الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنة: تفاوت میان نسخه‌ها

| صادره از = [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]

| راوی اصلی =  

| اعتبار سند = [[تواتر|حدیث متواتر]]

| منابع شیعه = [[قرب الاسناد (کتاب)|قرب الاِسناد]]، [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لا یحضره الفقیه]]،<br>

'''حدیث سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة''' [[حدیث|روایتی]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] دربارهٔ [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]، که بیان‌گر برتری آن‌دو بر سایر بهشتیان است. برخی عالمان شیعه، از برتریِ [[حسنین|حَسنین(ع)]] در [[بهشت]]، چنین استفاده کردند که آنها در دنیا نیز باید برتر بوده و مورد اطاعت قرار گیرند.<br>

این حدیث توسط بیست و پنج تن از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] گزارش شده و [[محدث|حدیث‌شناسانی]] از [[اهل سنت و جماعت|سنی]] و [[شیعه]] آن را [[تواتر|روایتی متواتر]] شمرده‌اند.<br>

==متن و جایگاه حدیث==

==بررسی سند==

[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] حدیث‌شناس شیعی، این روایت را نزد عالمان شیعه و سنی [[تواتر|متواتر]] می‌داند.<ref>مجلسی، حق الیقین، انتشارات اسلامیه‏، ص۲۸۷.</ref> عده‌ای از عالمان و بزرگان اهل‌سنت از جمله سُیوطی و اَلبانی نیز به تواتر این حدیث تصریح کرده‌اند.<ref>مناوی، التیسیر بشرح الجامع الصغیر، ج۱، ص۵۰۷؛ الالبانی، سلسلة الاحادیث الصحیحة، ج۲، ص۴۳۱.</ref>

[[ابونعیم اصفهانی|ابونُعَیم اصفهانی]] از حدیث‌شناسان اهل‌سنت، در تعبیری کنایه‌ای درباره قوت سند این حدیث، از [[احمد بن حنبل]] نقل کرده که اگر سند این روایت بر مجنون خوانده شود، دیوانگی او برطرف می‌گردد.<ref>اصفهانی، ۱۴۱۰ق، تاریخ اصفهان، ص۷۳.</ref>