آیه ۸ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه ۸ سوره مائده''' [[ایمان|مؤمنان]] را دعوت به قیام برای [[خدا]] و دور نشدن از مسیر عدالت می‌کند. بر اساس این آیه [[عدالت فردی|عدالت]] سبب نزدیکی به [[تقوا]] است. این آیه [[شهادت دروغ]] به خاطر دشمنی و [[کینه‌توزی|کینه]] را سبب دوری از عدالت و تقوا دانسته است.  

بعضی پژوهشگران دینی این آیه را معارض با [[حدیث مباهته]] دانسته‌اند و با استناد به این آیه اذعان به عدم اعتبار و جعلی بودن حدیث مباهته کرده‌اند. همچنین برخی از مراجع تقلید چون [[سید علی حسینی خامنه‌ای|سید علی خامنه‌ای]] و [[عبدالله جوادی آملی]] به موجب این آیه رعایت انصاف در حق مخالفان دینی و سیاسی را لازم شمرده‌اند. به گفته [[تفسیر قرآن|مفسران]] [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه توطئه یهودیان [[بنی‌قریظه]] برای به قتل رساندن [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] است.

[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] معتقد است که در آیه ۸ سوره مائده از [[شهادت دروغ]] نهی شده و به قیام برای خدا دعوت شده است. همچنین بر عدالت در انجام امور، تاکید دارد و آن را مقدمه [[تقوا|تقوای الهی]] معرفی می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۹۹.</ref> در بخش دوم آیه، بعضی از آفات و موانع عدالت، بیان شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۹۹.</ref> این آیه مشابه [[آیه ۱۳۵ سوره نساء]] است با این تفاوت که در آنجا قیام برای عدالت را مقید به شاهد و ناظر دانستن خدا کرده است و نیز در آنجا از اینکه در شهادت به خاطر دوستی بعضی به دیگران ظلم شود بر حذر داشته است در حالی که در آیه ۸ سوره مائده از گواهی و شهادت دروغ به خاطر کینه و دشمنی نهی کرده است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۲۳۶.</ref>