مهلت گردش در آن سرزمين و امان داده است.<ref>طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البيان في تفسير القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش، ج5، ص: 12</ref> | برخى گفته‌اند: مقصود همان چهار ماه حرام معروف است يعنى: ذى قعده و ذى حجة، و محرم و رجب.و برخى گفته‌اند مقصود: گذشتن چهار ماهى است كه آغازش از روز ابلاغ آيات در مكه بوده در اينصورت چهار ماه عبارت از بيست روز از ذى حجة و ماه محرم و صفر و ربيع الاول و ده روز از ربيع الثانى است كه در اين مدت خداوند بمشركان مهلت گردش در آن سرزمين و امان داده است.<ref>طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البيان في تفسير القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش، ج5، ص: 12</ref> | ||
| خط ۶۰: | خط ۵۹: | ||
[[رشید رضا]] (درگذشت: [[سال ۱۳۱۴ هجری شمسی|۱۳۱۴ش]]) مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] معتقد است این آیه، آیه سیف را تخصیص می‌زند و این بدان جهت است که برخی از مشرکان کلام خداوند را نشنیده‌اند و دعوت بصورت کامل به آن‌ها نرسیده است. به همین جهت خداوند راه رسیدن به حقیقت را برای آن‌ها باز گذاشته و حکم آیه سیف را تخصیص زده است. | [[رشید رضا]] (درگذشت: [[سال ۱۳۱۴ هجری شمسی|۱۳۱۴ش]]) مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] معتقد است این آیه، آیه سیف را تخصیص می‌زند و این بدان جهت است که برخی از مشرکان کلام خداوند را نشنیده‌اند و دعوت بصورت کامل به آن‌ها نرسیده است. به همین جهت خداوند راه رسیدن به حقیقت را برای آن‌ها باز گذاشته و حکم آیه سیف را تخصیص زده است. | ||
== کدام چهار ماه؟ == | ==کدام چهار ماه؟== | ||
بین [[مفسران]] و عالمان درباره اینکه چهار ماه مهلت داده شده، شامل چه ماه‌هایی می‌شود، اختلاف‌نظر وجود دارد. برخی این چهار ماه را همان [[ماه‌های حرام]] دانستند.<ref>هاشمی رفسنجانی، راهنما، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۱۶؛ نجفی جواهری، جواهر‌الكلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۳۳.</ref> در مقابل بیشتر مفسران، چهار ماه مهلت را ماه‌های دیگری دانستهاند که از ابتدای نهم [[ذی الحجه]] [[سال نهم هجری]] تا دهم [[ربیع الثانی]] [[سال دهم هجری]] بوده است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۵۱.</ref> | بین [[مفسران]] و عالمان درباره اینکه چهار ماه مهلت داده شده، شامل چه ماه‌هایی می‌شود، اختلاف‌نظر وجود دارد. برخی این چهار ماه را همان [[ماه‌های حرام]] دانستند.<ref>هاشمی رفسنجانی، راهنما، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۱۶؛ نجفی جواهری، جواهر‌الكلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۳۳.</ref> در مقابل بیشتر مفسران، چهار ماه مهلت را ماه‌های دیگری دانستهاند که از ابتدای نهم [[ذی الحجه]] [[سال نهم هجری]] تا دهم [[ربیع الثانی]] [[سال دهم هجری]] بوده است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۵۱.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||