confirmed، templateeditor
۱۱٬۱۲۹
ویرایش
(ویکی سازی) |
(تمیزکاری) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
در دوران حضور [[امامان شیعه|امامان]](ع) مجموعههای [[فقه|فقهی]] شامل بیان [[حدیث|احادیث]] مرتبط با ذکر سندهای آن بود. در عصر [[غیبت کبرا|غیبت کبری]] تا دوره [[شیخ طوسی]]، مجموعههای جدید فقهی با همان محتوای حدیثی، امّا بدون ذکر اسناد نگارش یافتند آثاری مانند [[المقنع (کتاب)|المقنع]] و [[الهدایة (کتاب)|الهدایة]] تالیف [[شیخ صدوق]] و نیز کتاب [[النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی (کتاب)|النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی]] اثر شیخ طوسی از جمله این آثار هستند.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه رساله عملیه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۹۵.</ref> | در دوران حضور [[امامان شیعه|امامان]](ع) مجموعههای [[فقه|فقهی]] شامل بیان [[حدیث|احادیث]] مرتبط با ذکر سندهای آن بود. در عصر [[غیبت کبرا|غیبت کبری]] تا دوره [[شیخ طوسی]]، مجموعههای جدید فقهی با همان محتوای حدیثی، امّا بدون ذکر اسناد نگارش یافتند آثاری مانند [[المقنع (کتاب)|المقنع]] و [[الهدایة (کتاب)|الهدایة]] تالیف [[شیخ صدوق]] و نیز کتاب [[النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی (کتاب)|النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی]] اثر شیخ طوسی از جمله این آثار هستند.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه رساله عملیه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۹۵.</ref> | ||
===شروع تحول=== | ===شروع تحول=== | ||
در قرون چهارم و پنجم قمری، مجموعههای فقهی با سبکی جدید تدوین شدند. دیگر کتابهای فقهی صرفا دربردارنده متون حدیثی نبودند. در رویکرد جدید [[مجتهد|فقیه]] مضامین و عباراتی را برمیگزید که مشتمل بر فروعی بود و | در قرون چهارم و پنجم قمری، مجموعههای فقهی با سبکی جدید تدوین شدند. دیگر کتابهای فقهی صرفا دربردارنده متون حدیثی نبودند. در رویکرد جدید [[مجتهد|فقیه]] مضامین و عباراتی را برمیگزید که مشتمل بر فروعی بود و نصّ خاصی درباره آنها وجود نداشت.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه رساله عملیه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۹۵.</ref> به گزارش منابع، نخستین کتاب فقهی تدوین شده با رویکرد جدید [[المبسوط فی فقه الامامیه (کتاب)|المبسوط فی فقه الامامیه]] تالیف [[شیخ طوسی]] است، این کتاب همه [[ابواب فقه]] از [[طهارت]] تا [[دیه انسان|دیات]] را در بر دارد و شامل فروع و مسائل بسیاری است.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه رساله عملیه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۹۵.</ref> کتابهای این دوره نیز هنوز بسیار علمی و فنی بود.<ref> جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۳۳.</ref> | ||
===فارسینویسی=== | ===فارسینویسی=== |