آیه جزیه: تفاوت میان نسخه‌ها

مفسرانی چون [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] و [[ناصر مکارم شیرازی| مکارم شیرازی]] در توجیه پرداخت جزیه از سوی اهل‌کتاب گفته‌اند منافع جزیه به خود اهل‌کتاب هم می‌رسد؛ زیرا حکومت اسلامی در قبال پرداخت جزیه، وظیفه حفظ جان و مال اهل‌کتاب را برعهده می‌گیرد.

آیه جِزیه، آیه ۲۹ [[سوره توبه]] است که به مسلمانان دستور می‌دهد تا زمانی که [[اهل کتاب|اهل‌کتاب]] مسلمان نشده‌اند یا جِزیه پرداخت نکرده‌اند، با آنان بجنگند. این آیه را آیه سیف (شمشیر) یا آیه قِتال (جنگ) نیز خوانده‌اند.<ref>برزنونی، «اسلام اصالت جنگ یا اصالت صلح؟»، ص۹۵ و ۱۰۰.</ref>  متن آیه چنین است:

==زمان نزول==

[[فضل بن حسن طبرسی]]، به‌نقل از مجاهد بن جبر مخزومی، مفسر قرن اول هجری، نزول آیه جزیه را هم‌زمان با دستور پیامبر(ص) برای جنگ با رومیان دانسته است.<ref> مجاهد بن جبر، تفسیر مجاهد، اسلام‌آباد، ج۱، ص۲۷۶.</ref> به‌گفته وی، [[غزوه تبوک|غَزوه تَبوک]] بر اساس این آیه به وقوع پیوست.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۳۴.</ref>