۵٬۲۷۸
ویرایش
(تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== متن و ترجمه == | == متن و ترجمه == | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
| | | تراز = وسط | ||
| | | عنوان = | ||
| | |{{قرآن جدید|حجرات|۹}} | ||
| | |{{قرآن جدید|حجرات|۹|نوع=ترجمه فولادوند|منبع=نه}} | ||
| | |آدرس= سوره حجرات: آیه ۹ | ||
| | |||
| | |||
}} | }} | ||
== معرفی و شأن نزول == | == معرفی و شأن نزول == | ||
آیه نهم سوره حجرات در مقام بیان راهکارهایی جهت ایجاد سازش و اصلاح میان دو گروه از مؤمنان متخاصم است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۶۶-۱۶۷</ref> درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه دو نقل آمده است: [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]]، نزول این آیه را درباره دو طایفه [[اوس و خزرج|اُوْس و خَزْرَج]] میداند که میان آنان جنگی با لیف خرما و نعلین اتفاق افتاد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۹.</ref> واحدی در کتاب اسباب نزول القرآن، نزول آیه را درباره ماجرای [[عبدالله بن ابی|عبدالله بن اُبَیّ]] و [[عبدالله بن رواحه|عبدالله بن رَواحَه]] میداند. طبق این نقل روزی انس به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] پیشنهاد میکند به دیدن عبدالله بن ابی برود. پیامبر نیز سوار بر الاغی همراه با جمعی از مسلمانان در مسیری که شورهزار بود به سوی عبدالله حرکت کرد. زمانی که به نزدیک او رسیدند، عبدالله به پیامبر گفت دور شو که بو و گرد و خاک مرکبت مرا آزار میدهد. این سخن با واکنش مردی از [[انصار]] و حمایت اقوام آن دو به نزاعی شدید میان دو گروه منجر شد و با چوب و دست و کفش به یکدیگر حمله کردند که این آیه نازل شد و از [[ایمان|مؤمنان]] خواست میان ایشان صلح و آشتی برقرار کنند.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۰۸-۴۰۹.</ref> | آیه نهم سوره حجرات در مقام بیان راهکارهایی جهت ایجاد سازش و اصلاح میان دو گروه از مؤمنان متخاصم است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۶۶-۱۶۷</ref> درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه دو نقل آمده است: [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]]، نزول این آیه را درباره دو طایفه [[اوس و خزرج|اُوْس و خَزْرَج]] میداند که میان آنان جنگی با لیف خرما و نعلین اتفاق افتاد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۹.</ref> واحدی در کتاب اسباب نزول القرآن، نزول آیه را درباره ماجرای [[عبدالله بن ابی|عبدالله بن اُبَیّ]] و [[عبدالله بن رواحه|عبدالله بن رَواحَه]] میداند. طبق این نقل روزی انس به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] پیشنهاد میکند به دیدن عبدالله بن ابی برود. پیامبر نیز سوار بر الاغی همراه با جمعی از مسلمانان در مسیری که شورهزار بود به سوی عبدالله حرکت کرد. زمانی که به نزدیک او رسیدند، عبدالله به پیامبر گفت دور شو که بو و گرد و خاک مرکبت مرا آزار میدهد. این سخن با واکنش مردی از [[انصار]] و حمایت اقوام آن دو به نزاعی شدید میان دو گروه منجر شد و با چوب و دست و کفش به یکدیگر حمله کردند که این آیه نازل شد و از [[ایمان|مؤمنان]] خواست میان ایشان صلح و آشتی برقرار کنند.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۰۸-۴۰۹.</ref> |