۵٬۳۴۱
ویرایش
آیه حیض: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
به نظر برخی از [[مجتهد|فقهای شیعه]] با استناد به این آیه، وقتی زن از خون حیض پاک شد، مرد می‌تواند با او [[آمیزش|نزدیکی]] کند، حتی اگر زن [[غسل]] نکرده باشد ولی در مقابل دیگر فقها با توجه به دو واژه « يَطْهُرْن» و «تَطَهَّرْن» در متن آیه، آمیزش مرد با زن، قبل از غسل، را [[حرام]] می‌دانند. | به نظر برخی از [[مجتهد|فقهای شیعه]] با استناد به این آیه، وقتی زن از خون حیض پاک شد، مرد می‌تواند با او [[آمیزش|نزدیکی]] کند، حتی اگر زن [[غسل]] نکرده باشد ولی در مقابل دیگر فقها با توجه به دو واژه « يَطْهُرْن» و «تَطَهَّرْن» در متن آیه، آمیزش مرد با زن، قبل از غسل، را [[حرام]] می‌دانند. | ||
==متن آیه و ترجمه== | ==متن آیه و ترجمه آیه حیض== | ||
{{ | {{جعبه گفتگوی آیه|۲|۲۲۲}} | ||
| | |||
==توضیح آیه== | ==توضیح آیه== | ||
دویست و بیست و دومین آیه از [[سوره بقره]] به موضوع [[حیض]] در زنان پرداخته و مردان را از [[آمیزش]] با ایشان در این ایام منع می‌کند.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۸۶.</ref> این آیه را به آیه حیض خوانده‌اند.<ref>خراسانی، «آیات نامدار»، ص۳۸۱.</ref> به نظر برخی [[مفسران]] اگرچه در ارتباط با معنای واژه محیض در این [[آیه]] اختلاف است، ولی مراد از آن در این آیه، همان خونی است که زن در دوران [[حیض|عادت ماهیانه]] خود می‌بیند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۱۳۸.</ref> [[محمد حسن نجفی]] نیز در رابطه با معنای واژه محیض در این آیه، نظرات دانشمندان علم لغت را بررسی کرده و نتیجه می‌گیرد که در قرآن، این واژه به معنی همان خون مخصوصی است که به دلایلی مثل تغذیه کودک و غیر از آن در بدن زنان تولید می‌شود و خداوند این واژه را در این آیه به عنوان موضوعی برای برخی [[احکام تکلیفی]] به کار می‌برد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۳۵.</ref> | دویست و بیست و دومین آیه از [[سوره بقره]] به موضوع [[حیض]] در زنان پرداخته و مردان را از [[آمیزش]] با ایشان در این ایام منع می‌کند.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۸۶.</ref> این آیه را به آیه حیض خوانده‌اند.<ref>خراسانی، «آیات نامدار»، ص۳۸۱.</ref> به نظر برخی [[مفسران]] اگرچه در ارتباط با معنای واژه محیض در این [[آیه]] اختلاف است، ولی مراد از آن در این آیه، همان خونی است که زن در دوران [[حیض|عادت ماهیانه]] خود می‌بیند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۱۳۸.</ref> [[محمد حسن نجفی]] نیز در رابطه با معنای واژه محیض در این آیه، نظرات دانشمندان علم لغت را بررسی کرده و نتیجه می‌گیرد که در قرآن، این واژه به معنی همان خون مخصوصی است که به دلایلی مثل تغذیه کودک و غیر از آن در بدن زنان تولید می‌شود و خداوند این واژه را در این آیه به عنوان موضوعی برای برخی [[احکام تکلیفی]] به کار می‌برد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۳۵.</ref> | ||