وفای به عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

== وجوب وفای به عهد، از احکام قرآن ==

[[مجتهد|فقیهان]]، با استناد به آیهٔ «[[آیه وجوب وفا|أَوفوا بِالعُقودِ]]»،<ref>سوره مائده،‌ آیه ۵.</ref> حکم به [[واجب|وجوب]] وفا به تمام قراردادها کرده‌اند و در [[فقه|کتاب‌های فقهی]] به صورت مفصل از این موضوع بحث کرده‌اند.<ref>خمینی، کتاب البیع، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۱۸۵. موسسه دائره المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۱۱.</ref>[[اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمی رفسنجانی]] در کتاب [[فرهنگ قرآن]] با استناد به آیاتی از قرآن<ref>سوره مائده، آیه۱ و سوره اسراء، آیه ۳۴.</ref> گزارش می‌دهد، وفای به عهد از واجبات<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۶ش، ج ۲۱ ص۳۱۶.</ref> است که خداوند در چند [[آیه]]<ref>سوره بقره آیه، ۴۰ و سوره انعام، آیه ۱۵۲.</ref> با صراحت به آن فرمان می‌دهد.<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۲۱، ص۳۰۴.</ref>

[[رضایی اصفهانی]] پژوهشگران قرآنی نیز با مستند قرار دادن برخی از آیات قرآن<ref>سوره اسراء، آیه ۳۴.</ref> نوشته است انسان در برابر تعهدات خود مسئول است و در صورت عهدشکنی بازخواست می‌شود.<ref> رضایی اصفهانی، قرآن و علوم انسانی، ۱۳۹۱ش، ص۱۷۳ و ۱۷۴.</ref>