آیه صلح: تفاوت میان نسخه‌ها

{{درباره۲|'''صلح‌طلبی اسلام'''|آگاهی از آیه‌ای که درباره '''داخل شدن در دین اسلام''' است|آیه سلم}}

'''آیه صُلْح''' ([[سوره انفال|انفال]]: ۶۱) به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] فرمان می‌دهد به عنوان رهبر جامعه اسلامی اگر کسانی که پیمان خود را نقض کردند و با [[مسلمانان]] درگیر جنگ شدند، خواهان صلح شدند، درخواست صلح آنان را بپذیر. همچنین خداوند از پیامبرش می‌خواهد به خاطر ترس از عواقب آن و... تردید به خودش راه ندهد و بر [[خدا]]، [[توکل]] کند. این آیه را دلیل بر صلح‌طلبی [[اسلام]] دانسته‌اند.  

{{اخلاق-عمودی}}

آیه شصت و یکم [[سوره انفال]] به آیه صلح یا آیه سَلْم معروف است.<ref>معرفت، التمهید، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref> این آیه را که بعد از آیات جهاد و در ارتباط با برخی از دیگر آیات مانند ۱۹۰ تا ۱۹۳ [[سوره بقره]] و [[آیه ۹۰ سوره نساء]] است، نشان‌دهنده این می‌دانند که [[اسلام]] جنگ را اصل قرار نداده و تا جایی که امکان دارد در پی برقراری صلح است.<ref> قرشی بنایی، احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۱۶۰.</ref>