۵٬۹۴۱
ویرایش
آیه غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
تعبیر به «برادر» در آیه، به دلیل آن است که طبق [[آیه اخوت|آیه اُخُوَّت]]، [[ایمان|مؤمنان]] برادر یکدیگر خطاب شده‌اند. از دیدگاه برخی فقها، براساس عبارت «لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتاً»، تنها غیبت [[اسلام|مسلمانان]] حرام است و غیبت [[کفر|کافِر]] و حتی [[فاسق]]، [[مباح|مُباح]] شمرده شده است؛ در مقابل، عده‌ای از فقها براساس عمومیت نهی از غیبت در این آیه، غیبت غیرمؤمنان را نیز حرام شمرده‌اند. به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، براساس آیه مذکور، گمان بد منشأ [[تجسس|تَجَسُّس]]، تجسس موجب افشای عیوب پنهانی و آگاهی بر عیوب سبب غیبت می‌شود؛ به همین دلیل در [[اسلام]] از این سه کار نهی شده است. | تعبیر به «برادر» در آیه، به دلیل آن است که طبق [[آیه اخوت|آیه اُخُوَّت]]، [[ایمان|مؤمنان]] برادر یکدیگر خطاب شده‌اند. از دیدگاه برخی فقها، براساس عبارت «لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتاً»، تنها غیبت [[اسلام|مسلمانان]] حرام است و غیبت [[کفر|کافِر]] و حتی [[فاسق]]، [[مباح|مُباح]] شمرده شده است؛ در مقابل، عده‌ای از فقها براساس عمومیت نهی از غیبت در این آیه، غیبت غیرمؤمنان را نیز حرام شمرده‌اند. به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، براساس آیه مذکور، گمان بد منشأ [[تجسس|تَجَسُّس]]، تجسس موجب افشای عیوب پنهانی و آگاهی بر عیوب سبب غیبت می‌شود؛ به همین دلیل در [[اسلام]] از این سه کار نهی شده است. | ||
==متن و ترجمه== | ==متن و ترجمه آیه غیبت== | ||
[[آیه]] دوازدهم [[سوره حجرات]] را آیه غیبت نامیده‌اند:<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۹۹.</ref> | [[آیه]] دوازدهم [[سوره حجرات]] را آیه غیبت نامیده‌اند:<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۹۹.</ref> | ||
{{ | {{جعبه گفتگوی آیه|حجرات|۱۲}} | ||
| | |||
==شأن نزول== | ==شأن نزول== | ||
درباره آیه غیبت، که در [[مدینه]] نازل شده،<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۸، ص۳۰۵.</ref> دو [[اسباب نزول|شأن نزول]] نقل شده است: | درباره آیه غیبت، که در [[مدینه]] نازل شده،<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۸، ص۳۰۵.</ref> دو [[اسباب نزول|شأن نزول]] نقل شده است: | ||