طریقت: تفاوت میان نسخهها
←ویژگیها
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
*طریقههای اصلی، پس از مدتی، بر اثر اختلاف جانشینان پیر یا پیدایش رویکردی اصلاحی دچار انشعاب میشدند.<ref>ژوفروا، «ماهیت و شکلگیری اصطلاح طریقت در حوزه تصوف»، ص۱۴۳-۱۴۴.</ref> | *طریقههای اصلی، پس از مدتی، بر اثر اختلاف جانشینان پیر یا پیدایش رویکردی اصلاحی دچار انشعاب میشدند.<ref>ژوفروا، «ماهیت و شکلگیری اصطلاح طریقت در حوزه تصوف»، ص۱۴۳-۱۴۴.</ref> | ||
*طریقههای مختلف، تحت تأثیر تعالیم مشایخ اولیه خود، در شیوههای سلوک و در میزان پایبندی به لوازم و قواعد شریعت متفاوت هستند.<ref>خدامرادی و ضرابیزاده، «تصوف، مباحث تاریخی، سدههای ۶-۷ق/ ۱۲-۱۳م»، ص۶۰.</ref> | *طریقههای مختلف، تحت تأثیر تعالیم مشایخ اولیه خود، در شیوههای سلوک و در میزان پایبندی به لوازم و قواعد شریعت متفاوت هستند.<ref>خدامرادی و ضرابیزاده، «تصوف، مباحث تاریخی، سدههای ۶-۷ق/ ۱۲-۱۳م»، ص۶۰.</ref> | ||
*تعداد طریقهها زیاد و غیر قابل شمارش است.<ref>گولپینارلی، مذهبها و طریقتها در ترکیه، ۱۴۰۲ش، ص۱۷۴.</ref> بین صوفیان مشهور است که تعدادشان دوازده تاست؛ منبع این نظر مشخص نیست، ولی با نظر به | *تعداد طریقهها زیاد و غیر قابل شمارش است.<ref>گولپینارلی، مذهبها و طریقتها در ترکیه، ۱۴۰۲ش، ص۱۷۴.</ref> بین صوفیان مشهور است که تعدادشان دوازده تاست؛ منبع این نظر مشخص نیست، ولی با نظر به عدد [[امامان شیعه|ائمه شیعه(ع)]] لحاظ شده است.<ref>گولپینارلی، مذهبها و طریقتها در ترکیه، ۱۴۰۲ش، ص۱۷۵.</ref> برخی تعداد طریقهها را، بنا بر نقلی مشهور، مساوی با عدد نُفُوس خلائق (تعداد آدمیان) دانستهاند.<ref>گولپینارلی، مذهبها و طریقتها در ترکیه، ۱۴۰۲ش، ص۱۷۵.</ref> | ||
*طریقههای مختلف هنوز هم در جهان اسلام فعال هستند و به دنیای غرب هم نفوذ پیدا کردهاند.<ref>نصر، «اصول و مبانی تصوف»، ص۵؛ ارسنجانی، «تصوف در سرزمینهای گوناگون، مغربزمین»، ص۲۶۹-۲۸۷.</ref> | *طریقههای مختلف هنوز هم در جهان اسلام فعال هستند و به دنیای غرب هم نفوذ پیدا کردهاند.<ref>نصر، «اصول و مبانی تصوف»، ص۵؛ ارسنجانی، «تصوف در سرزمینهای گوناگون، مغربزمین»، ص۲۶۹-۲۸۷.</ref> | ||
*پیدایش [[خانقاه|خانقاه]] ([[تکیه]]، زاویه، رباط)، بهعنوان محل اجتماع صوفیان، از ملزومات طریقت است.<ref>پورجوادی، «تصوف از ابتدا تا پایان قرن ششم»، ص۱۹.</ref> | *پیدایش [[خانقاه|خانقاه]] ([[تکیه]]، زاویه، رباط)، بهعنوان محل اجتماع صوفیان، از ملزومات طریقت است.<ref>پورجوادی، «تصوف از ابتدا تا پایان قرن ششم»، ص۱۹.</ref> |