|
|
| خط ۲۱: |
خط ۲۱: |
|
| |
|
| ==متن و ترجمه آیه== | | ==متن و ترجمه آیه== |
| {{گفت و گو | | {{جعبه گفتگوی آیه|۲|۱۰۲}} |
| |عرض=۱۰۰
| |
| |شکل بندی عنوان=line-height:200%; font-size:125%; font-weight: normal;
| |
| |شکل بندی ستون راست=text-align:center; line-height:170%
| |
| |شکل بندی آدرس=font-size:75%;
| |
| |تورفتگی=۰
| |
| |تراز=وسط
| |
| |عنوان={{عربی|اندازه=۹۵%| وَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّیاطِینُ عَلَی مُلْک سُلَیمَانَ وَمَا کفَرَ سُلَیمَانُ وَلَکنَّ الشَّیاطِینَ کفَرُواْ یُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَی الْمَلَکینِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا یعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّی یقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَکفُرْ فَیتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا یفَرِّقُونَ بِهِ بَینَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُم بِضَآرِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ الله وَیتَعَلَّمُونَ مَا یضُرُّهُمْ وَلاَ ینفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِی الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ کانُواْ یعْلَمُونَ}}
| |
| |و [یهودیان] از آنچه شیاطین در زمان پادشاهی سلیمان [از علم سحر بر مردم می‌خواندند] پیروی کردند. و [سلیمان دست به سحر نیالود تا کافر شود، بنابراین] سلیمان کافر نشد، ولی شیاطین که به مردم سحر میآموختند، کافر شدند. و [نیز یهودیان] از آنچه بر دو فرشته هاروت و ماروت در شهر بابل نازل شد [پیروی کردند]، و حال آنکه آن دو فرشته به هیچ‌کس نمی‌آموختند مگر آنکه می‌گفتند: ما فقط مایه آزمایشیم [و علم سحر را برای مبارزه با ساحران و باطل کردن سحرشان به تو تعلیم می‌دهیم]، پس [با به کار گرفتن آن در مواردی که ممنوع و حرام است] کافر مشو. اما آنان از آن دو فرشته مطالبی [از سحر] میآموختند که با آن میان مرد و همسرش جدایی می‌انداختند؛ در حالی که آنان به وسیله آن سحر جز به اذن خدا قدرت آسیب رساندن به کسی را نداشتند؛ و همواره چیزی را میآموختند که به آنان آسیب می‌رسانید و سودی نمی‌بخشید؛ و یقیناً [یهود] می‌دانستند که هر کس خریدار سحر باشد، در آخرت هیچ بهره‌ای ندارد. و همانا بدچیزی است آنچه خود را به آن فروختند اگر معرفت می‌داشتند.<ref>سوره بقره، آیه ۱۰۲.</ref>}} | |
|
| |
|
| |
| | |
| ==شأن نزول آیه== | | ==شأن نزول آیه== |
| این آیه در مدینه بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله| پیامبر اسلام]] نازل گردیده است. [[شیخ طوسی]] به نقل از ابن اسحاق در این باره می‌گوید: بعضی از [[احبار| احبار یهود]] می‌گفتند: آیا از محمد تعجب نمی‌کنید که پنداشت [[ سلیمان (پیامبر)|حضرت سلیمان]] پیامبر است؟ در صورتی که ساحر و جادوگری بیش نبوده است سپس این آیه نازل گردید.<ref> ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۲ ص۷۴.</ref> | | این آیه در مدینه بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله| پیامبر اسلام]] نازل گردیده است. [[شیخ طوسی]] به نقل از ابن اسحاق در این باره می‌گوید: بعضی از [[احبار| احبار یهود]] می‌گفتند: آیا از محمد تعجب نمی‌کنید که پنداشت [[ سلیمان (پیامبر)|حضرت سلیمان]] پیامبر است؟ در صورتی که ساحر و جادوگری بیش نبوده است سپس این آیه نازل گردید.<ref> ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۲ ص۷۴.</ref> |
