۱۷٬۱۳۹
ویرایش
محمد بن علی شلمغانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| سایر = | | سایر = | ||
}} | }} | ||
'''محمد بن علی شَلمَغانی''' (کشته شده: ۳۲۳ق) معروف به العَزاقِری از مدعیان [[نیابت خاصه|نیابت امام مهدی(عج)]] بود و به همین خاطر [[توقیع|توقیعی]] از [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] در ردّ او صادر شد. شلمغانی از [[فهرست اصحاب امام حسن عسکری(ع)|اصحاب امام حسن عسکری(ع)]] و فقهای شیعه در عصر [[غیبت صغرا]] بود. به‌گزارش رجال‌شناسان او سپس به [[غلو]] گرایش پیدا کرد و در اعتقاداتش منحرف شد و پیروانی پیدا کرد که به [[شلمغانیه]] معروف بودند. شلمغانی از سوی [[حسین بن روح نوبختی|حسین بن روح]] طرد شد و در توقیعی که از سوی امام مهدی(ع) در ردّش صادر شده بود، شیعیان را به بیزاری جستن از او دستور داده بود. | '''محمد بن علی شَلمَغانی''' (کشته شده: ۳۲۳ق) معروف به العَزاقِری از مدعیان [[نیابت خاصه|نیابت امام مهدی(عج)]] بود و به همین خاطر [[توقیع|توقیعی]] از [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] در ردّ او صادر شد. شلمغانی از [[فهرست اصحاب امام حسن عسکری(ع)|اصحاب امام حسن عسکری(ع)]] و فقهای شیعه در عصر [[غیبت صغرا]] بود. به‌گزارش رجال‌شناسان او سپس به [[غلو]] گرایش پیدا کرد و در اعتقاداتش منحرف شد و پیروانی پیدا کرد که به [[شلمغانیه]] معروف بودند. شلمغانی از سوی [[حسین بن روح نوبختی|حسین بن روح]] طرد شد و در توقیعی که از سوی امام مهدی(ع) در ردّش صادر شده بود، [[شیعه|شیعیان]] را به بیزاری جستن از او دستور داده بود. | ||
«التکلیف» از آثار شلمغانی بود که گفته می‌شود به غیر از دو یا سه مسئله آن، مورد تأیید حسین بن روح بود. به‌گفته [[شیخ طوسی]] و برخی دیگر، آثار شلمغانی تا پیش از غلو و انحرافش، معتبر و مورد عمل شیعیان بود. او به دستور [[راضی بالله عباسی|راضی بالله]] | «التکلیف» از آثار شلمغانی بود که گفته می‌شود به غیر از دو یا سه مسئله آن، مورد تأیید حسین بن روح بود. به‌گفته [[شیخ طوسی]] و برخی دیگر، آثار شلمغانی تا پیش از غلو و انحرافش، معتبر و مورد عمل شیعیان بود. او به دستور [[راضی بالله عباسی|راضی بالله]] از خلفای عباسی، دستگیر گردید و در سال [[سال ۳۲۳ هجری قمری|۳۲۳ق]] کشته شد. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
شلمغانی از [[فهرست اصحاب امام حسن عسکری(ع)|اصحاب امام حسن عسکری(ع)]] و از فقها و محدثان [[امامیه]] در دوران [[غیبت صغرا]] بود.<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریان‌ها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> [[شیخ طوسی]] (درگذشت: ۴۶۰ق) در [[کتاب الغیبة (شیخ طوسی)|کتاب الغیبة]] دو نظر درباره جایگاه شلمغانی نزد [[حسین بن روح نوبختی]]، سومین نایب از [[نواب اربعه]]، نقل کرده است.<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۳۰۳ و ص۴۰۸.</ref> بنا به یک نقل، او جایگاه ویژه‌ای نزد حسین بن روح داشت و واسطه بین او و مردم بود و حوایج شیعیان را به وی می‌رساند.<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۳۰۳.</ref> بنا به نقل دیگر حسین بن روح چنین جایگاهی به وی نداده و او فقط یکی از فقیهان شیعه و مورد اعتماد اصحاب بود.<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۴۰۸.</ref> | شلمغانی از [[فهرست اصحاب امام حسن عسکری(ع)|اصحاب امام حسن عسکری(ع)]] و از فقها و محدثان [[امامیه]] در دوران [[غیبت صغرا]] بود.<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریان‌ها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> [[شیخ طوسی]] (درگذشت: ۴۶۰ق) در [[کتاب الغیبة (شیخ طوسی)|کتاب الغیبة]] دو نظر درباره جایگاه شلمغانی نزد [[حسین بن روح نوبختی]]، سومین نایب از [[نواب اربعه]]، نقل کرده است.<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۳۰۳ و ص۴۰۸.</ref> بنا به یک نقل، او جایگاه ویژه‌ای نزد حسین بن روح داشت و واسطه بین او و مردم بود و حوایج شیعیان را به وی می‌رساند.<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۳۰۳.</ref> بنا به نقل دیگر حسین بن روح چنین جایگاهی به وی نداده و او فقط یکی از فقیهان شیعه و مورد اعتماد اصحاب بود.<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۴۰۸.</ref> | ||