طریقت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طریقت''' در تصوف اسلامی، راهی برای رسیدن بندگان به خدا و معرفت اوست. برای پیمودن این راه نظام نظری و عملی گسترده‌ای به‌عنوان طریقت‌ها (فرقه‌ها، سلسله‌های) صوفیانه ایجاد شده است. در [[تصوف|تصوف اسلامی]]، مفهوم طریقت در کنار دو مفهوم شریعت و حقیقت | '''طریقت''' در تصوف اسلامی، راهی برای رسیدن بندگان به خدا و معرفت اوست. برای پیمودن این راه نظام نظری و عملی گسترده‌ای به‌عنوان طریقت‌ها (فرقه‌ها، سلسله‌های) صوفیانه ایجاد شده است. در [[تصوف|تصوف اسلامی]]، مفهوم طریقت در کنار دو مفهوم شریعت و حقیقت تبیین شده: شریعت به‌عنوان ظاهر دین، حقیقت به‌عنوان باطن دین و طریقت به‌عنوان راهی معنوی که باید از ظاهر دین برای رسیدن به باطن آن از سوی سالک طی شود که تجسم خارجی آن طریقه‌ها هستند. در طریقت، اتصال معنوی به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] الزامی دانسته شده و به باور اغلب صوفیان این اتصال به‌واسطه [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] برقرار می‌شود. برخی ظهور طریقت را ناشی از تعلیم و تربیت [[امامان شیعه|ائمه شیعه(ع)]] دانسته‌اند. | ||
طریقت را دربرگیرنده اصول سلوک معنوی در [[اسلام]] و اصلی‌ترین عامل حفظ و انتقال تعالیم صوفیه در جهان اسلام دانسته‌اند. برای طریقت منازلی ترسیم شده که سالک باید طی سفر معنوی خود در آنها اقامت کند. طریقت را عامل اصلی گسترش اسلام در برخی مناطق جهان می‌دانند. اهل طریقت پیروانی هم از [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] و هم از [[شیعه]] دارد. اعتقاد به پیروی کامل از امام زنده از اعتقادات اصلی در طریقه‌های شیعی، چون [[نعمت اللهیه]]، [[ذهبیه]] و [[خاکساریه]] است. | طریقت را دربرگیرنده اصول سلوک معنوی در [[اسلام]] و اصلی‌ترین عامل حفظ و انتقال تعالیم صوفیه در جهان اسلام دانسته‌اند. برای طریقت منازلی ترسیم شده که سالک باید طی سفر معنوی خود در آنها اقامت کند. طریقت را عامل اصلی گسترش اسلام در برخی مناطق جهان می‌دانند. اهل طریقت پیروانی هم از [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] و هم از [[شیعه]] دارد. اعتقاد به پیروی کامل از امام زنده از اعتقادات اصلی در طریقه‌های شیعی، چون [[نعمت اللهیه]]، [[ذهبیه]] و [[خاکساریه]] است. | ||