Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
توهین به مقدسات: تفاوت میان نسخه‌ها
←توهین منجر به کفر و ارتداد
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
===توهین منجر به کفر و ارتداد=== | ===توهین منجر به کفر و ارتداد=== | ||
عنوان جرم حدی در توهین به | عنوان جرم حدی در توهین به مقدسات، یا سبّ و قذف است یا کفر و ارتداد: | ||
* [[سب خدا|سَبّ خدا]]: فقها کسی را که به خدا توهین کند، کافر و [[مهدورالدم]] | * [[سب خدا|سَبّ خدا]]: فقها کسی را که به خدا توهین کند، کافر و [[مهدورالدم]] می‌شناسند.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ ابنحمزه، الوسیلة الی نیل الفضیلة، ۱۴۰۸ق، ص۲۰۰؛ علامه حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، مؤسسه آل البیت(ع)، ج۲، ص۲۳۶؛ علمه حلی، تذکرة الفقهاء، منشورات المکتبة المرتضویة، ج۱، ص۴۵۷.</ref> | ||
*[[ساب النبی| | *[[ساب النبی|سَبُّ النبی]]: فردی که به پیامبر اکرم(ص) دشنام دهد یا چیزی به پیامبر(ص) نسبت دهد که موجب تحقیر و نقص او شود [[مهدورالدم]] شناخته می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مقدس اردبیلی، مجمع الفایدة، ج۱۳، ص۱۷۱؛ خویی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲.</ref> و توبه‌اش مانع از اجرای حکم نمی‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> به فتوای فقها در سبّ النبی فرقی میان مرتکب مسلمان و کافر و زن و مرد وجود ندارد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: گلپایگانی، الدر المنضود، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۲۶۵.</ref> از نظر فقه شیعه، سایر پیامبران<ref>ابوصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۳۰ق، ص۴۱۶.</ref> و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهراء(س)]]<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۵۲۷؛ شهید ثانی، الروضه البهیه، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۵؛ خویی، مبانی تکملة المنهاج، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۴.</ref> و [[فرشته|ملائکه]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> نیز مشمول حکم ساب النبی هستند. | ||
*[[سب ائمه(ع)]]: به عقیده فقها، هرکس امام عادل را دشنام دهد، کشتنش واجب می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۵۲۷؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۷۴۳.</ref> | *[[سب ائمه(ع)]]: به عقیده فقها، هرکس امام عادل را دشنام دهد، کشتنش واجب می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۵۲۷؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۷۴۳.</ref> | ||
* در کتاب‌های | * در کتاب‌های فقهی، برخی از مصادیق حدی توهین به مقدسات به عنوان ذکر مثال در تعریف [[ارتداد]] به‌کار برده شده است؛ نظیرِ | ||
#انداختن [[قرآن]] در کثافات از روی قصد | #انداختن [[قرآن]] در کثافات از روی قصد:<ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۷۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۳۳۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> مرتکب این عمل مرتد است و کشته می‌شود.<ref>دستغیب، گناهان کبیره، ۱۳۶۱ش، ج۲، ص۳۶۱.</ref> | ||
#نجس‌کردن [[کعبه]] یا تخریب | #نجس‌کردن [[کعبه]] یا تخریب آن: مرتکب این جرم کشته می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> | ||
# نجس کردن ضریح پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) از روی عمد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۷۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۳۳۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> | # نجس کردن ضریح پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) از روی عمد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۷۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۳۳۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> | ||
#مسخره کردن<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> | #مسخره کردن<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> یا خوار و خفیف کردن دین:<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۵۴۷.</ref> اگر یک فرد مسلمان [[اصول دین]] مانند خدا، رسول خدا(ص) یا [[ضروری دین]] مثل وجوب نماز و روزه را مسخره کند<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۳، ص۴۱و۶۰.</ref> موجب ارتداد و کفرش است <ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، إرشاد الأذهان، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> و مرتکب گناه کبیره شده است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰؛ کاشف‌الغطاء، العروة الوثقی فی الدین، ۱۴۲۳ق، ص۶۹.</ref> [[علامه حلی]] حکم به جواز قتل استهزا و اهانت‌کننده کرده است.<ref>علامه حلی، تحریر الأحکام، مؤسسه آل البیت(ع)، ج۲، ص۲۳۶.</ref> | ||