تمسخر: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه و اهمیت
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
=== آیا تمسخر گناه کبیره است؟ === | === آیا تمسخر گناه کبیره است؟ === | ||
برخی مسخره‌کردن و خندیدن به دیگران را [[حرام]] و از [[گناهان کبیره]] دانسته‌اند.<ref>غزالی، إحیاء علوم الدین، دارالکتاب العربی، ج۹، ص۳۰.</ref> بیان‌کردنِ گفتار، کردار، وصف یا خلقت کسی، به‌طوری که سبب خندۀ دیگران شود، به گفتار باشد یا به عمل، به ایماء یا اشاره باشد یا به کنایه در گناه کبیره بودنش شکی نیست<ref>دستغیب، گناهان کبیره، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۹۲.</ref> این کار هرگاه موجب آزار دیگران شود، حرام است<ref> فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۳۶.</ref> | برخی مسخره‌کردن و خندیدن به دیگران را [[حرام]] و از [[گناهان کبیره]] دانسته‌اند.<ref>غزالی، إحیاء علوم الدین، دارالکتاب العربی، ج۹، ص۳۰.</ref> بیان‌کردنِ گفتار، کردار، وصف یا خلقت کسی، به‌طوری که سبب خندۀ دیگران شود، به گفتار باشد یا به عمل، به ایماء یا اشاره باشد یا به کنایه در گناه کبیره بودنش شکی نیست<ref>دستغیب، گناهان کبیره، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۹۲.</ref> این کار هرگاه موجب آزار دیگران شود، حرام است<ref> فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۳۶.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول =حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] درباره کیفر مسخره کننده در [[قیامت]]:{{سخ}}رسول الله صلى الله عليه و آله : إنّ المُستَهزِئينَ يُفتَحُ لأحَدِهِم بابُ الجَنَّةِ ، فيُقالُ : هَلُمَّ : فَيَجِيءُ بِكَرْبِهِ و غَمِّهِ ، فإذا جاءَ اُغلِقَ دُونَهُ ، ثُمّ يُفتَحُ لَهُ بابٌ آخَرُ... فما يَزالُ كذلكَ حتّى أنَّ الرَّجُلَ لَيُفتَحُ لَهُ البابُ فيقالُ لَهُ: هَلُمَّ هَلُمَّ ، فما يَأتِيهِ {{سخ}}پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دَرِ [[بهشت]] به روى يكى از مسخره كنندگان باز مى‌گردد و به او گفته مى‌شود : بيا. او با غم و اندوه جلو مى‌رود و چون نزدیک شد ، در به رویش بسته مى‌شود . سپس در ديگرى به رويش گشوده مى‌گردد... اين كار | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول =حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] درباره کیفر مسخره کننده در [[قیامت]]:{{سخ}}رسول الله صلى الله عليه و آله : إنّ المُستَهزِئينَ يُفتَحُ لأحَدِهِم بابُ الجَنَّةِ ، فيُقالُ : هَلُمَّ : فَيَجِيءُ بِكَرْبِهِ و غَمِّهِ ، فإذا جاءَ اُغلِقَ دُونَهُ ، ثُمّ يُفتَحُ لَهُ بابٌ آخَرُ... فما يَزالُ كذلكَ حتّى أنَّ الرَّجُلَ لَيُفتَحُ لَهُ البابُ فيقالُ لَهُ: هَلُمَّ هَلُمَّ ، فما يَأتِيهِ {{سخ}}پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دَرِ [[بهشت]] به روى يكى از مسخره كنندگان باز مى‌گردد و به او گفته مى‌شود : بيا. او با غم و اندوه جلو مى‌رود و چون نزدیک شد ، در به رویش بسته مى‌شود . سپس در ديگرى به رويش گشوده مى‌گردد... اين كار مرتّباً تكرار مى‌شود تا جايى كه در به رويش باز مى‌گردد و گفته مى‌شود : بيا ، بيا ؛ اما او ديگر جلو نمى‌رود .| منبع =* '''منبع''': ری شهری، میزان الحکمه، ج۵، ص۲۴۹| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
== احکام فقهی == | == احکام فقهی == | ||