حکمای اربعه تهران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حکمای اربعه تهران''' عنوانی برای چهار تن از حکمای برجسته [[مکتب فلسفی تهران]]: [[آقاعلی مدرس طهرانی]]، [[آقا محمدرضا قمشه‌ای]]، [[سید ابوالحسن جلوه |میرزا ابوالحسن جلوه]] و آقا میرزا حسین سبزواری. حکمای اربعه را تثبیت‌کننده مکتب فلسفی تهران به‌شمار برده‌اند. دوران فعالیت علمی این چهار حکیم دوران اوج مکتب فلسفی تهران قلمداد شده است. | '''حکمای اربعه تهران''' عنوانی برای چهار تن از حکمای برجسته [[مکتب فلسفی تهران]]: [[آقاعلی مدرس طهرانی]]، [[محمدرضا قمشه‌ای|آقا محمدرضا قمشه‌ای]]، [[سید ابوالحسن جلوه |میرزا ابوالحسن جلوه]] و آقا میرزا حسین سبزواری. حکمای اربعه را تثبیت‌کننده مکتب فلسفی تهران به‌شمار برده‌اند. دوران فعالیت علمی این چهار حکیم دوران اوج مکتب فلسفی تهران قلمداد شده است. | ||
آقا علی مدرس، معروف به زنوزی، از بزرگترین شارحان [[ملاصدرا]] و ادامه دهنده [[حکمت متعالیه]] در عصر [[قاجار]] بود. او همچنین در مباحث [[معاد جسمانی]]، اعتبارات ماهیت، معقولات ثانیه فلسفی، [[حرکت جوهری]] و مطالب مهم دیگرِ حکمت متعالیه، نظریات بدیعی از خود به جا گذاشته است. | آقا علی مدرس، معروف به زنوزی، از بزرگترین شارحان [[ملاصدرا]] و ادامه دهنده [[حکمت متعالیه]] در عصر [[قاجار]] بود. او همچنین در مباحث [[معاد جسمانی]]، اعتبارات ماهیت، معقولات ثانیه فلسفی، [[حرکت جوهری]] و مطالب مهم دیگرِ حکمت متعالیه، نظریات بدیعی از خود به جا گذاشته است. | ||