۵٬۳۴۱
ویرایش
(ویکی سازی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{سوره||نام = انفطار|کتابت = ۸۲|جزء = ۳۰|آیه = ۱۹|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۸۲|بعدی = | {{سوره||نام = '''انفطار'''|کتابت = ۸۲|جزء = ۳۰|آیه = ۱۹|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۸۲|بعدی = مطففین |قبلی = تکویر |کلمه = ۸۱|حرف = ۳۳۳|تصویر=سوره انفطار.jpg}} | ||
'''سوره انفطار''' هشتاد و دومین [[سوره]] و از [[سورههای مکی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] سیام [[قرآن]] جای دارد. این سوره را «إنفطار» مینامند چون در اولین [[آیه]] آن از انفطار به معنای پاره شدن و ازهم گسستن آسمان سخن به میان آمده است. سوره انفطار درباره وقوع [[قیامت]]، شرایط و [[نشانههای قیامت|نشانههای آن]] سخن میگوید و از سرنوشت و جایگاه ابرار (نیکان) و فُجّار (بدکاران) خبر میدهد. | '''سوره انفطار''' هشتاد و دومین [[سوره]] و از [[سورههای مکی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] سیام [[قرآن]] جای دارد. این سوره را «إنفطار» مینامند چون در اولین [[آیه]] آن از انفطار به معنای پاره شدن و ازهم گسستن آسمان سخن به میان آمده است. سوره انفطار درباره وقوع [[قیامت]]، شرایط و [[نشانههای قیامت|نشانههای آن]] سخن میگوید و از سرنوشت و جایگاه ابرار (نیکان) و فُجّار (بدکاران) خبر میدهد. | ||