آیه ۵۶ سوره مائده: تفاوت میان نسخهها
←معرفی، متن و ترجمه آیه
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== معرفی، متن و ترجمه آیه == | == معرفی، متن و ترجمه آیه == | ||
آیه ۵۶ سوره مائده، کسانی که ولایت خدا و رسول خدا و مومنان خاص را بپذیرند، از یاران خدا معرفی کرده و پیروزی آنها را قطعی دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۴۳۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۱۰.</ref> این آیه را تکمیلکننده مضمون آیه قبل و دنبالکننده هدف آن میدانند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۴۳۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۱۰.</ref> شیعیان با توجه به معنای حزب که گروهی از مردم معنا شده است، [[ولایت]] را در این آیه به معنای سرپرستی و رهبری و تصرف در امور میدانند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۴، ۱۳۷۱ش، ص۴۳۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۱۰.</ref> همچنین حزبالله را جندالله و انصارالله نیز معنا کردهاند. در تفسیر [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|اطیب البیان]] مراد از پیروزی، رستگاری دنیا و آخرت، تفسیر شده است.<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۶۹ش، ج۴، ص۴۰۵.</ref> مفسران اهلسنت، ولایت در این آیه را به معنای دوستی و یاری دانستهاند.<ref>فخر رازی، تفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۲، ص۳۸۶-۳۸۷؛ بیضاوی، انوار التنزیل و اسرار التأویل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۵؛ رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲.</ref> | آیه ۵۶ سوره مائده، کسانی که ولایت خدا و رسول خدا و مومنان خاص را بپذیرند، از یاران خدا معرفی کرده و پیروزی آنها را قطعی دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۴۳۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۱۰.</ref> این آیه را تکمیلکننده مضمون آیه قبل و دنبالکننده هدف آن میدانند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۴۳۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۱۰.</ref> شیعیان با توجه به معنای حزب که گروهی از مردم معنا شده است، [[ولایت]] را در این آیه به معنای سرپرستی و رهبری و تصرف در امور میدانند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۴، ۱۳۷۱ش، ص۴۳۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۱۰.</ref> همچنین حزبالله را جندالله و انصارالله نیز معنا کردهاند.{{مدرک}} در تفسیر [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|اطیب البیان]] مراد از پیروزی، رستگاری دنیا و آخرت، تفسیر شده است.<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۶۹ش، ج۴، ص۴۰۵.</ref> مفسران اهلسنت، ولایت در این آیه را به معنای دوستی و یاری دانستهاند.<ref>فخر رازی، تفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۲، ص۳۸۶-۳۸۷؛ بیضاوی، انوار التنزیل و اسرار التأویل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۵؛ رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲.</ref> | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
| آدرس = سوره مائده، آیه ۵۶ | | آدرس = سوره مائده، آیه ۵۶ | ||
}} | }} | ||
==علی بن ابیطالب(ع)، ولی الهی جامعه== | ==علی بن ابیطالب(ع)، ولی الهی جامعه== | ||
مفسران شیعه و برخی از اهلسنت، این آیه را در شأن [[امام علی علیهالسلام|علی بن ابیطالب(ع)]] دانستهاند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۱۰؛ فخر رازی، تفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۲، ص۳۸۶-۳۸۷؛ بیضاوی، انوار التنزیل و اسرار التأویل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۵؛ رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲؛ ابنکثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۱۲۷.</ref> در شأن نزول این آیه چنین نقل کردهاند که پس از نزول [[آیه ولایت|آیه ۵۵ سوره مائده]]، پیامبر به همراه اصحاب به طرف مسجد رفت و پس از آنکه از [[خاتمبخشی|انفاق انگشتر به فقیر]]، توسط امام علی(ع) در حال رکوع نماز خبردار شد، تکبیر گفت و آیه ۵۶ سوره مائده را قرائت کرد.<ref>واحدی، اسباب النزول، ۱۴۱۱ق، ص۲۰۲.</ref> | مفسران شیعه و برخی از اهلسنت، این آیه را در شأن [[امام علی علیهالسلام|علی بن ابیطالب(ع)]] دانستهاند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۱۰؛ فخر رازی، تفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۲، ص۳۸۶-۳۸۷؛ بیضاوی، انوار التنزیل و اسرار التأویل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۵؛ رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲؛ ابنکثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۱۲۷.</ref> در شأن نزول این آیه چنین نقل کردهاند که پس از نزول [[آیه ولایت|آیه ۵۵ سوره مائده]]، پیامبر به همراه اصحاب به طرف مسجد رفت و پس از آنکه از [[خاتمبخشی|انفاق انگشتر به فقیر]]، توسط امام علی(ع) در حال رکوع نماز خبردار شد، تکبیر گفت و آیه ۵۶ سوره مائده را قرائت کرد.<ref>واحدی، اسباب النزول، ۱۴۱۱ق، ص۲۰۲.</ref> |