آیه الحاق ذریه: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه الحاق ذریه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۴

۱۱۰ بایت اضافه‌شده ، ۱۴ ژانویه

ویکی سازی

دیداریویکی‌متن

Sarsm

confirmed، templateeditor

۱۱٬۵۴۹

ویرایش

@@ خط ۳۲: / خط ۳۲: @@
 ==محتوا==
-در تفسیر آیه که گاه آن را در ادامه آیات قبل در مورد نعمت‌های بهشتیان<ref> زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۱۱؛ طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۸ – ۱۸۹؛ بیضاوی، أنوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۵۳.</ref> و یا آیه‌ای مجزا از مطالب گذشته دانسته‌اند؛<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۳؛ قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۱۰، ص۳۷۴.</ref> اختلافاتی در مورد پیوستن فرزندان اهل [[بهشت]] به آنان وجود دارد.<ref> ابن عطیه، المحرر الوجیز، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۱۸۹.</ref> بعضی از مفسران آن را تنها شامل فرزندان بالغی می‌دانند که به پیروی از پدرانشان [[ایمان]] آورده، هرچند لغزش‌هایی نیز داشته‌اند؛<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۴۲۹؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۲.</ref> اما برخی معتقدند که این آیه برای فرزندانی از مؤمنان است که قبل از رسیدن به تکلیف از دنیا رفته‌اند.<ref> ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref> عده‌ای نیز بر این گمان‌اند که آیه می‌تواند شامل هر دو گروه باشد.<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۲۵۰؛ طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۶، ص۱۲۴.</ref> برای هرکدام از این گفته‌ها، به نقل‌قول‌هایی از مفسران متقدم استناد شده است.<ref> طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۷، ص۱۵–۱۶؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۱۹.</ref> همچنین بعضی، الحاق فرزندان را در [[قیامت]]<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۳۲.</ref> و یا در بهشت می‌دانند.<ref>ابن ابی‌زمنین، تفسیر ابن ابی‌زمنین، ۱۴۲۴ق، ص۳۵۷.</ref> روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] نیز نقل شده است که مؤمنین و فرزندانشان در بهشت خواهند بود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۲۵۱.</ref>
+در تفسیر آیه که گاه آن را در ادامه آیات قبل در مورد نعمت‌های بهشتیان<ref> زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۱۱؛ طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۸ – ۱۸۹؛ بیضاوی، أنوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۵۳.</ref> و یا آیه‌ای مجزا از مطالب گذشته دانسته‌اند؛<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۳؛ قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۱۰، ص۳۷۴.</ref> اختلافاتی در مورد پیوستن فرزندان اهل [[بهشت]] به آنان وجود دارد.<ref> ابن عطیه، المحرر الوجیز، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۱۸۹.</ref> بعضی از مفسران آن را تنها شامل فرزندان بالغی می‌دانند که به پیروی از پدرانشان [[ایمان]] آورده، هرچند لغزش‌هایی نیز داشته‌اند؛<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۴۲۹؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۲.</ref> اما برخی معتقدند که این آیه برای فرزندانی از مؤمنان است که قبل از رسیدن به تکلیف از دنیا رفته‌اند.<ref> ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref> عده‌ای نیز بر این گمان‌اند که آیه می‌تواند شامل هر دو گروه باشد.<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۲۵۰؛ طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۶، ص۱۲۴.</ref> برای هرکدام از این گفته‌ها، به نقل‌قول‌هایی از مفسران متقدم استناد شده است.<ref> طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۷، ص۱۵–۱۶؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۱۹.</ref> همچنین بعضی، الحاق فرزندان را در [[قیامت]]<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۳۲.</ref> و یا در بهشت می‌دانند.<ref>ابن ابی‌زمنین، تفسیر ابن ابی‌زمنین، ۱۴۲۴ق، ص۳۵۷.</ref> روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] نیز نقل شده است که مؤمنین و فرزندانشان در [[بهشت]] خواهند بود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۲۵۱.</ref>
 در نظر برخی، پدران نیز می‌توانند به فرزندانشان ملحق شوند؛<ref> فراء، معانی القرآن، ۱۹۸۰م، ج۳، ص۹۲؛ ابن ابی‌زمنین، تفسیر ابن ابی‌زمنین، ۱۴۲۴ق، ص۳۵۷.</ref> اما در پیوستن فرزندان به مادران مؤمن اختلافاتی وجود دارد.<ref>ابن عربی، احکام القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۷۳۱.</ref>
@@ خط ۴۱: / خط ۴۱: @@
 ==ارتباط با اهل‌بیت(ع) و شیعیان==
-در روایاتی منظور از «الذین آمنوا» را [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و ذریه را [[امامان شیعه|ائمه]] و اوصیای آن‌ها دانسته‌اند که همه در حجیت و اطاعت مشترک هستند.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۷۵.</ref> در شماری از احادیث، مراد از ذریه را [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]]<ref>استرآبادی، تأویل الآیات الظاهرة، ۱۴۰۹ق، ص۵۹۸ - ۵۹۹.</ref> و یا [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]<ref>طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۱۷.</ref> معرفی کرده‌اند که به پیامبر خدا(ص) ملحق می‌شوند. همچنان که از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل شده است که این آیه در حق پیامبر(ص)، امام علی(ع)، حضرت زهرا(س) و [[حسنین|حسنین(ع)]] است.<ref> استرآبادی، تأویل الآیات الظاهرة، ۱۴۰۹ق، ص۵۹۹.</ref>
+در روایاتی منظور از «الذین آمنوا» را [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و ذریه را [[امامان شیعه|ائمه]] و اوصیای آن‌ها دانسته‌اند که همه در حجیت و اطاعت مشترک هستند.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۷۵.</ref> در شماری از احادیث، مراد از ذریه را [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]]<ref>استرآبادی، تأویل الآیات الظاهرة، ۱۴۰۹ق، ص۵۹۸ - ۵۹۹.</ref> و یا [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]<ref>طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۱۷.</ref> معرفی کرده‌اند که به پیامبر خدا(ص) ملحق می‌شوند. همچنان که از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل شده است که این آیه در حق پیامبر(ص)، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] و [[حسنین|حسنین(ع)]] است.<ref> استرآبادی، تأویل الآیات الظاهرة، ۱۴۰۹ق، ص۵۹۹.</ref>
 عده‌ای از مفسران ذیل آیه به روایاتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] اشاره کرده‌اند که منظور از ایمان در «الذین آمنوا» [[شیعه|شیعیانی]] هستند که به پیامبر(ص) و امام علی(ع) و ذریه آن‌ها ایمان آورده‌اند.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۳۲.</ref> همچنین برخی احادیث، اطفال از دنیا رفتۀ شیعیان را تحت تربیت حضرت فاطمه(س)<ref> بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۱۷۸.</ref> و یا [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] و [[ساره|ساره(س)]] می‌داند.<ref>حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۱۴۰؛ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۷۹.</ref> البته در پاره‌ای از روایات آمده که نگهداری از اطفال فوت‌شده مؤمنین تا زمانی بر عهده حضرت زهرا(س) است که هنوز پدر و مادر و اقوام مؤمنش در قید حیات باشند.<ref> صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰؛ صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ق، ص۳۹۴.</ref>