جهنم: تفاوت میان نسخه‌ها
←جهنم از مرگ تا قیامت
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در دنیا پیشوایان هستند که مردم را به آتش می‌خوانند.<ref> قصص، آیه ۴۱؛ بقره، آیه ۲۲۱.</ref> آنان از جنس آدمی‌اند که بر دروازه‌های جهنم ایستاده‌اند و هر کس را که اجابت کند، در آتش می‌افکنند.<ref> بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۳۱۹؛ نعیم بن حماد، الفتن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۵-۳۶ . </ref>درباره قوم [[نوح]] و [[قوم لوط]] نیز چنین تصویری داده شده است که پس از گرفتار شدن به عذاب الهی و رفتن به کام مرگ، بی‌درنگ به جهنم داخل شده‌اند.<ref> نوح، آیه ۲۵؛ تحریم،آیه ۱۰.</ref> | در دنیا پیشوایان هستند که مردم را به آتش می‌خوانند.<ref> قصص، آیه ۴۱؛ بقره، آیه ۲۲۱.</ref> آنان از جنس آدمی‌اند که بر دروازه‌های جهنم ایستاده‌اند و هر کس را که اجابت کند، در آتش می‌افکنند.<ref> بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۳۱۹؛ نعیم بن حماد، الفتن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۵-۳۶ . </ref>درباره قوم [[نوح]] و [[قوم لوط]] نیز چنین تصویری داده شده است که پس از گرفتار شدن به عذاب الهی و رفتن به کام مرگ، بی‌درنگ به جهنم داخل شده‌اند.<ref> نوح، آیه ۲۵؛ تحریم،آیه ۱۰.</ref> | ||
جهنم در انتظار نمی‌ماند که | جهنم در انتظار نمی‌ماند که تباهکاران بدانجا راهی شوند، بلکه خود در کمین [[کافر|کافران]] است.<ref> نبأ، آیه ۲۱.</ref> در آستانه ورود جهنمیان آتش آن برافروخته می‌شود،<ref>شعرا، آیه ۹۱، تکویر، آیه ۱۲.</ref> و در حین برقراری محکمه قیامت، حهنم به عرصه آورده می‌شود.<ref>فجر، آیه ۲۳.</ref> بنابر تصویرسازی روایات، آن روز جهنم را با ۷۰هزار زمام در دست ۷۰هزار [[فرشته]] می‌آورند، اما می‌رمد و اگر خدایش نگاه ندارد، آسمان‌ها و زمین را آتشی می‌زند<ref> طوسی، الامالی، ۱۴۱۳ق، ص۲۳۷؛ مسلم، صحیح مسلم، ۱۹۵۵م، ج۴، ص۲۱۸۴؛ ترمذی، سنن، ۱۳۵۷ق، ج۴، ص۷۰۱ . </ref> | ||
روز قیامت جهنم به تباهکاران عرضه می‌گردد.<ref>کهف، آیه ۱۰۰؛ احقاف، آیه ۲۰، ۳۴.</ref> مجرمان آتش را می‌بینند و می‌دانند که بِدان درخواهند افتاد<ref> کهف، آیه ۵۳. </ref> و سختی را پیش از درافتادن بِدان حس می‌کنند<ref>مؤمنون، آیه ۱۰۴؛ مریم، آیه ۶۸؛ سجده، آیه ۲۰؛ تکاثر، آیه ۵-۶.</ref> همین ویژگی موجب شده است تا در قرآن با تعابیری چون «عذاب یوم عظیم»<ref> انعام، آیه ۱۵.</ref> «عذاب یوم عقیم»،<ref>حج، آیه ۵۵.</ref> عذاب یوم کبیر،<ref> هود، آیه ۳.</ref> جهنم به روز قیامت انتساب یابد. | روز قیامت جهنم به تباهکاران عرضه می‌گردد.<ref>کهف، آیه ۱۰۰؛ احقاف، آیه ۲۰، ۳۴.</ref> مجرمان آتش را می‌بینند و می‌دانند که بِدان درخواهند افتاد<ref> کهف، آیه ۵۳. </ref> و سختی را پیش از درافتادن بِدان حس می‌کنند<ref>مؤمنون، آیه ۱۰۴؛ مریم، آیه ۶۸؛ سجده، آیه ۲۰؛ تکاثر، آیه ۵-۶.</ref> همین ویژگی موجب شده است تا در قرآن با تعابیری چون «عذاب یوم عظیم»<ref> انعام، آیه ۱۵.</ref> «عذاب یوم عقیم»،<ref>حج، آیه ۵۵.</ref> عذاب یوم کبیر،<ref> هود، آیه ۳.</ref> جهنم به روز قیامت انتساب یابد. | ||