آیه حفظ: تفاوت میان نسخه‌ها

== متن و ترجمه ==

{{گفت و گو

== محتوا ==

آیه نهم [[سوره حجر]] معروف به «آیه حفظ» است. به عقیده مفسران [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] این آیه یکی از مهم‌ترین دلیل برای [[عدم تحریف قرآن]] بوده و منظور از کلمه «ذکر» قرآن است.<ref>طباطبایی، المیران، ۱۳۷۴ق، ج۱۲، ص۱۴۶؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۵۳؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۶، ص۳۲۰.</ref> طبق آیه، خداوند قرآن را از تحریف و شبهات حفظ کرده و به عقیده [[تفسیر قرآن|مفسران]] به همین دلیل این آیه به «آیه حفظ» شهرت یافته است.<ref>خویی، البیان فی تفسیر قرآن، ۱۴۳۰ق، ص۲۰۸؛ البیضاوی، تفسیر بیضاوی، ۱۴۱۸ق، ج۳، ۲۰۷.</ref> به گفته برخی از مفسران از جمله [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] و [[زمخشری]]، حفاظت از قرآن توسط خداوند مربوط به همه زمان‌ها بوده و تا [[قیامت|روز قیامت]] ادامه خواهد داشت.<ref>طباطبایی، المیران، ۱۳۷۴ق، ج۱۲، ص۱۴۶؛ زحیلی، تفسیر الوسیط، ۱۴۲۲ق، ص۲۱۴؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۲۷.</ref>