پرش به محتوا

سحر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۳
خط ۲۸: خط ۲۸:
*معجزه‌‌ همراه با ادّعای نبوت است؛ امّا ساحر نمی‌تواند ادّعای نبوّت کند؛ چون حکمت الهی مانع از آن می‌شود که کسی به دروغ مدّعی نبوت شود و اگر این‌ کار را بکند رسوا می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمومنین(ع)،‌ ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۵۱۹-۵۲۰.</ref>
*معجزه‌‌ همراه با ادّعای نبوت است؛ امّا ساحر نمی‌تواند ادّعای نبوّت کند؛ چون حکمت الهی مانع از آن می‌شود که کسی به دروغ مدّعی نبوت شود و اگر این‌ کار را بکند رسوا می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمومنین(ع)،‌ ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۵۱۹-۵۲۰.</ref>


==تأیید وجود سحر در قرآن و احادیث==
==تأیید وجود سحر در قرآن==
نویسندگان [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] با بررسی حدود ۵۱ مورد از استعمالات کلمه «سحر» در [[قرآن|قرآن کریم]]، آن را به دو بخش کلی تقسیم کرده‌اند:
نویسندگان [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، با بررسی حدود ۵۱ مورد از استعمالات کلمه «سحر» در [[قرآن]] آن را از منظر قرآن، به دو بخش کلی تقسیم کرده‌اند:


#مواردی که مقصود از سحر، فریفتن و تردستی و چشم‌بندی است و حقیقتی ندارد. مانند [[آیه ۶۶ سوره طه]]{{یاد|«فَإِذا حِبالُهُمْ وَ عِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّها تَسْعى‏؛ ريسمانها و عصاهاى جادوگران زمان موسى در اثر سحر، خيال مى‏‌شد كه حركت مى‏‌كنند»}} و [[آیه ۱۱۶ سوره اعراف]]{{یاد|«فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَ اسْتَرْهَبُوهُمْ؛ هنگامى كه ريسمان‏ها را انداختند چشمهاى مردم را سحر كردند و آنها را ارعاب نمودند»}}
#سِحری که فریفتن و تردستی و چشم‌بندی است و حقیقتی ندارد؛ مانند آیه ۶۶ سوره طه{{یاد|«فَإِذا حِبالُهُمْ وَ عِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّها تَسْعى‏؛ ريسمان‌ها و عصاهاى جادوگران زمان موسى، در اثر سحر خيال مى‏‌شد كه حركت مى‏‌كنند.»}} و آیه ۱۱۶ سوره اعراف{{یاد|«فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَ اسْتَرْهَبُوهُمْ؛ هنگامى كه ريسمان‌‏ها را انداختند، چشم‌هاى مردم را سحر كردند و آن‌ها را ارعاب نمودند.»}}
#مواردی که از آیات قرآن استفاده می‌شود که سحر دارای حقیقت است و به‌راستی اثر می‌گذارد. مانند [[آیه سحر|آیه ۱۰۲ سوره بقره]] که به تاثیر سحر در جدایی بین زن و مرد اشاره دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۷۸-۳۷۹.</ref>
#سحری که دارای حقیقت است و به‌راستی اثر می‌گذارد؛ مانند [[آیه سحر|آیه ۱۰۲ سوره بقره]] که به تأثیر سحر در جداییِ زن و مرد از هم اشاره دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۷۸-۳۷۹.</ref>
{{اصلی|آیه سحر}}
{{اصلی|آیه سحر}}
[[تفسیر قرآن|مفسران]] هم‌چنین ذیل [[تفسیر قرآن|تفسیر]] آیه ۱۰۲ سوره بقره، جریان دو فرشته به نام‌ [[هاروت و ماروت]] را نقل می‌کنند که در زمان [[سلیمان (پیامبر)|حضرت سلیمان(ع)]] به شکل دو انسان میان قوم [[بنی‌اسرائیل]] آمدند و به دلیل رواج سحر در میان‌ آن‌ها و ایجاد فتنه‌های مختلف،‌ راه‌های دفع سحر را به مردم آموختند. بر اساس این [[آیه]] آن‌ها به مردم گفتند که از این روش‌ها تنها در راه درست و بطلان سحر استفاده کنند و این آزمایشی برای آن‌هاست، ولی آن‌ها از این راه‌کارها استفاده کرده و دست به برخی کارهای نادرست زدند.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۳۳۶-۳۴۲؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۲۳۳-۲۳۶؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۷۹-۸۴؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۷۴.</ref>
[[تفسیر قرآن|مفسران]] همچنین در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] آیه ۱۰۲ سوره بقره، داستان دو فرشته به نام‌ [[هاروت و ماروت]] را نقل می‌کنند که در زمان [[سلیمان (پیامبر)|حضرت سلیمان(ع)]] به شکل دو انسان میان قوم [[بنی‌اسرائیل]] آمدند و به دلیل رواج سحر در میان‌ آن‌ها و ایجاد فتنه‌های مختلف،‌ راه‌های دفع سحر را به مردم آموختند. بر اساس این [[آیه]]، آن‌ها به مردم گفتند که از این روش‌ها تنها در راه درست و بطلان سحر استفاده کنند و این آزمایشی برای آن‌هاست؛ ولی آن‌ها با استفاه از سحر دست به برخی کارهای نادرست زدند.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۳۳۶-۳۴۲؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۲۳۳-۲۳۶؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۷۹-۸۴؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۷۴.</ref>


=== برخورد امامان(ع) با سحر و جادو===
== برخورد امامان(ع) با سحر و جادو ==
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = سكونى از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] از [[امام محمد باقر علیه السلام|پدرش]] عليهما السّلام روايت كرده كه [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله]] به بانوئى كه از وى سؤال كرده بود كه شوهرم تندخوست و من براى اينكه او را به خود جذب كنم عملى انجام داده و او را سحر كردم فرمود: افّ بر تو باد آب درياها را تيره ساختى و گل را سياه نمودى و فرشتگان آسمان و زمين تو را لعنت كردند...|تاریخ بایگانی|| منبع = <small>[[شیخ صدوق]]، [[من لا یحضره الفقیه (کتاب)|من لا یحضره الفقیه]]، ۱۳۶۷ش، ج۵، ص۹۵.</small>| تراز = چپ| عرض = ۳۲۰px|حاشیه= ۵px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه =| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = راست}}
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = سكونى از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] از [[امام محمد باقر علیه السلام|پدرش]] عليهما السّلام روايت كرده كه [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله]] به بانوئى كه از وى سؤال كرده بود كه شوهرم تندخوست و من براى اينكه او را به خود جذب كنم عملى انجام داده و او را سحر كردم فرمود: افّ بر تو باد آب درياها را تيره ساختى و گل را سياه نمودى و فرشتگان آسمان و زمين تو را لعنت كردند...|تاریخ بایگانی|| منبع = <small>[[شیخ صدوق]]، [[من لا یحضره الفقیه (کتاب)|من لا یحضره الفقیه]]، ۱۳۶۷ش، ج۵، ص۹۵.</small>| تراز = چپ| عرض = ۳۲۰px|حاشیه= ۵px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه =| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = راست}}


Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۰۸

ویرایش