جنگ‌های پیامبر(ص): تفاوت میان نسخه‌ها

پس از نیرو گرفتن حکومت اسلام، پیامبر وظیفه تأمین منابع و تجهیزات جنگ را خود بر عهده گرفت، ولی در سال‌های نخستین هجرت پیامبر به مدینه، منابع و تجهیزات لازم برای جنگ از سوی شرکت‌کنندگان در جنگ، ثروتمندان و مردم تأمین می‌شد.<ref>قائدان، مدیریت و رهبری پیامبر اکرم(ص) در عرصه‌های نظامی»، ص۱۶-۱۷.</ref> مثلا پیامبر به [[سعد بن زید]] دستور داد همراه با اسیران بنی‌قریظه به نجد بروند، تا برای سپاه اسلام، اسب و اسلحه تهیه کنند.<ref>بیهقی، دلائل النبوه، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۲۴.</ref> همچنین در جنگ تبوک که برخی صحابه از پیامبر خواستند مرکب و توشه جنگ در اختیار آنها گذاشته شود، تا از فضیلت جهاد بازنمانند، پیامبر دستور داد تا خواسته آنها تأمین شود.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۹۹۴.</ref>  

پیامبر با قبائل مختلفی پیمان‌نامه‌هایی نوشته بود که بتواند سلاح و مایحتاج سپاه را از آنان خریداری کند.<ref>قائدان، مدیریت و رهبری پیامبر اکرم(ص) در عرصه‌های نظامی»، ص۱۸؛ برای نمونه نگاه کنید به: بلاذری، فتوح البلدان، ص۷۱؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۳۶۷.</ref> همچنین پیامبر(ص) در مواردی وسایل مورد نیاز سپاه خود را از برخی قبایل عاریه می‌کرد.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۲۰.</ref> مسلمانان در برخی جنگ‌ها از سلاح‌های کار‌آمدتری مانند منجنیق<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۰.</ref> و دَبّابه (نوعی ارابه جنگی که برای از بین بردن دیوارها از آن استفاده می‌شد<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۱۰.</ref>) استفاده می‌کردند.<ref>نگاه کنید به: یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۴، ص۱۲.</ref>