پرش به محتوا

مرجئه: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۸۲: خط ۸۲:
بررسی‌ها نشان می‌دهد انحراف عقیدتی مرجئه، موجب برانگیخته شدن مخالفت امامان شیعه با این فرقه گردید.<ref>وحیدی مهرجردی، [https://jpht.ut.ac.ir/article_35071.html «تداوم اندیشه‌های مرجئه در برخی از فرقه‌های اسلامی»]، ص۱۴۸.</ref> [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] از آنها برائت جسته<ref>عده‌ای از علما، الاصول السته عشر، ۱۳۶۳ش، ص۱۵۴.</ref> و آنان را دشمنان خود در دنیا و آخرت معرفی کرد.<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۵۳.</ref> [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] مرجئه را [[لعن]] کرده و [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] علاوه بر لعن شدید، آنها را شریک در خون [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل‌بیت پیامبر]] قلمداد کرد؛ چرا که این فرقه، قاتلان اهل‌بیت را [[ایمان|مؤمن]] می‌دانند.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۰۸.</ref> [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق]] نسبت به خطری که از طرف مرجئه متوجه [[شیعه|شیعیان]] بوده هشدار داده و از آنها می‌خواهد پیش از این که فرزندانشان در دام این فرقه گرفتار شوند، آنها را با حقیقت آشنا کنند.<ref>کلینی، ۱۴۰۷ق، الکافی، ج۶، ص۴۷.</ref>
بررسی‌ها نشان می‌دهد انحراف عقیدتی مرجئه، موجب برانگیخته شدن مخالفت امامان شیعه با این فرقه گردید.<ref>وحیدی مهرجردی، [https://jpht.ut.ac.ir/article_35071.html «تداوم اندیشه‌های مرجئه در برخی از فرقه‌های اسلامی»]، ص۱۴۸.</ref> [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] از آنها برائت جسته<ref>عده‌ای از علما، الاصول السته عشر، ۱۳۶۳ش، ص۱۵۴.</ref> و آنان را دشمنان خود در دنیا و آخرت معرفی کرد.<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۵۳.</ref> [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] مرجئه را [[لعن]] کرده و [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] علاوه بر لعن شدید، آنها را شریک در خون [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل‌بیت پیامبر]] قلمداد کرد؛ چرا که این فرقه، قاتلان اهل‌بیت را [[ایمان|مؤمن]] می‌دانند.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۰۸.</ref> [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق]] نسبت به خطری که از طرف مرجئه متوجه [[شیعه|شیعیان]] بوده هشدار داده و از آنها می‌خواهد پیش از این که فرزندانشان در دام این فرقه گرفتار شوند، آنها را با حقیقت آشنا کنند.<ref>کلینی، ۱۴۰۷ق، الکافی، ج۶، ص۴۷.</ref>


در برخی از منابع اهل‌سنت از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] نقل شده است که مرجئه و قَدَریه از [[اسلام]] بهره‌ای نبرده‌اند.<ref>ترمزی، سنن الترمزی، ۱۳۹۵ق، ج۴، ص۴۵۴.</ref> وی در نقلی دیگری آنها را یهود امت خود نامیده‌ است.<ref>رافعی قزوینی، التدوین فی اخبار قزوین، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱.</ref>
در برخی از منابع اهل‌سنت از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] نقل شده است که مرجئه و قَدَریه از [[اسلام]] بهره‌ای نبرده‌اند.<ref>ترمذی، سنن الترمزی، ۱۳۹۵ق، ج۴، ص۴۵۴.</ref> وی در نقلی دیگری آنها را یهود امت خود نامیده‌ است.<ref>رافعی قزوینی، التدوین فی اخبار قزوین، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱.</ref>


[[جعفر سبحانی]] با اشاره به این‌که اعتقاد مرجئه نسبت به جدایی ایمان از عمل اعتقاد باطلی است، می‌نویسد که صرف این اعتقاد نمی‌تواند دلیل موجهی برای [[لعن|لعن کردن]] این فرقه باشد؛ بلکه بی‌توجهی و بی‌مبالاتی این فرقه نسبت به [[واجب|واجبات]] و [[حرام|محرمات]]، آنها را شاسته لعن و [[تبری]] کرده است.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۸۳.</ref> [[صاحب بن عباد]] عقیده مرجئه مبنی بر عدم قطعیت جهنمی بودن قاتل و [[زنا|زناکار]] و [[شراب‌خواری|شارب خمر]] را خلاف عقیده [[عدلیه]] عنوان کرده و با استناد به [[آیه|آیات قرآن]]، این افراد را اهل [[جهنم|آتش]] دانسته‌ است.<ref>صاحب بن عباد، الابانه عن مذهب اهل العدل بحجج القرآن والعقل، ص۲۴.</ref>
[[جعفر سبحانی]] با اشاره به این‌که اعتقاد مرجئه نسبت به جدایی ایمان از عمل اعتقاد باطلی است، می‌نویسد که صرف این اعتقاد نمی‌تواند دلیل مُوَجَّهی برای [[لعن|لعن کردن]] این فرقه باشد؛ بلکه بی‌توجهی و بی‌مبالاتی این فرقه نسبت به [[واجب|واجبات]] و [[حرام|محرمات]]، آنها را شایسته لعن و [[تبری]] کرده است.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۸۳.</ref> [[صاحب بن عباد]] عقیده مرجئه مبنی بر عدم قطعیت جهنمی بودن قاتل و [[زنا|زناکار]] و [[شراب‌خواری|شارب خمر]] را خلاف عقیده [[عدلیه]] عنوان کرده و با استناد به [[آیه|آیات قرآن]]، این افراد را اهل [[جهنم|آتش]] دانسته‌ است.<ref>صاحب بن عباد، الابانه عن مذهب اهل العدل بحجج القرآن و العقل، ص۲۴.</ref>


== فرقه‌ها ==
== فرقه‌ها ==
۱۷٬۸۸۳

ویرایش