Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== عرضه بر آسمانها و زمین و کوهها == | == عرضه بر آسمانها و زمین و کوهها == | ||
براساس روایتی که | یکی از پرسشهای مفسران دربارهٔ آیه امانت این است که منظور از اینکه «عرضهٔ» امانت به آسمانها و زمین و کوهها چیست. در این زمینه دیدگاهها متفاوت است: براساس روایتی که در تفسیرهای روایی شیعه به آن استناد شده، خدا به آسمانها و زمین و کوهها گفت محمد و اهلبیت دوستان و اولیا و حجتهای من برمردماند و هیچ مخلوقی نزد من محبوبتر از آنها نیست و ولایت آنها امانت من نزد مخلوقاتم است. کدامتان میخواهد این ولایت برای خودش باشد، نه انان که من برگزیدهام؟ آسمانها و زمین و کوهها ترسیدند که چنین جایگاه بزرگی را بخواهند.<ref>نگاه کنید به بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۱ص۱۸۳-۱۸۴؛ قمی مشهدی، کنزالدقائق، ۱۳۶۸ش، ج۱۰، ص۴۵۰-۴۵۱؛ کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۴۲-۳۴۳.</ref> | ||
علامه طباطبایی منظور مقایسه استعداد با قابلیت آسمانها و زمین و کوههاست؛ یعنی اینها، با وجود عظمتشان، استعداد این کار را نداشتند و تنها انسان چنین استعدادی دارد که ولایت الهی را برعهده و به بالاترین مرتبه کمال برسد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۸ق، ج۱۶، ص۳۴۹.</ref> | |||
براساس این برداشت، خداوند تکالیف شرعی را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کرد و آنها ترسیدند از اینکه نتوانند آنها را انجام دهند و عقاب شوند؛ اما انسان پذیرفت.<ref>برای نمونه نگاه کنید به فخرالدین رازی، التفسیر الکبیر، ج۲۵، ص۱۸۷؛ آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۱، ص۲۷۰؛ میبدی، کشفالاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۹۲-۹۳.</ref> | براساس این برداشت، خداوند تکالیف شرعی را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کرد و آنها ترسیدند از اینکه نتوانند آنها را انجام دهند و عقاب شوند؛ اما انسان پذیرفت.<ref>برای نمونه نگاه کنید به فخرالدین رازی، التفسیر الکبیر، ج۲۵، ص۱۸۷؛ آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۱، ص۲۷۰؛ میبدی، کشفالاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۹۲-۹۳.</ref> |