confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۲۷
ویرایش
(ویکی سازی) |
(ویکی سازی) |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
در [[فقه]] اسلامی با توجه به آیات قرآن اگر فردی مرتکب ظهار شود، باید قبل از رجوع به همسر خود [[کفاره]] بپردازد و پرداخت کفاره قبل از [[آمیزش|نزدیکی]]، [[واجب]] است.<ref>علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۸-۱۴۹؛ حلی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۹۰.</ref> | در [[فقه]] اسلامی با توجه به آیات قرآن اگر فردی مرتکب ظهار شود، باید قبل از رجوع به همسر خود [[کفاره]] بپردازد و پرداخت کفاره قبل از [[آمیزش|نزدیکی]]، [[واجب]] است.<ref>علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۸-۱۴۹؛ حلی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۹۰.</ref> | ||
برای ظهار سه نوع کفاره در نظر گرفته شده است که رعایت ترتیب در انتخاب آنها لازم است. یعنی قبل از ناتوانی از مرتبه اول، نوبت به مرتبه دوم نمیرسد؛<ref>حلی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۹۰.</ref> بنابراین در ابتدا باید یک برده آزاد نماید و در صورت عدم توانایی شصت روز [[روزه]] به صورت متوالی بگیرد و اگر آن را هم نتوانست به شصت فقیر اطعام دهد.<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۵۲۴؛ شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۵۲۵.</ref> در حکم کسی که قادر به انجام هیچ یک از کفارهها نباشد، اختلافنظر وجود دارد.<ref>محقق حلّی، شرائع الإسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۴۹.</ref> برخی معتقدند در صورت عدم توانایی در پرداخت کفاره، استغفار کفایت میکند.<ref>علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۹؛ محقق حلّی، شرائع الإسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۴۹؛ شیخ انصاری، صیغ العقود و الإیقاعات، ۱۴۲۱ق، ص۱۶۵.</ref> در اینکه نزدیکی قبل از پرداخت [[کفاره]]، سبب به وجود آمدن کفاره دیگری میشود، بین فقها اختلافنظر وجود دارد.<ref> شریف مرتضی، الانتصار، ۱۴۱۵ق، ص۳۲۳.</ref>[[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]](۱۲۸۰-۱۳۶۸ش) فتوا به تکرار کفاره داده است. <ref>خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۳۳۸.</ref> اگر شخص همسر خود را بعد از ظهار طلاق دهد، کفاره از گردنش ساقط میشود.<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۵۲۴؛ شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۵۲۶.</ref> | برای ظهار سه نوع کفاره در نظر گرفته شده است که رعایت ترتیب در انتخاب آنها لازم است. یعنی قبل از ناتوانی از مرتبه اول، نوبت به مرتبه دوم نمیرسد؛<ref>حلی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۹۰.</ref> بنابراین در ابتدا باید یک برده آزاد نماید و در صورت عدم توانایی شصت روز [[روزه]] به صورت متوالی بگیرد و اگر آن را هم نتوانست به شصت فقیر [[اطعام]] دهد.<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۵۲۴؛ شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۵۲۵.</ref> در حکم کسی که قادر به انجام هیچ یک از کفارهها نباشد، اختلافنظر وجود دارد.<ref>محقق حلّی، شرائع الإسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۴۹.</ref> برخی معتقدند در صورت عدم توانایی در پرداخت کفاره، استغفار کفایت میکند.<ref>علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۹؛ محقق حلّی، شرائع الإسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۴۹؛ شیخ انصاری، صیغ العقود و الإیقاعات، ۱۴۲۱ق، ص۱۶۵.</ref> در اینکه نزدیکی قبل از پرداخت [[کفاره]]، سبب به وجود آمدن کفاره دیگری میشود، بین فقها اختلافنظر وجود دارد.<ref> شریف مرتضی، الانتصار، ۱۴۱۵ق، ص۳۲۳.</ref>[[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]](۱۲۸۰-۱۳۶۸ش) فتوا به تکرار کفاره داده است. <ref>خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۳۳۸.</ref> اگر شخص همسر خود را بعد از ظهار طلاق دهد، کفاره از گردنش ساقط میشود.<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۵۲۴؛ شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۵۲۶.</ref> | ||
برخی فلسفه تعیین کفاره برای ظهار را، پند گرفتن،<ref>طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۵۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۱۹، ص۱۷۹.</ref> تربیت نفس،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۴۱۳.</ref> جلوگیری از [[ظلم]] به همسران و حفظ نظام خانواده دانستهاند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۹، ص۵۰۳.</ref> | برخی فلسفه تعیین کفاره برای ظهار را، پند گرفتن،<ref>طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۵۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۱۹، ص۱۷۹.</ref> تربیت نفس،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۴۱۳.</ref> جلوگیری از [[ظلم]] به همسران و حفظ نظام خانواده دانستهاند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۹، ص۵۰۳.</ref> |