غلو: تفاوت میان نسخه‌ها

{{درباره ۲|غلو|آشنایی با فرقه‌های غالی، مدخل |غالیان|}}

به تبعیت از امامان، عالمان شیعه نیز با غالی‌گری مبارزه کردند و با استدلال، به رد عقاید آنان پرداختند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به صفری فروشانی، غالیان (چاوشی در جریان‌ها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۳۶۱؛ مدرسی طباطبایی، مکتب در فرآیند تکامل، ۱۳۹۸ش، ص۸۳-۸۴.</ref> از این میان، محققان به دانشمندان و راویان حدیث مدرسه قم اشاره می‌کنند که در قرن سوم قمری، مرکز اصلی و عمده علمی شیعه به‌شمار می‌رفت. می‌گویند اینان نسبت به بسط و رخنه افکار و آثار غالیان و مفوضه به‌شدت عکس‌العمل نشان می‌دادند و هرکس را به امامان، امور فوق بشری نسبت می‌داد غالی می‌شمردند و از شهر اخراج می‌کرده‌اند.<ref>مدرسی طباطبایی، مکتب در فرآیند تکامل، ۱۳۹۸ش، ص۸۳.</ref> برای مثال، [[شیخ صدوق]] (از عالمان شاخص مدرسه قم)، غالیان و مفوضه را کافر می‌پنداشت و ضرر آنان را بیشتر از غیرمسلمانانی مثل یهود و نصاری و جمیع بدعت‌گذاران می‌دانست<ref>شیخ صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، ص۹۷.</ref> و آنان را مورد لعن قرار می‌داد.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۹۰.</ref>  

آثاری نیز در همین مدرسه در رد غلو نگاشته شد که کتاب اَلردُّ عَلَی الْغُلُو از [[محمد بن حسن صفار قمی|صفار قمی]] و آثاری با همین عنوان از [[یونس بن عبدالرحمن|یونس بن عبدالرحمن قمی]]، [[حسین بن سعید اهوازی]]، [[محمد بن اورمه قمی]] (از راویان شیعه و اصحاب امام رضا) و برخی دیگر، از آن جمله اند.<ref>جباری، مکتب حدیثی قم، ۱۳۸۴ش، ص۳۹۳-۳۹۴.</ref>