آیه اذن جهاد: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه اذن در جهاد ناسخ آیه‌هایی از قرآن است که بر اعراض از مشرکان و مدارا با آنها دلالت می‌کند.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۱۲، ص۶۸.</ref> در این باره از حضرت علی(ع) نقل شده است که خداوند در ابتدای دعوت، پیامبر(ص) را به تحمل و صبر در مقابل آزار و اذیت مشرکان سفارش کرد؛ سوره  احزاب آیه ۴۸ {{قرآن جدید|احزاب|۴۸}} {{قرآن جدید|احزاب|۴۸|نوع=فولادوند|منبع=نه}}. اما پس از آن که آزار و اذیت مشرکان زیاد شدآیه اذن جهاد{{یاد|أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ سوره حج آیه ۳۹ }} نازل شد ولی همین مسلمانانی که خواهان جنگ و مقابله با کافران بودند جزع و فزع کردند  چنان چه در سوره نساء آیه ۷۷ عکس العمل آنان نسبت به جواز جنگ و مقابله با کافران منعکس شده است«أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّواْ أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ '''{{قرآن جدید|نساء|۷۷|شروع کلمه= فلما|تا کلمه= قريب|منبع=نه}}''' قُلْ مَتَاعُ الدَّنْيَا قَلِيلٌ وَالآخِرَةُ خَيْرٌ لِّمَنِ اتَّقَى وَلاَ تُظْلَمُونَ فَتِيلاً {{قرآن جدید|نساء|۷۷|نوع=ترجمه فولادوند}}. <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، مؤسسةالوفا، ج۱۹، ص۱۷۵.

بر اساس این آیه که به [[آیه کف]] مشهور است، پیامبر(ص) مأمور بود که از آزار و اذیت مشرکان چشم بپوشد، اما بعد از [[هجرت به مدینه|هجرت]]، آیه کف به‌ وسیله آیه قتال که به‌ معنای اذن جهاد بود، نسخ شد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۵۷؛ سبزواری، مهذب الاحکام، ۱۴۱۶ق، ج۱۵، ص۱۱۹.</ref> یکی دیگر از آیات منسوخ با آیه اذن در جهاد، آیه {{قرآن جدید|جاثیه|۱۴|تا کلمه=الله|منبع=نه}}<ref>سوره جاثیه، آیه ۱۴.</ref> است.<ref>شیخ طوسی، التبیان، ۱۴۰۹ق، ج۹، ص۲۵۲؛ ابن‌جوزی، نواسخ القرآن، دار الکتب العلمیة، ص۲۲۵.</ref>