پرش به محتوا

آیه اصلاح ذات بین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(تمیزکاری)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:
== متن و ترجمه ==
== متن و ترجمه ==
{{گفت و گو
{{گفت و گو
|عرض=۷۵
| تراز = وسط
|شکل بندی عنوان=line-height:200%; font-size:115%; font-weight: normal;
| عنوان =
|شکل بندی ستون راست=text-align:center; line-height:170%
|{{قرآن جدید|حجرات|۹}}
|شکل بندی آدرس=font-size:75%;
|{{قرآن جدید|حجرات|۹|نوع=ترجمه فولادوند|منبع=نه}}
|تورفتگی=۰
|آدرس= سوره حجرات: آیه ۹
|تراز=وسط
|عنوان={{عربی|اندازه=۱۰۰%|وَإِن طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَینَهُمَا ۖ فَإِن بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَی الْأُخْرَ‌یٰ فَقَاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتَّیٰ تَفِیءَ إِلَیٰ أَمْرِ‌ الله ۚ فَإِن فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَینَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا ۖ إِنَّ اللهَ یحِبُّ الْمُقْسِطِینَ ﴿۹﴾}}
|و اگر دو طایفه از مؤمنان با هم بجنگند، میان آن دو را اصلاح دهید، و اگر [باز] یکی از آن دو بر دیگری تعدّی کرد، با آن [طایفه‌ای‌] که تعدّی می‌کند بجنگید تا به فرمان خدا بازگردد. پس اگر باز گشت، میان آنها را دادگرانه سازش دهید و عدالت کنید، که خدا دادگران را دوست می‌دارد.
}}
}}
== معرفی و شأن نزول ==
== معرفی و شأن نزول ==
آیه نهم سوره حجرات در مقام بیان راهکارهایی جهت ایجاد سازش و اصلاح میان دو گروه از مؤمنان متخاصم است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۶۶-۱۶۷</ref> درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه دو نقل آمده است:‌ [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]]، نزول این آیه را درباره دو طایفه [[اوس و خزرج|اُوْس و خَزْرَج]] می‌داند که میان آنان جنگی با لیف خرما و نعلین اتفاق افتاد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۹.</ref> واحدی در کتاب اسباب نزول القرآن، نزول آیه را درباره ماجرای [[عبدالله بن ابی|عبدالله بن اُبَیّ]] و [[عبدالله بن رواحه|عبدالله بن رَواحَه]] می‌داند. طبق این نقل روزی انس به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] پیشنهاد می‌کند به دیدن عبدالله بن ابی برود. پیامبر نیز سوار بر الاغی همراه با جمعی از مسلمانان در مسیری که شوره‌زار بود به سوی عبدالله حرکت کرد. زمانی که به نزدیک او رسیدند، عبدالله به پیامبر گفت دور شو که بو و گرد و خاک مرکبت مرا آزار می‌دهد. این سخن با واکنش مردی از [[انصار]] و حمایت اقوام آن دو به نزاعی شدید میان دو گروه منجر شد و با چوب و دست و کفش به یکدیگر حمله کردند که این آیه نازل شد و از [[ایمان|مؤمنان]] خواست میان ایشان صلح و آشتی برقرار کنند.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۰۸-۴۰۹.</ref>
آیه نهم سوره حجرات در مقام بیان راهکارهایی جهت ایجاد سازش و اصلاح میان دو گروه از مؤمنان متخاصم است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۶۶-۱۶۷</ref> درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه دو نقل آمده است:‌ [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]]، نزول این آیه را درباره دو طایفه [[اوس و خزرج|اُوْس و خَزْرَج]] می‌داند که میان آنان جنگی با لیف خرما و نعلین اتفاق افتاد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۹.</ref> واحدی در کتاب اسباب نزول القرآن، نزول آیه را درباره ماجرای [[عبدالله بن ابی|عبدالله بن اُبَیّ]] و [[عبدالله بن رواحه|عبدالله بن رَواحَه]] می‌داند. طبق این نقل روزی انس به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] پیشنهاد می‌کند به دیدن عبدالله بن ابی برود. پیامبر نیز سوار بر الاغی همراه با جمعی از مسلمانان در مسیری که شوره‌زار بود به سوی عبدالله حرکت کرد. زمانی که به نزدیک او رسیدند، عبدالله به پیامبر گفت دور شو که بو و گرد و خاک مرکبت مرا آزار می‌دهد. این سخن با واکنش مردی از [[انصار]] و حمایت اقوام آن دو به نزاعی شدید میان دو گروه منجر شد و با چوب و دست و کفش به یکدیگر حمله کردند که این آیه نازل شد و از [[ایمان|مؤمنان]] خواست میان ایشان صلح و آشتی برقرار کنند.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۰۸-۴۰۹.</ref>